1.6

763 71 65
                                    

Kerem

Arabamdan inip dışarı çıktım. İki gündür Seyite ulaşamıyordum. Seti vardı sete gelmiyordu. İhmalliğini kimseye söylemedim. Hasta olduğunu söylemiştim ama ulaşamıyordum.

Evine geldim ve anahtarımla açmıştım. Acil durumlardan kaynaklı yedek anahtarı bende vardı.
İçeri girdiğim gibi tüm odaları talan ettim. Ama yoktu. Bildiğin evde yoktu işte. Bu herif nereye gitmişti.
Yine aradım yine aradığınız kişiye ulaşamıyorsun diyen telesekreteri duydum.

"nerdesin be oğlum nerdesin"

Aklıma tek bir yer geliyordu ama olup olmayacağını da bilyordum ki
Gerçi bilsem de adresi bilmiyordum ki.

Aklıma gelen başka bir fikirle telefonu aldım ve istemeyerek de olsa onu aradım.
Çılgın menejeri.

"ne var"

"ilk defa böyle bir telefon açma şekli gördüm. Ne kaba bir kızsın sen ya"

"evet kabayım ne var. Ne söyleyeceksen bir an önce söyle"

Gerçekten bu kızı aramak zorunfa kalmam çok kötüydü. O kadar zor bir insandı ki. Burcu'nun menejeri olmada katiyen aramazdım.

"Seyit'e iki gündür ulaşamıyorum. Burcu onun yerini biliyor mudur"

Hande den ses çıkmayınca bir kez seslendim.

"duyuyor musun beni"

"sanmıyorum. Yani burcu sete gidip geliyor. Zaten seti İstanbul çıkışında bu iki gündür"

"nereye gider bu herif aklım almıyor. Evinde de yok"

"bilmiyorum"

Hande'nin de sesi sanki hüzünlü çıkmıştı. Tanımasam üzüldüğünü düşünürdüm herhalde.

"bir yer var aklımda. Ama adresini bilmiyorum. Sen belki biliyosundur"

"neresi"

"şey, eski evleri. Yani burcu ile kaldıkları evleri"

"orası hala açık mı"

Muhtemelen Seyit bunu söylediğim için beni öldürecekti ama eğer oradaysa. Ki oradadır. Gidip bulmalıydım"

"kerem"

"efendim"

"beni gelip alabilir misin. Beraber gidelim oraya"

"olur tamam"

Telefonu kapattığımda, Hande'nin başta yüksek gerilimli sesi alçalmış hatta ağlayacak gibi çıkması şaşırtmıştı. Çok beklemeden evden çıktım ve Handenin dediği yere gidip onu almaya gittim.

Arabanın içinde oturmuş ikimizde şaşkınlıkla gördüklerimizi izliyorduk.

"sen haber vermediğine eminsin demi"

"haber vermedim dedim ya Kerem. Niye inanmıyorsun"

"inanamamak değil de. Şaşkınım yani. Bizden önce buraya gelmesi, garip"

"Seyitin yokluğunu başkaları da merak ediyor demek ki."

Yan koltukta oturan Handeye döndüm. O da benim kadar şaşkındı cidden.
Bir kaç dakika önce dediği adrese gelmiştik. Arabadan içeceğimiz sırada evin önüne bir taksi durdu ve taksiden inen kişi ile ikimiz de şaşkınca kalakadık.
Burcu gelmişti.
Ama belli ki bilmiyordu. Öylesine gelmiş gibiydi.

Ki SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin