Rengoku x Yui (Vampir AU)

20- Baskın

Medya linki👉 https://pin.it/3j66v0J

Medyaya pis düştüm- kim yaptıysa çok güzel renklendirme yapmış.

Yui POV:

Rengoku nun kollarımda uyuduğunu anladım. Şu an çok utanıyorum ama yine de ona iyi gelmek istiyordum. Yaşadıklarını hatırlamak ona yorucu geliyor olmalı.

Bir süre sonra da benim uykum geldi ve tekrar uykuya daldım.

Sabah uyandığımda kalkmak yerine gözlerimi kapatıp miskinlik yaptım, herkesin yaptığı gibi... Ama duymayı hiç beklemediğim bir ses duydum-

?- BASILDINIZ!!

İkimiz de sıçrayarak kalktık ve ben yatakta arkama bakınca kapının orda elinde telefonla Tengen, yanında da Sanemi duruyordu. İkisi de pis pis sırıtıyordu.

Yui- N-Noluyor ya?!!

Tengen- Aaa aaaaaa ne kadar ayıp Rengoku.

Sanemi- Şuna bak biz yetişmesek kıza neler yapacaktın?

Rengoku- Tengen kırdırtma o kamerayı!!

Tengen- Yui sen kameraya ne demek istersin? *telefonu Yui ye yaklaştırır*

Yui- *Eliyke kameranın önünü kapatır* Çek şunu gözümün önünden!!

Tengen- Şaka bir yana iyi bastık sizi he...

**10 dakka önce 3. POV**

Shinobu uyandığında Yui nin yatağının boş görmeyi beklemiyordu ve haliyle şaşırdı. Koridora çıkıp etrafa bakındı arkadaşını bulmak için. Bu hareketini fark eden Tengen salondan ona seslendi.

Tengen- Noldu birine mi baktın Shinobu?

Shinobu- Yui yi arıyordum da. Yerinde değildi.

Tengen- Hehe, ben nerde olduğunu çok iyi biliyorum...

Tengen in yüzünde bi sırıtış belirdi ve kendisiyle aynı şeyi düşünen Sanemi ye baktı.

Sanemi- Kap kamerayı.

Telefonu alıp video kaydı alarak merdivenlerden yukarı çıktılar. Onlar biden yukarı çıkınca Shinobu şaşırdı ama çok takmadan kendi işine döndü.

***Tekrar Şimdi/ 3. POV***

Tengen- Tamam tamam dur! Telefonun taksidi bitmedi henüz!

Yui- Aman yedik sanki..!

Diyip Yui hızlıca odadan çıkıp elini yüzünü yıkamaya gitti. O sırada Rengoku da sinirine hakim olmaya çalışıyordu.

Rengoku- Tengen gerçekten bir gün elimde kalacaksın!!

Tengen- Kardeşim intikam soğuk yenen bi yemektir. Sen de beni az basmadın ha, bak burda eski mevzuları açtırma bana.

Rengoku- Abartma seninkiler Yui gibi inatçı mı sanki?!

Sanemi- Aman be uzatma altı üstü bi kız, illa gene romantik şeyleriniz için ortam olur.

Rengoku- Sen de az değilsin be... Aman neyse hadi aşağı inelim kurt gibi açım.

Tengen- Ne o hiç mi gece bi şeyler yemedin? *şerefsiz bakışı*

Rengoku- Ne alaka?

Tengen- Off sen de bir şeyi anla! Yui yi diyorum, hani diyorum~ anla işte~

Rengoku- N-Ne saçmalıyorsun be!!

Hızlıca kalkıp banyoya gitti ve tam kapı kolunu tuttuğu sırada Yui kapıyı açtı. Hafifçe çarpıştılar ve ikisi de hızlıca özür dileyip yollarına gittiler.

Aşağıda da Mitsuri ve Obanai herkes için kahvaltı hazırlıyordu. Yui de onlara yardım etti ve on dakikaya sofra hazırdı.

Yui POV:

Sanemi ve İguro inatla yemek istemedi ve salonda oturdular. Diğerleri ise pek takmadan yemeklerini yedi. Yalnız İguro ya kafam takıldı, neden ya maske ya da bandaj ile yüzünün yarısını kapattığını merak ediyordum. Neyse boş bir zamanda sorarım.

Gözüm arada bir Rengoku ya gidiyordu ama hızlıca tekrar önüme bakıyordum. Arada bir de göz göze gelince ikimiz de utanarak tekrar önümüze dönüyorduk.

Herkes yemeğini bitirince bu kez son kalkanlar Suma ve Tengendi ve sofra toplama işi onlara kaldı. Ayrıca bu kez kazasız belasız bir şekilde geçti neyse ki...

Yemekten sonra oy birliğiyle ormanda yürüyüşe çıkmaya karar verdik. Zaten doğanın içine tatile gelip de bir yürüyüş bile yapmadan geri gitmek olmazdı.

Rahat bir eşofman ve üstüme hırka giyince hazırdım. Herkes hazır olunca yola çıktık. Bi kaç kişinin bildiği bir patika vardı ve ordan yürüyorduk kaybolmamak için.

Yürürken sıramız hep değişiyordu. Bir ara Rengoku ile en arkadan gelenler olmuştuk. Arada garip bir sessizlik vardı, sanki ikimiz de konuşmak isteyip konuşamıyormuş gibi. En sonunda sessizliği bozan Rengoku oldu.

Rengoku- Şey... Dün gece konusunda... S-Sana rahatsızlık verdiğim için kusura bakma... Ara sıra kabuslar kendini hatırlatıyor...

Yui- R-Rahatsızlık falan vermedin, öyle düşünme. Şimdi daha iyi misin?

Rengoku- Hmm! Sayende daha iyiyim, yanımda kaldığın için teşekkürler!

Coşkuyla söylemişti, yüzünde ise her zamankinden parlak bir gülüş vardı. Mutlu olması benim de yüzümü güldürdü.

Yui- İyi geldiğime sevindim.

Aradaki garip gerginliği de ortadan kaldırınca rahat rahat yürümeye devam ettik. Etrafımdaki doğaya her bakışımda büyülenmemek elde degil. Yapraklarını dökmüş ağaçlar ve yerde biriken kuru yapraklar muhteşem bir uyum içindeydi.

Yolda giderken Rengoku tereddütle elime dokundu. Yüzümü yana çevirdim utandığım görülmesin diye ve ona karşılık verince elimi tuttu. Tepkime kıkırdadı ve bir şey demeden yürümeye devam ettik.

Bir süre sonra gurup durunca biz de durduk ve doğanın için Suma nın çığlığı yankılandı.

Suma- YAAAAAAAAAAAAA Bİ YILAAAAN İMDAAAAAAT!!!

İguro- O Kaburamaru, aptal...

Suma- YILAN SENİNSE NEDEN HER ZAMANKİ GİBİ BOYNUNDA DEĞİL?!!

İguro- Doğanın ortasında biraz dolaşmasın mı? O da bi canlı...

Bir kaç adım ilerleyince Suma nın korkudan Tengen e kuala gibi yaptığını gördüm ve bu mamzara çok komikti açıkçası. Neyse ben de kıza bir şey oldu sandım...

Grupça tekrar yürümeye başladık ama bir terslik vardı. Nefes alirken kalbimde hafif bir ağrı hissettim ve elimi gözüme koyup yavaşladım. Ağrı derin nefes almamı özlediği için başım dönmeye başladı.

Diğerlerinin gerisinde kalınca Rengoku da arkasını dönüp endişeyle bana seslendi.

Rengoku- Yui, bir sorun mu var?

Yui- H-Hayır yok, devam edin geliyorum ben de...

Gruba yetişmek için adımlarımı hızlandırmaya çalıştım ama göğsümdeki ağrı arttı ve başımın dönmesine sebep oldu. Ağrı gittikçe acıya dönüştü, sanki kalbime bıçak saplanır gibi ve dizlerimin üstüne çöktüm. Kulağıma gelen sesler uzaklaşıyordu. Rengoku ve diğerlerinin endişeyle buraya geldiğini gördüm bulanık gözlerle. Bilincim kapanmadan önce son duyduğum ise Rengoku nun yüksek sesle bana seslenmesiydi.

.
.
.

Ana karaktere işkence zamanı HAHAHAHAHAHAH

En iyi yazar ödülünü alabilirim artık dkkdksmsms

Herneyse, nasıldı bölüm canlarımmm?