"Ben hep böyleydim ta ki sana kadar."
➷"Yaşıyoruz İnadına" adlı kitabın Kerem ve Umutunu konu alan bir devam kitabıdır. İlk kitabı okumadan da başlayabilirsiniz.
➷Eşcinsel kurgudur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar, bol yorumlar 🖤✨
*** Elini yanağına yaslayıp görüntülü ortama sıkkın bakışlarını attı. Barsın doğum günü için geldikleri yazlık evde ilgisini çeken tek bir şey yoktu. Bunun sebebi Keremin henüz gelmemesiydi. Barsın dediğine göre acil halledilmesi gerekilen bir iş ile uğraşıyormuş. Umut buraya sırf onu görmek için gelmişti. Şimdi saat gece yarasına gelirken hâlâ ortalıkta olmayan adam yüzünden hayal kırıklığı yaşıyordu.
Tam umutsuzluğun dibini yaşarken Hakanın sesiyle başını kapıdan tarafa çevirmişti.
"Hele şükür be oğlum! "
"Geldim işte bağırma. "
Kerem bahçe kapısından girerken aynı anda deri ceketini çıkartıyordu. Altındaki v yaka siyah tişörtü oldukça sadeydi fakat onu bile güzel taşıyordu. Yorgun adımlarla yaklaşan ona alık alık baktığının farkındaydı. O Bars ile tokalaşıp gülmeyi kesene kadar bu ifadesiyle onu izledi. Bazen durup düşünüyordu. Onu sevdiği için pişman olacağı bir şeyler arıyordu. Fakat yapamıyordu. Sanki onu sevmek bırakamayacağı bir alışkanlıkmış gibi hissettiriyordu.
Umut onu izlerken o kafasını kendisinden tarafa doğru çevirmiş ve göz göze gelmişlerdi. Böyle ortamlarda her zaman yaptığı gibi göz kırpmış ve hafifçe gülümsemişti. İşte o an Umut kalbinin sesinden rahatsız olmuştu. Bu çok çocukça hissettiriyordu. O bu kadar sakin için kendi duyguları çok abartı hissettiriyordu.
Bunları düşünmek modunu iyice düşürürken o yanındaki sandalyeyi çekip oturmuştu bile. Kokusu hep sigarayla karışık bir şekilde burnuna doluyordu. Afallatıcı derecede güzeldi.
"İçtin mi? Kızarmışsın. "Diye soran ona doğru çevirdi yüzünü. Elini başına yaslamış tamamen yüzüne odaklanmıştı o da. Daha detaylı inceledi. Sakallarının yanağında nasıl bir his bırakacağını merak ediyordu. Bu düşünce ile elleri yumruk olmuştu.
"Henüz değil. "
"Düşünüyorsun yani? " dedi gülerek. Bugün yorgun ama bir o kadar ılımlı gözüküyordu. Belki de yorgun olduğu için akışına bırakmayı tercih etmişti.
Umut "Seni bekledim. Birlikte içmek istedim. " dediğinde Keremin gülüşü solar gibi olmuştu. Afallamış ifadesinin ardından gözlerini masaya eğmişti. İç çekti Umut. Aldanmamalıydı çünkü her an kendini geri çekme ihtimali vardı. Kendisinin aksine Kerem için mesafe koymak daha kolaydı. Farkındaydı.
"Ismarlamış sayılmam ama... "
Gülümsedi Umut. Bu sözü çok ciddiye almış olması hoştu.
"Biliyorum bunu saymayacağım. Hem sadece bira içmek istiyorum. "
Onun da tebessüm ederek yandaki bira şişesine uzanmasını izledi. Birini önüne koymuş diğerini de eline alarak kapağını açmıştı. Ağırca dudağına götürdüğü şişeden büyük bir yudum bira içmişti. Umut ise onu takip ederek birayı açmış ve ilk yudumu içmişti tereddütle. Damağına yayılan ekşi tat ile yüzünü buruşturdu.
