"Ben hep böyleydim ta ki sana kadar."
➷"Yaşıyoruz İnadına" adlı kitabın Kerem ve Umutunu konu alan bir devam kitabıdır. İlk kitabı okumadan da başlayabilirsiniz.
➷Eşcinsel kurgudur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam 🤍 geç gelmeme söver gibi yorum yapın bol bol öptüm
İyi okumalar🤍
*****
"Kerem, yeter dur! "
Gergin ve yüksek bir ses ile konuştuğumda çevremdeki haraketlerini kesmişti. Fazla sesimi yükselttiğimden dolayı ortama şok etkisi gibi çöken sessizlik ile yutkundum. Günlerdir çevremde pervane oluşu en sonunda patlamama neden olmuştu. İlk birkaç gün çok hoşuma giden bu tavırları, üçüncü günden sonra gözkulak olduğu bir çocukmuşum gibi hissettirmişti.
Elini tutup onu yanımdaki sandalyeye oturttum. Elimi silmek için aldığı mendili avucunun arasından alıp masaya koydum. Bedenimi tamamen ona döndürürken göz temasımızı kesmemiştim.
"Neden böylesin? " dediğimde anlamadığını belli eden bir ifade geçmişti yüzünden.
"Nasılım? "
İç çekip, avucunu daha sıkı kavradım. Kırmak ya da kavga çıkarmak istemiyordum. Aramız çok güzeldi. Bunu bozmak niyetinde değildim.
"Beni sevdiğini hissediyorum. Ben de seni seviyorum ama neden bakman gereken bir çocukmuşum gibi davranıyorsun? "
Boş ifadesinin yerini telaş almıştı.
"Öyle mi davranıyorum? "
Kafamı salladım ağırca. Farkında olmayışı canımı biraz daha sıkmıştı. Hevesini kırmak gibi bir niyetim yoktu.
"Ben senden hiçbir zaman benimle ilgilenmeni istemedim ki. Abim olmanı isteseydim seni öpmezdim. "
"Ah..." derken ne demek istediğimi yavaş yavaş anlıyordu sanırım. Bakışları ellerimize indikten kısa bir süre sonra burakça gülümsedi.
"Ben hâlâ nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Seni çok sevdiğimi hissettiğimden beri elim ayağım birbirine girmiş gibi. "
Biraz daha gülümsediğinde bu tavrı daha çok kendi haline gülüyormuş gibiydi. Tekrar bakışlarını gözlerime çıkardığında duygularında ne kadar samimi olduğunu görebiliyordum.
"Doğruyu söylemek gerekirse bu normal bir ilişki olur sanmıştım. Kendime 'bir kadına hissettiğiden farklı olan ne ki' demiştim ama farklı olan çok şey varmış. Sen olduğun için...çok farklıymış. "
"Farkı neymiş? " dediğimde avucumun içindeki eliyle elimi kavrayıp, kendi göğsüne doğru götürdü. Kalbinin üzerine bastırdı avucumun içini. Göğüs kafesini parçalayacakmış gibi atan kalbini hissedince afallamıştım.
"Kimsenin üzerine bu kadar çok titremek istememiştim. Seni çok üzdüğüm için telafi etmek istedim belki de. Aşırıya kaçtığımın farkında değildim. "
Göğsüne avucumu daha çok yasladım. İkimizin de bu ilişki beklentilerinde yoktu anlaşılan. İkimiz de imkansızı yaşıyorduk. Bir süreçten geçiyorduk belki de.
