အခန္း (၇)

117 10 0
                                    

"ေနြဦး"

"ဘာလဲ"

"မုန႔္ဝယ္ေကြၽး"

"ဟမ္ ? "

လစာ ထုတ္လာတာျခင္း အတူတူကိုမွ ေနြဦးကို မုန႔္ဝယ္ေကြၽးခိုင္းတဲ့ ေတးကို မ်က္ေစာင္းထိုး ပစ္လိုက္သည္။

"စတာပါ မင္းကလည္း ! အဲ့ေလာက္ႀကီး ျဖစ္မေနနဲ႔။ မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းမွာ သႂကၤန္ရိွတယ္ေနာ္"

"မလာေတာ့ဘူး"

"ဟင္ ! ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"လူေတြ မ်ားမွာ။ စိတ္ရႈပ္စရာႀကီး"

"ဒါဆို ငါတို႔ သံုးေယာက္ထဲလား"

"အင္း"

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဘာျဖစ္ေနမွန္း မသိတဲ့ ေနြဦးက သူ႔ဟာသူ အရင္ ထြက္သြားျပန္သည္။

"ေနြဦး ! "

"ဘာလဲလို႔"

"မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

"ဘာမွမျဖစ္ဘူးေလ။ ခါတိုင္းလည္း ငါ အဲ့လို လူရႈပ္တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ေရွာင္ေနၾကပဲကို"

"ဪ ..."

ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ေနတာမလို႔ ေတး ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အိမ္ရိွရာဖက္ကို ဦးတည္ခဲ့ေတာ့သည္။ တတိယႏွစ္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီကို ေနြဦးက တစ္ခါမွ ေက်ာင္းရဲ့ ပြဲေတြကို မတက္ဖူးတာပဲ။

အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ‌မာမားကို အကုန္ ျပန္အပ္လိုက္သည္။ လက္ျဖန႔္ေတာင္းတိုင္း ရတဲ့ မုန႔္ဖိုးက ဒီ့ထက္ေတာင္ မ်ားဦးမည္ေလ။

"ေတး ? သား ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ေနမေကာင္းဘူးလား"

"ေကာင္းပါတယ္ မာမားရဲ့"

နဖူးကို လာစမ္းတဲ့ မာမားကို ေတး ၿပံဳးျပလိုက္ၿပီး အေပၚထပ္က အခန္းထဲကို ဝင္လိုက္သည္။

"ေဒါက္ ! ေဒါက္ ! "

"‌တံခါးဖြင့္ထားတယ္"

သားသမီးရဲ့ Privacy ကို ေလးစားတဲ့ မိဘေတြေၾကာင့္ ေတးရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခန္း‌ေလးမွာ ထၫ့္ခ်င္တာ အကုန္ ထၫ့္ထားလို႔ ရသည္။

"မင္း ! "

အခန္းထဲကို ဝင္လာတဲ့သူေၾကာင့္ ေတးပင္ အံ့ဩသြားရသည္။ မာမားက သူ႔ကို ဘယ္လို စိတ္မ်ိဳးနဲ႔မ်ား ဒီအထိ လႊတ္လိုက္တာလဲ။

Spring's Melody (TomxTom - Completed)Where stories live. Discover now