Baler | 𝘓𝘶𝘸𝘰𝘰 (VVS #1)

9 - Mind

Hindi napukaw ang atensyon ko ng mga pinuntahan namin. Sumunod na lang ako sa mga ginagawa niya. Pabalik, huminto siya sa isang malaking bahay. Sa gilid ng kalsada, nakaparada ang mga mamahaling sasakyan.

Bumaba siya at hindi na ako nag-abala dahil dumiretso siya sa mga lalaking nag-iinuman sa garden.

Pinagmagmasdan ko ang mga iyon. None of them was familiar. May iilang tumingin dito bago bumulong kay Eusebius. Umiling naman siya kaya hindi na ako tumingin doon. My eyes darted in a familiar car that stop in front of the jeep.

Bumaba ang gagong ex ko at iniwan siya ng SUV nilang itim. Umismid ako at tinitigan siya ng masama. Nagtama ang tingin namin at ang walanghiya, talagang dumiretso sa gilid ng sasakyan.

"What are you doing here?"

I almost blurted a laugh. "None of your fucking business."

Johnny chuckled. May kinuha siya sa bulsa ng jacket niya ng nakangisi. Tumaas ang dalawa kong kilay nang makita ko ang isang tube sa palad niya. Nilahad niya sa akin iyon na parang walang nangyaring pag-aaway noong nakaraan. Nagdalawang isip ako pero bago ko pa abutin, may humablot na noon sa kamay niya.

"Let's go."

Eusebius' dark eyes landed on Johnny. His jaw clenched at what he saw. Mariin silang nagtitigan pero walang nagsalita. Hindi nagtagal ang tensyon at umikot na si Eusebius at sumakay sa para magmaneho.

Hindi ako umimik dahil nahuli niya akong aabutin ang tube kanina. Isusumbong niya ba ako?

Pakiramdam ko, hindi kami uuwi ngayon sa bundok. Hindi naman siguro kami dadaan ulit sa dinaanan namin kahapon diba?

Nawala sa isip ko ang paghiram ng cellphone.

Alas singko nang nakarating kami sa isang resort. He parked his car and walked inside as if he owned the private resort.

"We'll stay here for tonight. Tomorrow, I'll teach you how to surf." Malamig ang boses niya.

Ngumisi ako. "Tabi tayo matulog?"

Umiling siya at naglakad lagpas sa resort. Dumaan lang pala don at nakipark. Dumiretso kami sa isang cottage house na kulay puti pagkalagpas noon. Binuksan niya ang pinto at tulad ng inaasahan ko, kulay puti pati ang mga kagamitan. Damn freak.

Iginiya niya ako sa isang kwarto.

"Lalabas ako saglit. Pwede kang gumala sa resort pero 'wag kang tatakas. Babalik ako ng alas siete at sabay tayong kakain."

"Okay, baby." Aliw kong sabi.

"Drop your flirtatious acts. That's fucking annoying." Bago tumalikod.

Padabog na naman sinarado ang pintuan.

Humalakhak ako dahil doon.

Ouch ha! Kapag ikaw talaga bumigay sa akin, ipaparanas ko ang heaven sa 'yo! Tutal mahilig ka sa puti, sa sobrang saya ng gagawin natin, mamumuti din ang mga mata mo!

Tumawa ako ng malakas dahil sa mga naiisip ko. The image of him naked in front of me...

Umiling ako dahil naalala ko ang cellphone. Manghihiram muna ako. At kung hindi makawala dito, papupuntahin ko si Kun para hindi ako mabulok ng isang buwan dito.

The resort is peaceful. I saw a few couples on the seaside, waiting for the sunset.

"Excuse me?" Lumapit ako sa halos kaedad ko lang na magjowa.

Nilingon ako ng babae at tumingala. "Yes?"

Ngumiti ako ng matamis. "I was wondering if I could borrow a phone. I need to call someone but I lost mine..."

She didn't hesistate and let me borrow. I thank her and dialed Kun's number. Mas saulo ko pa ang number niya kaysa sa number ko. Lumayo ako ng kaunti at naupo rin sa tabi ng beach. Naka tatlong dial ako bago sumagot ang hunghang.

"Kun! It's me!"

"Les?"

"Hell yeah. Okay, I badly need you right now. You know, I need my phone. Are you busy?"

Tumawa siya. "On my way to you, actually..."

Talaga namang nagliwanag ang buong mundo ko.

"That's sick. I'll send you the location 'cause I'm not in the mansion."

Ibinaba ko na ang tawag at tinext sa kaniya ang adress na tinanong ko lang rin sa babae. Thankfully, she was kind enough. Masaya kong pinanuod ang paglubog ng araw at hinintay na rin ang pagdating ni Eusebius. I wonder if I can bribe him. He follows the General's order in what condition? I don't know but I'd ask him later. Maybe he'll change his mind.

Mamaya o bukas, nandito na si Kun. I'll have my phone back and all.

As he said, we ate dinner together inside the beach house. Then he decided to end the day. He didn't even question my mistake earlier so I'm glad.

Isang tapik ang gumising sa akin kinabukasan. Lunod na lunod ako sa kama dahil ang bango bango ng unan at kumot. Masarap ang tulog ko at ayaw ko pa sana bumangon kaso naaninag ko ang mukha ni Eusebius!

"What the"

He said some foreign curses and looked at me angrily. "Did you just call your friend?" Aniya.

Napabangon naman ako sa sinabi niya. Kun is here!

Bumaba ang titig niya at saka ko lang naalalang wala akong suot. Well, my imagination got wild last night. Seeing him right now feels like everything from last night was real.

Bumalik ang titig niya sa mata ko at bumuntong hininga siya. "He can come with us but you won't leave without my me. Do not try to runaway." At tuluyan nang lumabas.

Nagpalit ako ng damit. He has spare clothes here. Of course, white shirt and pants. Sinuot ko iyon kahit medyo malaki at sinalubong ng ngiti ang kaibigan ko.

"Hey, baby. How you doin'?"

Ngumisi ako. "I am fucking fine as you can see!"

Of course, I won't follow Eusebius.

"Actually, hinatid ko lang si Mom. I have a flight tomorrow so I can't stay for too long."

Ngumiwi ako. "Shit." Umikot ang mata ko dahil wala naman pala akong mapapala sa kaniya!

Lumapit siya para bumulong. "Wanna come?"

Tumawa ako dahil mukhang malabo iyon. Paniguradong pinabantayan na ako si General dahil nandito si Tita Soña. Sigurado, hindi ako makakaalis kasama si Kun. Malas!

I had breakfast with Kun. Eusebius was outside for his morning jog. Maybe warming up for our supposed "surfing lesson".

Kun handed me his card and my phone. "I have my money. Thanks, by the way." Ngumisi ako.

This is the only friend that I trust. We've been through hell together since we were young. We have each other's back even when the world forgets us. Amidst crisis, he's my rescuer. I am always by his side, no matter what.