"Ben hep böyleydim ta ki sana kadar."
➷"Yaşıyoruz İnadına" adlı kitabın Kerem ve Umutunu konu alan bir devam kitabıdır. İlk kitabı okumadan da başlayabilirsiniz.
➷Eşcinsel kurgudur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam 🤍
Bu bölümü seveceğinizi düşünüyorum öyle hissettim :)
İyi okumalar 🤍
****** Umut yüzüne aniden vuran gün ışığı ile yerinde kıpırdandı. Yanında yatan Kerem'e daha çok sokulurken Kerem'in alnına öpücük kondurduğunu hissetmişti. Dudaklarında oluşan tebessüme zıt bir ses ile konuştu:
"Tarık perdeyi kapat! " derken neredeyse her sabah odaya girip alarmdan önce onları uyandıran Tarık'a kızmıştı Umut.
"Uyanma vakti Umut. "
"Sesine ne oldu? " dedi uyku arasında.
"Abini böyle mi karşılıyorsun? "
"Abim mi? " dedi Umut. Ardından rüyada olmadığını idrak edip gözlerini araladı. Tepesinde dikilen Onur'a gözlerini sonuna kadar açarak baktı.
"Abi! " diye bağırırken anında Kerem'in sarılışından kurtulup oturur pozisyona geçti. Bu sırada kapıdan giren Bars, Onur'un yanına gelmişti. Onur'un boynuna sarılır gibi kolunu saran Bars, gülerek yataktaki ikiliye bakmıştı. Umut telaştan terliyordu. Kerem ise daha yeni gözlerini aralamıştı.
"Lan bu nasıl bir simülasyon? " diyerek homurdanan Kerem'in omzunu tokatladı Umut. Yataktan kalkarken ayağı yorgana takılmıştı. Kalbi stresten deli gibi atıyordu. Böyle bir sabaha gözlerini açmayı hiç beklemiyordu. Tamamen ayağa kalktığında abisinin muzip bakışlarını görüp dudağını yaladı. Bir açıkmaya yapmak istedi. Fakat zaten her şeyi anlamış gibi duruyordu.
***
Dizlerimin üstünde yerdeyken bir yanımda benimle aynı şekilde oturan Kerem'e bir de koltukta oturan abim ve Bars'a bakıyordum. Bars gülmemek için şekilden şekle giriyordu. Abim ise ciddiydi.
"Ne zamandan beri? " diyen abime karşı sempatikçe gülümsemeye çalıştım.
"Ne zamandan beri görüşmüyoruz. Değil mi? Işık'ı getirmediniz mi? " dedim salak gibi. Kerem dudaklarından 'pf' diyerek bir gülme sesi geldiğinde hemen arkadan sırtını cimcikledim. Bu sefer acıyla 'ah' demişti.
"Yaseminler ile gelecek. Konuyu saptırma. Tesadüfen öğrenmesek gizli ilişki yaşayacaktınız galiba. " dedi abim. Pekâlâ sinirli durmuyordu. Onun gerçek siniri değildi bu ama beni defalarca benden bir şey gizleme diye uyarmıştı. Ben de böyle öğrensin istemezdim elbette.
"Bir ay olacak. " diyen Kerem ile bakışlarım ona dönmüştü. Benim aksime çekincesi yokmuş gibi konuşmuştu.
"Buraya zaten Umut için geldiğimi biliyorsunuz. Umut beni affetmeseydi bile onu sevmeye devam edecektim. "
Onu izlerken samimi sözlerini dinlemeye devam ettim:
"Uzun zamandır kafam yerinde değildi. Senden adam akıllı izin isteyemedim Onur biliyorum. Çok düşündüm. Gerçekten istediğimin ne olduğunu bulana kadar kendimi çok fazla sorguladım. Umut'u istediğimi geç anladım. Yaşananları değiştiremem ama bundan sonra Umut'a iyi bakacağım. Söz veriyorum. Onun tek ailesi sensin. İlişkimizi onaylaman benim için de önemli. Yani...bizi desteklersen sevinirim Onur. "
