our dreams

2.1K 202 803
                                    

Hyunjin elimden tutup düğün yerinden baya uzaklaştıktan sonra durakladım.

"Şimdi ne olacak Hyunjin?"

"Kaçacağız."

"Ne, nereye gidecek bı yerimiz mi var?"

"Evet, amcamın evi..."

Yüzünü aşağı eğip üzgünce konuşuyordu.

"Artık boş..."

"Artık borç falan olmadığı için kasabada rahatça geçinebiliriz."

Sessizce onu dinliyor, düşünüyordum.

"Sana sormayı unuttum, kusura bakma"

"Sen şehire alışkınsın orada değişik insanlar olacak ve burada ki gibi lüks bı hayat olmayacak."

"Hyunjin, o sözleri gösteriş için mi söylüyorduk? Sen benim evimsin."

"Seninle herşeye varım."

Buruk bir şekilde gülümsedi.

"Şimdi sen mâlikaneye geri dön, yarın sabah ben kasabaya gideceğim ev işlerini halledeceğim çünkü gider gitmez eşyalarımızla yerlesemeyiz, akşama doğru buraya geri dönmüş olurum. Herkes uyuduğunda eşyalarını alıp tren istasyonuna gelirsin orda buluşuruz."

"Ohooo sen bütün planı yapmışsın zaten "

"Evet zaten düğün falan olmasaydı da kaçalım diyecektim."

"Şimdi oyalanmayalım sen mâlikaneye dön, babanla hiç konuşma bile."

"Peki bu gece nerede kalacaksın."

"Aish beni düşünme, sen sadece mâlikaneye dön ve eşyalarını hazırla."

İkna olamamıştım. Sokakta mı yatacaktı? Benim yüzümden. Benim sırtımdan yavaşça tutarak gitmemi söyledi. Mutsuz ve içim sıkıla sıkıla mâlikaneye döndüm.

--------
-----
----

Sabah yüzüme güneşin vurmasıyla uyandım. Dün gece Hyunjin'den ayrılır ayrılmaz eve dönüp uyudum. Babam odama bile gelmemişti, ses yoktu. Ne olacaktı çok merak ediyorum. Her neyse şimdi Hyunjin beni bodrumda bekliyor olmalı.

Bodrum kata doğru ilerlerken babamla karşılaştım yüzüme doğru baktı ve hiç bir şey söylemeden gitti. Bu çok garip değil mi? Gerçi ne diyecekti ki? Olan olmuştu.

Bodrum kata geldiğimde gördüğüm manzarayla içim burkuldu. Hyunjin yerde uyuyordu. Tabii ya nerde yatacaktı? O burada yatarken ben yumuşacık yatakta mışıl mışıl uyudum.

O kadar güzeldi ki kiprikleri. Tek tek çizilmişcesine. Yavaşça yanına doğru oturdum. Elimi yavaşça saçlarına doğru götürdüm. Okşamamla birlikte gözlerini araladı. Kalın bir sesle

Dear Hyunlix (Düzenleniyor...)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin