Dear Hyunlix (Düzenleniyor...)

Part 10

----

[FELİX]
(Felix'in gözünden)

Duyduğumuz sesle ikimiz de kafamızı o yöne çevirdik. Dudaklarımız birbirinden hızla ayrılmış bir kaç saniye algılamaya çalıştıktan sonra konuştuk.

"Hey o da neydi?"

"Shi...Biri bizi çekti sanırım"

Etrafa baktığımızda kimse yok görünürken birden ses geldi. Adam çalıların arasından kalkıp ormana doğru koşarak kaçıyordu.

Bunu gören Hyunjin kaşlarını çattı ve bana doğru döndü. Ellerini yanağıma koydu ve

"Sen bekle ben halledip geleceğim."

Ellerini yanaklarımdan çekerek hızla yanımdan ayrıldı ve koşarak adamıtakip etmek için ormanın içine doğru ilerledi.

Ben ise daha fazla burada durmamak için kimseye görünmeden odama doğru ilerledim.

Odama çıktım. Kapıyı kapatıp aynaya baktığımda bitmiş bir halde gibiydim. Dudağıma sürdüğüm renklendirici ise kaymıştı.

Kendimi düzeltmeye bile mecalim yokken ellerim titriyordu. Eğer birinin eline giderse mahvoluruz, biteriz biz..
Kabus gibi olabilecekler şerit gibi geçiyordu gözümün önünden.

Camdan arka bahçeye bakıp Hyunjin'i bekliyordum. Ama hâlâ dönmemişti. Ya başına bir şey gelirse ya da adam çoktan kaçtıysa diye korkuyordum.

"Delireceğim..."

[HYUNJİN]
(Hyunjin'in gözünden)

Felix'i bırakıp adamın peşinden koşarak gidiyordum. Adama yaklaşıyordum ki adam değişik bı yola girdi bende onu takip ediyordum. Adam bı anda yavaşladı bende "şimdi yakaladım." Derken ayağıma takılan kapanla yere düştüm.

"Huh. Düştün tuzağıma."

"Daha hiç birşey buralar hakkında hiç birşey bilmiyorsun ve Joon Bey'in oğlunu gay yapmaya çalışıyorsun."

Yüzüne baktığımda yine o geçen tualette karşılaştığım alkollu adamdı.

"Sen kimsin de benim yerime Felix Bey'in yanına atanıyorsun dünkü bok."

"Bak şuan hiç bir şey önemli değil. Sadece o çektiklerini bana ver lütfen ne istersen yaparım. Konu Felix'in itibarı

"İstediğim şey Felix ve Felix'in koruması olmak hemde hayatı boyunca ve istediğimi gerçekleştirmek için bunu Joon Bey'e göstermem yeterli olucak."

Bir yandan ayağımda olan hayvan kapanının verdiği acıya dayanmaya çalışıp bir yandan ne yapacağımı düşüyordum.

"Hey beni burada bırakıp gitmeyeceksin değil mi?"

Adam sırıttı ve arkasına bile bakmadan uzaklaştı.

Ayağım feci derecede kanıyordu. Hareket ettirebilsem koşup onu gebertecektim.
K

anama durmuyordu. Ayağımı hâlâ kurtaramamıştım. Ağlamak istiyordum tek istediğim akşam olmadan beni kurtarmalarıydı... Kan kokusu tüm hayvanları çekecekti çünkü.