"මන් මෙහෙට කලින් ඇවිල්ලා තියෙනවනම් තමා...ඒ වුනත් අද මට වැඩි වෙලා ඉන්න ඕනි නෑ...."
"ඇයි ඒ ?"
ටේහ්‍යන්ග් අහද්දි ජීමින් අහක බලාගත්තෙ ටේහ්‍යන්ග් කියපු දේ ඇහුනෙ නෑ වගේ.....එයා ක්ලබ් එකට ආවෙ යුන්ගිට නොකියා උනත් ඒ ගැන ටේහ්‍යන්ග්ට කිව්වොත් බැනුම් අහන්න වෙන නිසා ජීමින් කටවත් හොල්ලන්න ගියෙ නැ......
"මට ඔයා කියන එක ඇහෙන්නෙ නෑ මෙතන සද්දෙ නිසා....."
"ඇයි කලින් යන්න ඕනි කියලා ඇහුවෙ....?"
"ඕනි නිසා....."
ජීමින් කෑගහන ගමන් එතනින් නැගිටලා ගියත් ටේහ්‍යන්ග් හිටියෙ හොදටම වෙරි මතේ...එයා බියර් වීදුරු දෙක තුනක් හිස් කරන ගමන් ඉදගෙන හිටපු තැනම හිටියෙ නැගිටලා යන්න තිබුන කම්මැලිකම නිසා.....
ඒ වුනත් එයාට දැනුනා කවුරුහරි එයාගෙ එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙනවා....ඒ නිසා ටේහ්‍යන්ග් හැරිලා බැලුවෙ වෙරි මතේමයි.....
"කවුද ඔයා ?"
"මන් ? ඔයාට මාව මතක නැද්ද ? මන් සුන් වූ......"
"හහ් ? මට මතන නෑනෙ...."
"මාත් ඔයාගෙ ෆැකල්ටි එකේම තමා .....ඔයා මෙතන තනියමද ඉන්නෙ ?"
"ඔව්....මගෙ තනියට එක්කරගෙන ආපු උලමා මාව දාලා කොහෙ හරි ගිහින්.....එයා එනකම් ඉතින් මන් මෙතන තනියම තමා....."
ටේහ්‍යන්ග්ට ඒ කෙනාව මතක තිබ්බෙ නැතත් එයා වෙරි මත නිසාම ඒ කෙනා එක්ක හයියෙන් හිනා වෙවී හුගක් වෙලා කතා කලා....
එයාට හරියටම මතක තිබ්බෙ නැතත් ටේහ්‍යන්ග් සෑහෙන වෙලා ඒ කෙනත් එක්ක කතා කලා.....
"ඔයා යන්නෙ නැද්ද ?"
"මගෙ යාලුව එනකම් ඉන්න ඕනි...."
"ඒ වුනත් එයා එන පාටක් නෑ වගේ....."
ඒ කෙනා එහෙම කියද්දි ටේහ්‍යන්ග් එයාගෙ නිදි මතට බර වෙච්චි ඇස් දෙක ඇරලා වටපිට බලලා එයාගෙ ෆෝන් එක ඇද්දෙ පොකට් එකට අත දාලා ෆෝන් එක හොයන ගමන්.....
"එහෙනම් ජුන්ග්කුක්ටවත් කතා කරන්න ඕනි...මන් කොහොමද තනියම යන්නෙ ? මට පාරවත් මතක නෑ...."
YOU ARE READING
Stolen Sweatheart | YM ✔
Fanfiction- ජීමින්ගෙ සීයා යුන්ගි දිහා බලාගෙන කෑගහද්දි ජීමින් හිටියෙ හුස්ම හිර වෙලා.එයා හයියෙන් හිනා වෙන ගමන් ඇස් දෙක පියා ගත්තෙ කකුල් දෙකටත් පන නැතුව බිම වාඩි වෙලා. "ජීමින් මෙච්චර ගෑණු ලමයි ඉදලත් ඔයාට පෙනුනෙ මේ නරුමයව විතරද ? ඔයාගෙ කණ්ණාඩි දෙක දැන් පරනද ? කිව...
