The Broken Vow

Chapter 17

"Tapatin mo nga ako, hanggang ngayon ba mahal mo pa din si Elmo? Sagutin mo ko Jas..."

Hindi na kaya ni Julie ang naririnig niya kaya't sinugod na nya ang dalawa...

"Mga walanghiya kayo!!!!" sigaw ni Julie.

Kitang kita mo ang pagkagulat sa mukha ni Jas at ni Ethan.

"All along pinlano niyo lang pala ito? Pakana mo ito Jasmine?" sigaw ni Julie habang umiiyak siya.

Naisip niya na mula ng makilala niya si Ethan ay wala na siyang ibang ginawa kundi ang umiyak bagay na hindi ipinaranas sakanya ni Elmo.

Ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Jas kanina ay napalitan ng ngisi.

"Oo Julie, pinlano namin to, and see? It was successful. Hahahaha. Malandi ka kase.."

Hindi na alam ni Julie ang sasabihin niya, para bang kahit sa sarili niya ay nahihiya na rin siya ngayon...

"Bakit? Bakit Jasmine? Bakit hanggang ngayon ay hindi mo parin makalimutan ang nangyari noon? Ganyan ka ba kabaliw kay Elmo ha?" pagsagot ni Julie.

Nginisian lamang siya ni Jas.

"Hindi Julie, ganito ako kagalit sayo. Ibinalik ko lang saiyo ang sinabi mo sakin noon na hindi ako karapatdapat kay Elmo, ngayon Julie Anne sagutin mo nga ako, sino sa atin ngayon ang hindi karapatdapat para kay Elmo?" tanong ni Jasmine sakanya saka pa ito naglakad palapit sa kanya.

Nagpunas ng luha si Julie at tsaka matapang na tinignan si Jasmine.

"Siguro nga Jas, hindi na ako karapatdapat kay Elmo, pero tandaan mo, kayang kaya kong balikan si Elmo ngayon din at alam ko na tatanggapin niya pa din ako, hindi kagaya mo, lumuha ka man ng bato hinding hindi ka mamahalin ni Elmo..."

*PAK*

Nakatikim ng isang malutong na sampal si Julie kay Jas.

"At gaano ka nakakasigurado Julie Anne?" maangas pang tanong ni Jasmine sakanya.

Gumanti si Julie ng sampal kay Jasmine at tsaka sinabing...

"I've never been this sure in my entire life Jasmine.."

Matapos niyang sabihin yun ay binalingan nya ng tingin si Ethan na ngayo'y nakatanga lamang sa harap nila.

"And you, Mr. Ethan Valderama. Thank you for everything, thank you for making my almost perfect life miserable and fuck you for coming into my life...."

At tsaka na tumalikod si Julie...

Pagkapasok na pagkapasok ni Julie sa loob ng elevator ay napasalampak na lamang siya doon,

Ngayon niya naalala lahat ng kagagahang ginawa niya, she's crying because of the pain she's feeling right now.

Suddenly, she felt alone.

Napaisip siya, may babalikan pa nga ba siya sa Manila?

May babalikan pa ba siyang Elmo at mga kaibigan? Dahil sigurado siyang, in no time malalaman na rin nila Stephanie ang lahat ng kagagahang pinaggagawa niya.

--

MANILA...

Elmo just got out of the plane. Makikita mo pa din sa mata niya ang matinding lungkot.

"Hello? Yes manong, nandito na po ako, pakibilisan nalang po. I'm kinda tired...." Sabi ni Elmo sa cellphone dahil kausap niya ang kanyang driver.

Ilang minuto pa ang lumipas ay natanaw na nya ang sasakyang gamit ng driver niya.

"Sir Elmo, akin na po yung gamit niyo..." sabi sakanya ng driver niya, ibinigay naman niya ito bago siya pumasok sa loob ng kotse....

"Saan po tayo sir?" tanong ng driver niya sakanya pagsakay nito ng kotse niya.

"Condo kuya..." simpleng sagot niya...

"Pero sir, sabi po ni Ma'am Maxene sa mansion ko daw po kayo idiretcho, kumpleto na daw ho kase sila doon at kayo na lang daw po ang kulang, bilin din ho iyon ni ma'am Pia..."

Napahawak siya sa sentido niya at tsaka nalang siya napilitang tumango sa kanyang driver...

After 2 hours of ride, nakadating na din sila sa Antipolo kung saan andun ang mansion ng mga Magalona.

"Oh my God! I missed you mosey..." salubong sakanya ng kapatid niyang si Saab pagbabang pagbaba palang niya.

"Kyaaaa, Elmo. Give your ate a hug..." sabi naman ni Maxene.

Napatawa nalang siya at niyakap ang ate niya.

"Enough na, ako naman son.. your mom missed you so much..." biglang sabat ni Pia.

He just smiled and hug his mom.

"I missed you too mom, so much po..." sabi nya habang yakap niya ang kanyang ina.

Pumasok na sila sa loob at doon niya nakita ang kapatid niyang si Frank, Arkin at Clara na naglalaro ng Xbox...

"Feeling bata ka dyan bro.." pang asar niya..

"Hahaha, I looked younger than you anyway so no big deal bro..." sabi nito tsaka sya binigyan ng man hug...

"It's been a while kuya..." sabi ni Arkin.

"Yes barq, let's play Xbox later.." sabi niya at kinurot ang pisnge nito...

"kuyaaaaa" sabi ni Clara at dali dali siyang niyakap...

"Hey, how's my baby?" tanong niya dito.

Si Clara kase ang pinakana'baby niya dito eh wala eh, Clara's the youngest.

"Im just fine kuya, how about you? You looked haggard, but still gwapo ka pa din naman in my eyes..."

"Hahaha, bolera ka talaga baby clows.." sabi ni Elmo.

"I'm not kaya kuya, anyway where's ate Julie? I missed her na kaya..."

Bigla naman siyang natigilan ng marinig niya ang pangalan ni Julie.

Hindi niya alam kung paano niya sasabihin sa pamilya niya na hiwalay na sila ni Julie...

Pinilit ni Elmo na ngumiti...

"She's busy clows, she's still in Hongkong. She send regards to everyone naman eh. She misses you guys na daw.." sabi ni Elmo sa lahat

Pinagtatakpan niya pa din ang dating kasintahan.

He just can't ruin Julie's image in his family. Alam niyang pag kinwento niya lahat, magagalit ang mga ito kay Julie, and he can't take that.

Cos deep inside, he's still hoping that one day babalikan din siya ni Julie.

"Aww, tell her that we miss her too, and sana when she get back maybe she can pay us a visit..." sabi naman ni Pia.

"Okay mom, I'll let her know..."

Matapos iyon ay dumiretcho na sila sa kusina para kumain ng hapunan.

Pagkatapos nilang kumain ay umakyat na siya sa kwarto niya...

He's dead tired and he just want to sleep.

But before he sleep, he checked his phone.

He don't know what to feel when he saw Julie's text.

"Moe, I'm going back in Manila tomorrow, let's have dinner baby please?"

He immediately send a reply...

"Hey Julie, sure! Just text me where."

Nabuhayan na naman siya ng dugo dahil ginamit ni Julie ang endearment nila.