Bölüm 10 - İkinci aşama: Serbest giyim

85 6 3
                                    

Raven POV
Gözlerimi odamda açtım. Ah, hala başım ağrıyordu. Gece baş ağrım yüzünden bir kaç kez uyanmıştım. Çok yorgundum ve aşırı uykum vardı. Yanı başımda duran çalar saatine baktım.

Saat 5:40 'dı. Ah, çok erkendi. Ama genelde bu saatte kalkardım ve Robin'i şüphelendirmek istemiyordum. Sonra beni rahat bırakmayacaklardı. Hemen kalktım ve kısa bir duş aldım. Duştan sonra saçlarımı taradım, dişlerimi fırçaladım ve gözüm aynaya takıldı. Eskisinden çok daha iyi görünüyordum. Saçlarım artık dalgalıydı ve omzumu biraz geçiyordu. Kollarımı açtım ve inceledim. Hala biraz iz vardı ama iyileşmesine az kalmıştı. Uzun zaman sonra yüzümde küçük bir gülümseme oluştu. Banyodan çıkıp kitaplığımdan bir kitap seçtim. Labirent:Ölümcül Kaçış kitabın ismi ilgi çekiciydi. Büyük ihtimalle önceden bu nedenle kitabı almıştım. Kitabı aldım ve odamdan çıktım. Mutfağa vardım ve bitki çayımı yapmaya başladım. Çayımın suyu kaynarken bir anda aklıma Lily geldi. Oh hayır, Lily. Ona o gün geleceğimi söylemiştim. Ama kim bilir aradan kaç gün geçmişti. Bugün gitsem iyi olacaktı. Ben bunları düşünürken suyum kaynadı. Suyumu içinde papatya bitkisi olan gri kupama döktüm. O sırada içeri biri girdi. Empatik hislerimle bunun Robin olduğunu anlayabiliyordum.

"Günaydın, Raven." dedi. Sesi neşeliydi. Vay canına, ne oyunculuk ama.

"Günaydın." dedim. Sesimi olabildiğince soğuk tutuyordum.

"Nasılsın ?"dedi kahve için su kaynatırken.

"İyi" dedim bitki çayımı ve kitabımı kanepeye geçerken.

Kahveyi kupasına koyarken "Oh, unutmadan söyleyeyim. Herkes uyanınca kısa bir toplantı yapacağım."dedi. Kaynamış suyu kupasına koydu ve kanepenin yanındaki camın yanına geçti ve güneşin doğuşunu izlemeye başladı. Kitabımı okumaya başlamıştım. Ama o orada bana bir şey söyleyecek gibi durunca odaklanamıyordum.

"Ne kadar güzel" dedi bir fısıltıyla.

"Ne?" dedim. Sesim kaba çıkmıştı.

"Gün doğumu. Çok güzel." dedi camın ardına hayranlıkla bakarken.

"Evet, çok güzel. Ama bunu her gün görüyorsun. "Niye bu kadar şaşırdın ki ?" diye sordum. Sesim çok ciddiydi.

"Her gün farklı gibi geliyor."dedi kahvesinden yudum alırken. "Her neyse, diğerlerinin uyanacağı yok. O zaman biz uyandıralım." dedi sırıtırken. Koridora gitti ve "HERKES UYANSIN. TOPLANTI VAKTİİ !!" diye bağırdı. Koridordan inlemeler duyuldu ve 10 dakika sonra tüm titanlar ortak salondaydı. Robin herkese baktıktan sonra "Evet, çocuklar. Biliyorsunuz ki don zamanlarda suç oranları azaldı falan filan. Uzun bir konuşma yapacak durumda değilim." dedi derin bir nefes alarak. "Kısacası sizi buraya toplamamın amacı artık serbest giyinebileceksiniz. Suç olduğu zamanda kostümünüzü giyinirsiniz."dedi. Starfire heyecanla ellerini çırptı. Cyborg "Ah, bunun için mi güzelim uykumdan ayrıldım. Ben robotum. Ne giyinebilirim kii?!"
Cyborg sızlandı.

Robin ona gülüp "Tamam konu bitti. Dağılabilirsiniz. Odana git ve uyu, Cy. Burada uyursan kimse seni taşımayacak."dedim. Beast Boy buna gülümsedi. Ona bakarken bir anda döndü ve bana baktı. Hızla gözlerimi kaçırdım.

Beast Boy bana, "Rae, seninle bir dakika konuşabilir miyiz ?" diye sordu bana.



--------------------------------------------------
Ve yeni bir bölüm daha. Yakında yeni bir Teen Titans kitabı daha yazacağım. Umarım beğenirsiniz 💕






Yalnız (Teen Titans fanfic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin