ZOR MAFYA -2

Bir miyiz?-Bölüm 10

Önceki bölümden kesit;

Aynada kendime bakıyordum ellerimi yıkayıp saçımı düzelttim çıkmak için kapıya yöneldiğimde kapı açıldı ve içeri Deniz girdi.Onu şuan hiç çekemezdim hiç konuşmadan çıkmak istedim ama o benim önüme geçip gitmemi engelledi.

Bir adım geri çekilip konuşmasını bekledim.

"Ne var senin Kaan'la aranda,neden seni övüyor?" dedi.

"Ne saçmalıyorsun,hem bunu bana sen mi söylüyorsun.Burada bana hesap soracak en son kişi bile değilsin" dedim

Gülmeye başladı sonra durup "Kaan benim nişanlım ve sen onun aklını çelmeye çalışıyorsun,ondan uzak duracaksın" dedi.

Üstüme yürüdü ve karşıma geçip parmağını gözümün önünde dikip dik dik baktı konuşmaya devam etti "Benim olanı alamazsın" dedi.

"Sen benim olanı almak için deliriyorsun ama hemde nişanlıyken,acaba Kaan bunları duysa ne der" dedim.

"Hiçbir şeyi kanıtlayamazsın,eğer söylemeye cürret edersen seni bitiririm" dedi.

"Benim saklayacak bir şeyim yok,bak kapı orada hadi çık ta söyle bakalım bende merak ettim sırrım neymiş" dedim alay ederek kahkaha attım ve kapıyı açtım ve dışarı çıktım o sırada Deniz arkadan seslendi "Borayla önceden tanıştığını biliyorum" dedi.

Ben cevap veremeden bana doğru gelen Baran'ı gördüm,Baran yanıma gelip "Nerede kaldın",geciktin dedi.

Baran'ın koluna girip onu kapıdan uzaklaştırdım Baran duraksayıp bana döndü "Bir sorun yoktur umarım" dedi.

Gülümsedim ve durup Baran'a döndüm "Sorun yok,mutluyum.Sen yanımdasın ve büyük bir iş başardım daha ne olsun ki" dedim.

Elimi tutup "Öyle diyorsan öyledir,daha fazla ısrar etmeyeceğim ama seninle bir şey konuşmak istiyorum " dedi.

Elinden tutup "Tamam konuşalım ama ilk buradan çıkalım olur mu?" dedim.

Baran beni başıyla onayladı ve partiden ayrılıp dışarı çıktık,Baran'ın arabasına bindik ve Baran beni eve götürmek yerine daha farklı bir yere getirdi.Burası yüksek manzaralı bir yerdi.Şehrin görkemli ışıklarını ve yıldızları görmek gerçekten muhteşemdi.

Araba durunca Baran'a baktım ve "Beni eve götürürsün diye düşünmüştüm" dedim.

Arabanın kapısını açtı "Farklılık olsun istedim,beğenmedin mi" dedi. ve arabadan inip arabanın arkasına doğru ilerleyip bagajı açtı,bende arabadan inip onun yanına gittim.Bagajdan elinde bir kaç poşet çıkardı. "Onlar ne?" dedim.

Bana dönüp "Aç mısın?" dedi.

Kafamı salladım ve "Evet acıkmaya başlamıştım aslında" dedim.

Gülümsedi ve "Sen hep bu saatlerde acıkırsın,bunu artık biliyorum" dedi sonra bagajı kapatıp arabanın önüne doğru yürüdü ve elindeki poşetleri arabanın üstüne koyup çıkarmaya başladı.

Yanına gidip arabanın üstüne çıktım ve oturup onu izlemeye başladım benim için yemek bile almıştı.Benim onu düşündüğümden daha çok o beni düşünüyordu çoğu zaman Baran'ı izlemek evine uzaktan bakmak gibiydi.o benim evimdi kendimi onunlayken daha rahat hissediyordum.

Havada rüzgar esmeye başlayınca Üşüdüm ve kollarımı birleştirdim yağmur yağacak gibiydi havada kara bulutlar toplanmaya başlamıştı. Baran benim sevdiğim köfteciden ekmek arası köfte yaptırmıştı onu elime verdi ve üzüldüğümü fark etmiş olmalı ki arabaya gidip arka koltuğa koyduğu şalı alıp yanıma geldi ve omuzlarıma örttü.Sonra yanıma oturdu ve o da köftesini yemeğe başladı.Ben bir yandan köfteden bir ısırık alıp manzarayı izliyordum.