Beni bırak şimdi, sen beni boşver. Bana bir şey olmaz. Tut şu kolumdaki bilekliği, al onu git. Uzan şu bilekliğe işte. Insanlar gider eşyaları kalır. Al işte ben de gitmemiş olurum belki bu şekilde. Beni bırak şimdi, beni boşver.
Bi kereden bir şey olmaz diye diye üç sene bir kere bile öpmedim seni. Ama şimdi anlat deseler her uzvunu tüm kusurlarıyla anlatırım. Niye böyle biliyor musun? Çünkü çok kusursuzdun. Bense çok temizdim sana inandığım o yaz. O yazdan sonra hiç kış gelmedi biliyor musun? Kelebekler hiç ölmedi. Annem hiç ağlamadı biliyor musun? Çok temizdim allahın belası, çok. Kimseyi sevmemiştim, düşün. Kimse bana acıyacak bakmamıştı senden önce. Kimsenin kalbi ağrımamıştı seni tanımadan önce.
Senden önce hiç geceden kalma olmamıştım. Sabahlara kadar da ağlamamıştım. Şiir bile yazmamıştım. Nokta koymamıştım ve otobüs durağı kaçırmamıştım. Senden önce kimse fotoğraflarımı arşiv yapmamıştı ve defter sayfalarına da ağlamamıştım. Sokağa çıktığımda özgür sanardım senden önce sonra en çok gökyüzü dört duvar oldu bana. En büyük yalanımı da senin için söylemiştim, en yakın arkadaşımla sigaraya da senin için başlamıştım.
Bir gün fark ettim, bir su bardağımın içinde kırık dişin duruyordu. O gün anladım ben senden önce su bile içmiyormuşum. Senden önce dans da etmiyormuşum. Ben ilk kez birini senin için aldattım ama seni hiç aldatmadım. Insan sevdiğini aldatamazmış. Ben senle beraber milyonlarla tanıştım. Milyonlara karıştım. Her sabah ağlayarak uyanıp sana sarıldım. Gün gelecek sabah kalkınca bana çıkacaksın evden, bana geleceksin, diyordun. Ben bunun yarın olduğundan emindim. O kadar çok yarın oldu ki yarınlar da amacından saptı, senin gibi. Benim gibi.
Çok sevmemiştim, size yemin ederim çok sevmemiştim. Sadece boğuluyor gibiydim ve o bana su veriyordu. Bunun beni daha çok boğduğunu anlayamayacak kadar masum yaklaşmıştım ben ona. O bana aşık oldu ben ona şiir yazdım. O sustu ben bağıra bağıra okudum şiirlerimi. O gitti. Artık sabahları ağlayarak uyanmamaya başladım. Çok fazla kirlendim. Yeni yeni hastalıklar çıktı çevremde. Birilerinin kalbi ağrımaya başladı. Onlarca yeni fotoğraf çekip onlarcasını da sildim.
Kocaman bir kız oldum. Sezen dinlemeye başladım. Onun eşliğinde yazdım bunu da.
"Bir söz bitişi gibi son buldu sevişler.
Bir yaz güneşi gibi eritir hep bu terk edişler."
