Raven POV
"Rae, seninle bir dakika konuşabilir miyiz ?" diye sordu Beast Boy. Sesinde hafif bir endişe vardı. Çok gergindi. Bunu güçlerimi kullanmadan bile anlayabilirdim.
"Tabii, neden olmasın." dedim her zamanki monoton sesimle.
Boynunun arkasını ovuşturdu. Her gerildiğinde bu haraketi yapardı. "Ah, çatıda konuşmak ister misin ? "diye sordu.
"Olur" dedim ve ortak salondan çatıya çıktık. Gün doğumu hala çok güzeldi.
Beast Boy köşeye oturdu ve yanına oturmam için sert zemini okşadı. Yanına oturdum. Gözünün ucuyla bana baktı. Derin bir nefes aldı.
"Bak, Raven bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. Ama sadece senden özür dilemek istiyorum. Kalbini kırdım. Seni çok incittim. Hakarete uğramana müdahele etmedim. Hatta sana hakaret bile ettim. Çok üzgünüm." sesi titriyordu. "Gerçekten çok üzgünüm, çok aptaldım. Onun her dediğine inanırken çok aptaldım. Ondan hoşlanırken çok aptaldım." Artık gözlerinde yaşlar oluşmuştu. "Seni intihara sürüklediğim için çok aptaldım."dedi. Sesi fısıltıyla çıkmıştı. Artık gözyaşları yanaklarında akıyordu. Onun bu haline dayanamadım ve elimi omzuna koydum.
Sakinleştirici bir sesle "Hey, senin suçun değildi, Beast Boy. Tamam kabul ediyorum biraz payın vardı. Ama bu çok küçük bir paydı. Sadece moralim o zamanlar çok bozuktu."dedim. Ağladığı için kendimi suçlu hissediyordum.
"O da bizim sayemizde."
"Ne?"diye sordum.
"Moralin bozuk olması. Bunu da biz yaptık, Raven."
"Hayır, hayır bunun sizinle alakası yoktu. Bilirsin işte Beast Boy, psikolojik şeyler" dedim.
Beast Boy başını salladı. "Yine de bana bir şans daha verir misin? Söz veriyorum bir daha ASLA böyle bir şey yapmam."dedi.
Çok içten söylüyordu ve gerçekten güvenebileceğim birine ihtiyacım vardı.
Gülümsedim ve şakacı bir şekilde "Tamam, beyefendi. İkinci şansınız kabul edildi." dedim.
Bana kocaman bir gülümseme verdi. Heyecanlı bir şekilde "Gerçekten mi?! Ciddi misin, Rae? Ah, beni affetmene o kadar ihtiyacım vardı ki anlatamam." dedi.
Gülümsemesine karşılık verdim. Beast Boy elini anlaşma yaparcasına uzattı. Ona sorgucu bir bakış attım.
Bakışımdan anlamış olmalı ki "O zaman anlaşma yapmalıyız." dedi.
"Ne anlaşması ?"
"Yeni başlangıç anlaşması. Sonuçta birbirimize güvenmeliyiz. Değil mi? "
"Evet, haklısın."dedim ve tam elini uzatacakken elini bir anda çekti.
"Dur, daha iyi bir fikrim var." dedi ve hızla çatının kapısına koştu.
"Hey, nereye?!"dedim bağırarak.
"Fikrimi gerçekleştirmeyeee" diye bağırdı.
Arkasından gülümsedim ve üniformamı normal kıyafetle değiştirmeye gittim. Birkaç tane vardı ve aralarından birini seçip ( Medyaya koyduğum kıyafet, isterseniz faklı bir kıyafet düşünebilirsiniz. 💖) ortak salona geçtim ve ilgi çekici kitabımın kapağını açtım. Ama bir anda aklımda bir soru belirdi.
Terra neden kulede değildi ?
