Baler | 𝘓𝘶𝘸𝘰𝘰 (VVS #1)

29 - Worst

"No. We're going to talk about you."

Umiling ako.

"Get the fuck out."

Not even a second after I say that, his phone suddenly rang. He didn't care and turn it off immediately.

"Mag-uusap tayo ngayon." Matigas niyang sabi.

Nakakapuno talaga. Pinagbabawalan na naman ako. Pinapagalitan kahit wala naman akong masamang ginawa. Worst, I want to stop talking back now. I even hate myself why he have to see me in times like this.

Ipinaharap niya ako sa kaniya at naupo siya sa harap ko. He looks so fucking mad. Like when he saw me that day in his room, overdosed.

His face is always frowning. "Why are you doing this?"

"If I say I stopped doing drugs, will you believe me?" Nakangisi kong sabi. Hindi siya sumagot. "See? So I won't talk anymore. Just forget about this." Nawala ang ngiti ko.

Hindi ko napansing patuloy ang sa pagtulo ng luha ko. Ni hindi ko alam kung bakit ang emosyonal ko. Ang init init sa pakiramdam. Nakakapaso pero parang nalulunod ako.

"Things are better when you're calm." He even said.

It's like you're asking me to stop drinking and smoking. When that's the only thing that can calm me. I can't. Even if I try that shit, it's so hard to stop it.

"I am fucking calm."

Naramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko. Tinignan ko iyon dahil nanginginig pala ang kamay ko. At ang isang kamay niya'y dumapo sa dibdib ko. Pinakiramdaman niya ang tibok ng puso ko na huling-huli sa akto.

"Fucking lie."

Mabilis kong inalis ang pagkakahawak niya.

"No." I stood up. "You don't know me personally. My feelings are valid without your permission! It's okay if you don't believe me, Eusebius. I don't fucking care anymore!"

Mukhang nakainom rin siya. Kaya ba mainit ang ulo? Pero lagi siyang ganito. Akala mo, ako ang pinakamasamang tao sa mundo. Sa paningin niya.

Gusto niya ng away? Sige, tangina. Ibibigay ko ngayon.

"Putanginang buhay! Kailangan ba lagi na lang may aapruba sa lahat ng ginagawa ko?" Sigaw ko.

"Fuck. I was just telling you to stop-"

"Fuck too. I said I'm not a user anymore! You're fucking hurting me, you know?"

He didn't shout back. Instead, he walk and closed the door while I'm still cursing him.

"Just kill me instead."

Kasi parang mamamatay ako sa hapdi ng nararamdaman ko ngayon. Totoong nababaliw ako ngayon. Mas high pa yata ako kahit hindi naman ako nagdroga! Nah-high blood lang talaga ako sa kanya.

His stare was still bloodshot mad.

Hinayaan niya akong umiyak sa harap niya. Pinanuod niya akong nagpupunas ng luha at nagmamatapang. This fight is worst than last year. All my frustrations in a year, i want to say it out loud to his face.

I am so sure that he will not melt. I am so sure that his eyes will remain angry.

Siya naman ngayon ang naupo sa kama. Gustong gusto ko tumakbo palabas. Gusto kong tumakas paalis. Ayokong umiiyak na naman ako ng dahil sa kaniya. At nakikita niya. Pero parang ako pa ang magsusumamo ngayon. Parang ako pa ang luluhod!

"Ano tapos ka na?" Puta!

Halos matawa ako.

Gago talaga.