ZOR MAFYA -2

Ateşle Oynamak- Bölüm 20

Önceki bölümden bir kesit:

Kaan en sonunda sinirlerine hakim olamayıp adamlarının elinden aldığı silahı alıp Baran'a doğrulttu adamlar Baran'ı tutup Kaan'ın önüne getirdiler.
Baran direniyordu adamlar zor tutuyordu beş kişiden fazla kişiyi Baran tek başına haklamıştı adamlar yerde baygın şekilde yatıyorlardı.
"Adı pislik gebereceksin bugün sana defalarca şans verdim git dedim ama dinlemedin, ecelinle değil benim gazabımla öleceksin, diz çök" diye bağırdı.
Adamlar Baran'a diz çöktürmeye çalışıyorlardı ama o direniyordu Kaan'a yapma diye bağırıyordu bırak gitsin diyordum ama o beni dinlemiyordu silahını bir anlığına indirip benim yanıma geldi ve elimi tuttu "Merak etme korkmana gerek yok bir şey yapmayacağım şimdi sen odana çık ben hemen geliyorum" dedi ve adamlarına bana eşlik etmesi için emir verdi.

Ben gitmek istemiyordum "Sende gel, birlikte gidelim " diyordum elini tutup çekiştirdim " Kavgaya gerek yok, lütfen" Kaan ikna olduğu sırada Baran'ın adamları içeri girdiler ve kavga etmeye başladılar silahlar patladı o sırada Baran'ın sıktığı kurşun benim yanımda duran Kaan'a denk geldi Kaan önümde yere düştü.

Baran umursamazca yanıma gelip "Senin için ölürüm de öldürürüm de demiştim" dedi.

"Kaan!" Diye bağırdım ve diz çöküp yere düşen Kaan'ın başını tuttum.

*****

Her şey bir kaç saniyeliğine durmuş ve yavaşlamış gibiydi ani şoka girmiştim kalbim çok fazla hızlı çarpıyordu.

Nefesimi tuttuğumu fark etmem Baran'ın elimden tutup beni ayağa kaldırmasıyla oldu.

''Bırak'' diye bağırdım direnmeye çalıştım bu sefer elimi daha fazla sıkı tuttu diğer eliyle de belimi kavrayıp beni dışarı çıkarıp arabasına bindirdi.

Kaan'a ne olacaktı onun ölmesini istemiyordum buna göz yumamazdım hele benim uğruma böyle bir şeyin olmasını asla istemezdim en azından benim için olmamalıydı bu.

Arabanın kapısı kapandı ve araba çalıştı.

''Kaan'a ne olacak onu öylece bırakamam, ambulans çağıracağım telefonunu ver bana'' diye bağırdım.

Baran sadece güldü ''Ne o ölmesini istemiyor musun? '' diye sordu.

''Kes sesini'' diye bağırdım önümde duran bardağı cama fırlattım.

''Bana bir cevap ver! '' deyip bileğimi kavrayıp sıktı ve beni kendine çekti.

''Bırak kolumu, seni öldürürüm Baran, eğer ona bir şey olursa ve eğer bir kişi daha senin yüzünden ölürse bunu yaparım hem de bir kere bile tereddüt etmem'' diyerek elini ittirdim.

ve sözüme devam ettim ''Eğer duymak istiyorsan hala cevabım belli ''Onu önemsiyorum ve ölmesini istemiyorum ve şimdi bana onun iyi olduğuna dair bir cevap vermemekte direnirsen arabanın camını yada kapısını kırıp açtırmak için elimden geleni yaparım ve asla susmam anladın mı?'' dedim.

Homurdanmaya başladı derin bir nefes alıp ''Yeter tamam otur yerine, polis ve ambulans yoldadır merak etme minik Kaanına  bir şey olmayacak, en azından şimdilik eğer bir daha karşıma çıkarsa bir şey yapmayacağıma dair bir söz veremem, ve onu bu kez önemsediğini bilseydim bir kurşun daha sıkardım.

O anki sinirle ani bir hareketle Baran'ın belinden silahı aldım ve ona doğrulttum ''Durdur arabayı, yoksa seni öldürürüm''.

''Denesene bir'' diyerek silaha daha da yaklaştı gözleri korkusuzdu.

''Durdur dedim sana yoksa bu arabada hepimiz ölürüz'' dedim ve arabanın ön aynasına bir el ateş attım.

Adam bir anlık panikle frene bastı düşmemek için zorla tutundum o sırada Baran'ın öndeki adamları bana silahlarını doğrulttular ''Hemen silahını indir'' diye bağırdılar.