Seyit ile karavanda yaşadığımız o tatsız tartışmadan beri hiç bir şeye odaklanamıyordum. Öyle ki çekeceğim kısacık sahneye bile odaklanamamıştım. Bu yüzden de seti iptal etmiştik ve bende hemen eve gitmiştim.
Kıskançlığı yüzünden geçmişte de çok kavga ederdik zaten. Hayır aramız daha yeni yeni düzeliyordu sen ne dşye bu kadar delirirsin ki be adam.
Odamda bir sağ bir sol yaparken koltukta oturmuş telefonuna sırıtarak bakan handeye bakıyordum.
"sen niye bu kadar mutlusun acaba hanımefendi"
"hı, ha ne oldu güzelim bir şey mi dedin"
"ohooo biz burada heyheylenelim hande hanım leyla olsun"
Hande telefonunu yana bırakıp yüzüme baktı.
"ne var canım. Hep sen mi leyla olacaksın. Birazda biz olalaım"
Handenin mutlu hallerine karşı bende hemen gülmüştüm. Uzun zamandır ilk defa onu bu kadar mutlu görüyordum. Hemen yanına kedi gibi sindim.
"hayırdır, anlat bakalım, seni bu kadar güldüren şey nedir"
"hiiç ya. Bu Seyitin menajeri kerem varya. Onun sosyal medyasına gelen yorumlara gülüyorum. Hayır adamda tipte yok ne dşye böyle sulanıyor bu kızlar"
Handedin gülmesi bu sefer gario gelmişti bir anda. İyiyce baktığımda mutluluktan mı yoksa sinirden mi gülüyor diye kontrol ettim.
"sen peki buna neden bu kadar gülüyorsun. Yani olabilir. Sana yakışıklı değildir ama başkasına olabilir"
"aman suratsız manyak"
Anlaşıldı. Burada ben kıskançlık kokusu alıyordum. Handeye gülerek bakarken kapının çalması ile oturduğum yerden kalkıp kapıyı açtım. Gelen Seyitti. Melül melül bakıyordu yüzüme
"biraz konuşabilir miyiz."
Bir şey dememiştim sadece içeri geçmesi için ona izin verdim.
Seyit içeri girdi ve benim önden odama çıkmamla o da arkamda sessizce takip etti. Odama girdiğimizde Seyit odamı inceledi. Yavaş adımlarla yürüyerek odamı inceliyordu.
Makyaj masamın dibinde durduğunda oraya daha dün çıkarıp koyduğum resim. Seyit ile lisede tiyatro salonunda bizi arkadaşlarımız çekmişti. O resim çok hoşunuza girmişti. Bende hep saklamıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seyit fotoğrafı eline aldı ve yüzüne kocaman bir gülümseme kondurdu.
"hala sakladığına inanmıyorum"
"ben bizimle ilgili hiç bir şeyi atmadım ki Seyit. Çünkü o resimde gördüğümüz bizi hiç bir zaman unutmak istemedim."
Seyit resmi elinde tutup yavaşca bana doğru geldi. Tam karşımda durduğunda resimi ikimizin göreceği şekilde havada tuttu.
