Danger

Κεφάλαιο 12

Το επόμενο πρωί δεν αργεί. Φτάνω ορεξάτος στο σχολείο λόγω των χθεσινών γεγονότων.

Αγνοώ τους πάντες και προχωράω στην τάξη μου, ενώ ανυπομονώ να κάτσει δίπλα μου, ώστε να χαζέψω το πρόσωπο της και να μυρίσω το άρωμα της.

Η προσευχή γίνεται και τα παιδιά μπαίνουν στην τάξη μα εκείνη και πάλι πουθενά.

'Και σήμερα κοπάνα;' Στέλνω μήνυμα και αφήνω το κινητό στην τσέπη μου.

Πρώτη ώρα περνάει χαλαρά, το ίδιο και η δεύτερη αλλά καμία απάντηση.

Εκνευρίζομαι από την αδιαφορία της αλλά και από την αφέλεια μου. Πως κατάντησα να με νοιάζει μια γκόμενα;

Αλλά η Εμμα δεν είναι μια απλή γκόμενα. Είναι η γκόμενα που μου έχει γαμησει το μυαλό.

Έκλεισα το κινητό μου για να μην περιμένω μήνυμα της.

Οι ώρες πέρασαν αργά, αφού σε κάθε ώρα μας έπρηξαν για τις κωλοεξετασεις. Έχουμε ακόμα πόσους μήνες για τις πανελλήνιες, είναι πολύ νωρίς να μας αγχώνουν από τώρα.

Το σχόλασμα ήρθε επιτέλους και ένιωσα ελεύθερος από το κτίριο που λέγεται σχολείο.

Έφτασα σπίτι και παραξενεύτηκα όταν το αυτοκίνητο του πατέρα μου βρισκόταν απέξω. Δεν μου κάνει συχνά την τιμή.

"Λουκ" Αναφώνησε όταν με είδε. Φορούσε το μαύρο κουστούμι που τον βλέπω να φοράει πάντα.

"Πατέρα" Απάντησα με τον ίδιο τόνο. "Πως και από εδώ;" Συνήθως μένει στο διαμέρισμα που έχει κοντά στην εταιρία. Για να μην χάνει πολύτιμο χρόνο λέει. Εγώ το μεταφράζω ως 'βαριέμαι να ασχοληθώ με τον γιο μου και αν τον αγνοώ σημαίνει πως δεν έχω ευθύνη'.

"Ήρθα να δω τον γιο μου. Κακό είναι;" Λέει ενώ κάθεται στον καναπέ και γελάω ειρωνικά.

"Πως πάει η εταιρία;" Αλλάζω το θέμα γιατί δεν έχω όρεξη να τσακωθώ.

"Μια χαρά" Απαντάει και περιμένει να καθίσω και εγώ στον άλλον καναπέ. "Την άλλη βδομάδα είναι τα γενέθλια σου" Μου λέει και τότε θυμάμαι πως έρχονται τα 17α γενέθλια μου.

"Σωστά"

"Ήρθα να σου αφήσω το δώρο σου" Ρολλαρω τα μάτια μου αλλά περιμένω να ακούσω με τι θα εξαγοράσει την συμπάθεια μου. Βγάζει ένα κόκκινο κουτάκι από το σακάκι του και το πετάει σε μένα.

Το παίρνω στα χέρια μου και το κοιτάω. Το ανοίγω σιγά σιγά και από μέσα υπάρχει ένα κλειδί αυτοκινήτου. Εντάξει μπορώ να παραδεχτώ πως είναι πολύ καλό δώρο.