"Doruk benim oğlum Beyza,biz Aslıyla yeniden bir hayat kurmaya karar verdik yeni bir hayata başlayacağız senin olmadığın " dedi Baran.
"Ne diyorsunuz be siz,dalgamı geçiyorsunuz benimle şaka değil mi bu şaka ya tabi nasıl anlamam yılbaşı şakası" dedim kahkaha atarak.
"Hayır Beyza şaka falan değil sen öyle sanabilirsin ama Doruk benim ve Baran'ın oğlu biz birlikteyiz uzun zamandır ".
"Ne, bunca zamandır bunları benden sakladın mı, nasıl yaparsın" dedim. Baran'ın göğsüne vurmaya başladım ittirdim elllerimi tutup "Yeter artık daha fazla zorlama" dedi ve elimi kendinden uzaklaştırdı.
"Zorlama mı hayatıma bir anda girip hiçbir şey olmamış gibi çıkamazsın bensiz bir hayat nasıl düşünebilirsin, sıradan biriyle benle eğlendiğinden daha çok mu eğleniyorsun?".
O sırada Kaan koşarak yanıma geldi nefes nefese kalmıştı.
"Ne oluyor Kaan iyi misin? " dedim sırtına dokundum.
"Beyza..." Dedi...
"Beyza Doruk senin oğlun"...
****
"Doruk senin oğlun" bu kelime kafamda yankılanıyordu beynim zonkladı.
Etraftaki Uğultulu sesler yükselmeye başladı karşımda Baran ve Kaan kavga ediyordu Aslı onlara engel olmaya çalışıyordu bakıcı Doruğu uzaklaştırmıştı, çocuk ağlıyordu Baran bana bir şeyler anlatmaya geliyordu ben ayakta zor duruyordum Kaan ona engel oluyordu en sonunda dayanamayıp "Yeter kesin şunu,Baran doğrumu bunlar,Doruk benim oğlum mu?" Dedim ve karşına geçtim.
"Yalan bu" diyecekti ki kötü kötü baktım Kaan omuzuma dokunup sırtımı ovaladı "Ben sana hiç yalan söylemedim Beyza,DNA testi yaptırırız,hadi gel gidelim daha fazla rezillik çıkmasın" dedi.
Baran'ın omzuna ellerimi koyup kravatını düzeltilmiş gibi yapıp tekrar sordum "Baran eğer bana şimdi doğruyu söylemezsen buna seni pişman ederim"
Dedim ve omuzunu sıktım.
Gözlerime bile bakmadan "Doğru,özür dilerim her şey için telafi edeceğim inan, bana inanırsan geçerli sebeblerim vardı" derken elimi tutmaya çalıştı o sırada elimi hızlıca çekip suratına bir tokat attım.
Kaan beni tutup Baran'dan uzaklaştırdı kolumdan tutup beni havalimanından çıkardı ve arabasına bindirdi.
Şoför arabayı çalıştırdı ve uzaklaştık kafamda bir sürü soru vardı ama tek gerçek vardı benim oğlum gerçekti ölmemişti ve benim hayal ürünüm değildi.
"5 yıl ya 5 yıl nasıl bir vicdan bu,ne hakla bir çocuğu annesinden uzaklaştırabiliyor,ne cesaretle?" Diye söylenmeye devam ettim.
Kaan elimi tuttu ve beni kendine çekip göğsüne başımı koymama yardım etti ve ben ağlarken saçımı okşadı.
Ağlamaktan uyuya kalmışım uyanmamı sağlayan derin bir mide bulantısı oldu başımı hemen kaldırdım ve arabayı durdurun diye bağırdım.
Araba durur durmaz kapıyı açıp dışarı çıktım ve bir kaç adım atar atmaz kustum.
Kaan arkamdan gelip bana su verdi ve sırtımı sıvazladı.
"İyi misin?" diye sordu cevap vermeye kalmadan gözüm karardı başım döndü ve bilincimi kaybettim.
****
Ölü kuşlar uçuyor yüreğimin kıyısında...
Anne babadan göremediğim sevgiyi, başkasında aradım. Şimdiyse dünyam karardı. Bu da benim yenilgim olsun...
Gitmeyi istedim defalarca kez. kendimden, kafamın içinden, odamdan, evimden, şehrimden hatta ve hatta ülkemden. gitmeyi istedim ama bak öyle lafta değil. pılımı pırtımı toplayarak. sanki hiç doğmamış hiç var olmamış gibi gitmek istedim. adımı, kokumu, bakışımı, gülüşümü kimse bilmesin; hiç tanınmamış olmayı istedim. daha doğmadan anne rahminde ölü kalmayı, anne rahminden cesedimi alsınlar istedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZOR MAFYA -2
Novela JuvenilZor Mafya 1, ikinci kitapla devam ediyor... Artık hiçbir şey eskisi gibi değil ve olmayacak. Bu hikaye artık bir yarabandı'nın değil birbirini iyileştirmiş iki aşık insanın hikayesi. Tüm sırlar ortaya saçılıp dökülüyor,anılar tozlanmış ve unutulmuş...
