Yıllar

Bölüm 1

Oy ve yorum lütfen:) Yeni bir hikayenin ilk adımları. Şimdiden herkese teşekkürler <3<3<3

  

 On yedi yıllık Ankara maceramdan sonra şimdide İstanbul. Hani böyle olur ya, insan kendini çok yalnız hisseder. Bir yere kapanır ve orada öylece düşünmeye başlar. Bende şimdi öyle hissediyorum.Odama kapanmıştım,evde kimse yoktu.Annem markette,babam ise yeni iş yerindeydi.

Bazen düşünüyorum da keşke bir kardeşim olsaydı.Onunla konuşup ağlayabileceğim. Ama yok işte. Ben tek çocuğum.Yıllardır hayalini kurduğum İstanbul... Onca olandan sonra buraya taşınmamız, babamın tayininin buraya çıkması ne garip... Taşındığımız ev çok güzel. En azından hayalini kurduğum gibi müstakil.

Yarın günlerden pazartesi ve ben yeni okuluma başlayacağım. Sıkı bir maraton beni bekliyor. Çünkü zaten şu taşınma faslında yeteri kadar zaman kaybettim. Saatime baktım ve altıya yaklaştığını gördüm. Yemek yedikten sonra yeni okuluma kaydımı yaptırmaya gidecektim. Okulun yerini öğrenmiştim. Yıllar önce bir dönem gittiğim okula on beş dakikalık bir mesafesi vardı. 'O günler' dedi beynim. Yaşadığım anılar hiçbir zaman zihnimden çıkmıyordu.

Komidinin üstündeki telefonum titreyince elime aldım ve gelen mesaja baktım. Annem evden çıkıp çıkmadığımı soruyordu. Evden çıkmayı bırak daha yemek bile yememiştim. Ama okul kapanabilirdi. Bu yüzden yemek yemeyi es geçtim ve anneme çıkıyor olduğumla ilgili kısa bir mesaj attım. Üstüme ceketimi alıp ayakkabılarımı giydim ve son olarak anahtarları da alıp oyalanmadan evden çıktım.

Otobüs durağına doğru hızla ilerlerken önümdeki kaldırıma takıldım ve yere düştüm. Dizim sızlarken utancımın dizimin acısından daha ağır bastığını hissettim ve etrafıma baktım. Neyse ki görünürde kimse yoktu. Biri hariç! Resmen karşı kaldırımda durmuş öylece bana bakıyordu. İçimden lanet okurken yerden kalkmaya çalıştım. Suratımın kızardığını hissediyordum. Sıyrılmış ellerimden destek alarak yavaşça yerden doğruldum ve kendimi karşı kaldırıma bakmamak için tuttum. Neyse ne dedim kendi kendime, bir daha görmeyecektim sonuçta.

Yolda daha temkinli yürürken otobüs durağına geldim ve beklemeye başladım. Benimle beraber bir kız daha bekliyordu. Otobüsün gelmesi uzun sürmedi. Üç durak sonra kızla beraber aynı anda indik. Okul biraz ilerideydi. Otobüste beraber geldiğim kız bana okula yaklaştığım sırada

''Okula yeni gelmiş olmalısın. Seni gördüğümü hiç hatırlamıyorum.''

''Evet buraya yeni taşındık. Okula kayıt yaptırmaya geldim.''

''Bende okula gidiyordum. Sanırım not kağıtlarımı sınıfta unutmuşum. Malum sınavlar yakın'' dedi dudaklarını büzerek.

''Ahh, doğru. Benimde sınavlar için bir an önce hazırlanmam lazım. Bu arada ben Arya'' diyerek elimi uzattım ve kendimi tanıttım.

''Memnun oldum, bende Buse'' dedi ve uzattığım elimi gülümseyerek sıktı. ''İstersen seni burada bekleyebilirim. Hem gezdirmiş olurum sana buraları.''

''Çok teşekkürler ama malum buraya yeni taşındık ve benim daha yapacak çok işim var. Daha tamamen yerleşmiş değiliz eve. Yani en azından ben. Hala koliler duruyor da.''

Bu sırada ikimizde gülüştük.

''O zaman yarın okulda konuşuruz.Telefon numaran var mı? İstersen yarın beraber gidebiliriz okula.''

''Elbette, çok sevinirim'' dedim ve telefon numaramı verdim.

''Yarın görüşürüz Arya.''

''Görüşürüz..''

***

Müdürün odasına girdiğimde bilgisayarla uğraşan yaşlı bir adamla karşılaştım. Bu müdür olmalıydı.

''Merhabalar efendim. Ben kayıt yaptırmaya gelmiştim.''

''Geç otur kızım. Adın neydi?''

''Arya Tan efendim.''

''Kaç yaşındasın?''

''On yedi.''

Birkaç soru daha sorduktan sonra bilgisayarda bir şeyler yapmaya başladı.

''Velin burada olmadan bir işlem yapamam. Zaten şu an sistem üzerinden eski okulun bize bir onay belgesi göndermemiş.''

Ciddi bir ifadeyle müdürün söylediklerini dinledim ve babamı aramak için müsaade istedim. Odadan çıktığımda hızlı bir şekilde babamı aradım.

''Alo baba?''

''Efendim kızım.''

''Baba eski okulum sistem üzerinden onay göndermemiş ve müdür velin olmadan kaydını yapamam diyor.''

'' Tamam geliyorum ben birazdan. Okulunu da ararım merak etme.''

'' Tamam'' dedim ve telefonu kapattım. Okulun yapısını incelerken babamın sesini işittim ve ona döndüm. Birlikte müdürün odasına girdik. Kısa bir el sıkışmasından sonra işlemlerim halledildi.

''Evet'' dedi müdür sondaki e'leri uzatarak. ''Yarın okula başlayabilirsin.11/E sınıfındasın.''

''Teşekkür ederim'' dedim ve başımla selam vererek babamla birlikte yerimden kalktım.

***

Okuldan çıkıp eve gittiğimizde annemle akşam yemeğinde bugün ki olanları konuştuk. Babam iş yerini gerçekten çok sevmişti ve yeni yerinin eski yerinden daha iyi olduğunu söylemişti..

Odama çekildiğimde saat 22:00'a geliyordu. Okuldan geldiğimde eşyalarımı yerleştirmiştim. Biraz dinlensem hiç fena olmazdı. Zaten uzun bir maraton beni bekliyordu. Okula, arkadaşlara, çevreye,'yeni odama' alışmam için biraz zaman geçmesi gerektiğini düşünüyordum. Yeni bir İstanbul bana neler getirecekti hiçbir fikrim yoktu. Anılar bedenimi sardı ve hüzünlü bir gülümseme dudaklarımda peyda oldu.

Gözlerim kapanırken ki son dileğim 'Güzel bir uyku çekmemdi.' Çünkü bugün gerçekten çok yorulmuştum.

***

Kitaba başladığınız tarihi buraya bırakın ki arkanızda küçük bir hatıra kalsın...