Beast Boy POV
Eve geldiğimizde sırılsıklamdık. Ayakkabılarımızı çıkarırken Raven'ın gerçekten kötü durumda olduğunu fark ettim. Yolda ağzını bile açmamıştı. Tek bildiğim onun gerçekten kötü bir travma geçirdiğiydi. Kapının ani sesiyle düşüncelerim yarım kesildi.
"Aman Tanrım, arkadaşlar ıslanmışsınız!" diye içeri girdi Starfire endişeyle.
"Biz iyiyiz, Star. Sadece ıslandık o kadar." dedim içeri girerken.
"Kendinize dikkat edin. Hasta olursanız takım eksik kalır. Sonuçta ikinizde oldukça güçlü titanlarsınız." diye içeri girdi Robin gülümseyerek.
"Teşekkürler, Rob." dedim gülümsemesine karşılık vererek.
"Raven arkadaşım, sen iyi misin? Solgun görünüyorsun." dedi Starfire. Raven ayakkabısının bağını çözmeye devam etti. Sanırım onu duymamıştı. "Raven" dedi Star ve elini Raven'ın omzuna koydu. Raven ani dokunuşla sıçradı ve Star'a döndü.
"Ah, bir şey mi dedin, Star?" dedi. Sesi zayıf geliyordu. Bu çok kalbimi kırdı. Onun üzgün olması canımı yakıyordu.
"İyi misin diye sormuştum. Çok ıslanmışsın." dedi Star şefkatli bir sesle.
Raven dudaklarında küçük bir gülümseme oluştu. "Ben iyiyim, Star. Banayo yapıcağım zaten şimdi." dedi ve odasına doğru yürümeye başladı. O odasına girince Robin "Gerçekten iyi görünmüyordu. Bir şey mi oldu?"
diye sordu.
"Sadece işler karıştı. Ama boşver dostum, ben halledeceğim. Güven bana."
"Sana zaten güveniyorum ama sadece eski Raven'ımıza ne zaman kavuşacağız çok merak ediyorum." dedi Robin derin bir nefes alarak.
"Bende, bende çok merak ediyorum." dedim odama çıkarken.
Odama girdim ve üstümü değiştirdim. Yorulmuştum ve çok üşüyordum. Hayvan DNA'm nedeniyle kolay kolay üşümezdim. Ama gerçekten çok ıslanmıştık.
Ben bile böyleysem kim bilir Raven nasıldır?
Bu düşünce ile ayağa kalktım. Onun haline çok üzülüyordum. Çok çaresizdi. Ona destek olmak istiyordum. Ama hiçbir şey yapamıyordum. Derin bir nefes aldım ve ortak salona girdim.
Cyborg orada video oyunu oynuyordu, beni görünce gülümsedi ve "Hey dostum, Mega Monkeys oynamak ister misin?"
diye sordu neşeyle.
Kanepeye çöktüm ve "Hiç havamda değilim Cy." dedim.
Cyborg oyunu durdurdu ve bana baktı. Sonra kanepeye iyice yaslandı ve "Sorun ne, adamım? Son zamanlarda çok dalgınsın." dedi.
"Raven çok kötü. Depresyonda ve ona yardım edemiyorum. Elimden hiçbir şey gelmiyor, Cy. Bu çok sinir bozucu. Bugün kollarında ağladı." dedim endişeyle. Cyborg'un gözleri açıldı.
"Ağladı mı? Ciddi misin? Raven'ı hiç ağlarken görmemiştim. O hep çok güçlüdür. Asla, asla duygularını göstermez ve duygularını göstermeye başlayınca böyle üzücü olması çok kötü." dedi. "Ah, sadece bizimle alay edip biz video oyunu oynarken susun diye bağıran Raven'ı geri istiyorum." diye iç çekti.
Gözlerim dolmuştu. "Depresyondan çıkar değil mi, Cy? Eski haline geri döner." dedim. İçimde biraz umut vardı. Cyborg elini omzuna koydu.
"Bak, dostum. Sana açık konuşacağım. İntihar etmeye çalışan birinin bu şey için kendince nedenleri vardır. Eğer o nedenleri aşabilir ya da kafasını dağıtabilirse ben o kişinin bu karmaşadan çıkabileceğini düşünüyorum." dedi gülümseyerek. Yaklaştı ve kulağıma "Bence o nedenleri aştırmaya çalışan kişi sen olacaksın." diye fısıldadı ve bana göz kırptı. Gözlerim açıldı.
"HADİ AMA DOSTUM!! AKLIN GERÇEKTEN KÖTÜYE ÇALIŞIYOR!" diye kızdım.
"Nee?! Ben sadece kulede yeni bir çift olsa fena olmaz diyordum. Adı da bbr-" Star'ın odaya girmesiyle Cy'ın ağzını kapattım. Cy elini ağzından çekmeye çalışırken Star bize gülümsedi ve odadan çıktı. Elimde ıslak bir şey hissedince hızla elimi ağzından çektim.
"Eww, iğrençsin Cy." dedim elimi silerken. Cyborg gülmekten başka bir şey yapmadı. "Dostum, bak bana. Eğer diğerlerinin önünde böyle şeylerden bahsedersen utancımdan yerin dibine girerim. Ayrıca Raven'a aşık falan değilim. O benim arkadaşım." diye uyardım ve kapıya doğru yürüdüm.
Cyborg arkamdan "O sadece benim arkadaşııııım, Cyborg." diye alaycı bir şekilde bağırdı.
Hızla arkamı döndüm ve ona yaramaz bir gülümseme verdim. "AWW, CY ANLAMADIM. BUMBLEBEE'YE ÇOK MU AŞIKSIIIN! ONU ÖPMEK Mİ İSTİYORSUUN?" tüm kulenin duyması için bağırdım. Cyborg utancından kıpkırmızı olmuş halde beni kovalamaya başladı.
Ah dostum, onu sinirlendirmeye bayılıyordum.
