Good Boys and Bad Boys [Translate Fic]

Don't

Part 27
Don't

ဂျောင်ဆူး သတိပြန်ရဖို့ ၅ နာရီလောက်ကြာမယ်လို့ ဆရာဝန်က ပြောသည်။
ဂျောင်ဆူးရဲ့ မျက်လုံးညိုလေးတွေကို ပြန်မြင်ရဖို့..ဂျောင်ဆူးရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်နိုင်ဖို့..ဂျောင်ဆူးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်ပြီး သူ့ဆီကအနမ်းတွေပြန်လက်ခံရရှိဖို့ ၅ နာရီတောင် ကြာဦးမည်။

ချန်ယောလ် ခေါင်းထဲမှာရှုပ်ထွေးနေတာတွေကိုရှင်းဖို့ လေကောင်းလေသန့်ရှုရင်း လမ်းလျောက်ရန် ထွက်ခဲ့သည်။ ထွက်ပေါက်ကိုသွားဖို့ ဆေးရုံလျောက်လမ်းကနေကွေ့လိုက်စဉ် ဂျောင်ဆူးကို ကုပေးတဲ့ ဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြု စကားပြောနေတာတွေ့သည်။ သူတို့ကိုကြည့်ရတာ အရေးကြီးတဲ့ကြောင်းအရာတစ်ခုကို ဆွေးနွေးနေပုံပေါ်သည်။

"နားထောင်..ဒီကိစ္စရဲ့တရားခံကိုရှာဖို့ ဆရာတို့ DNA ယူထားမှဖြစ်မယ်
လူနာကိုမမေးဘဲနဲ့တောင် ဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာ သိသာနေတာပဲ
သူ့အောက်ပိုင်းက ယောင်ရမ်းနေတဲ့ ဒဏ်ရာတွေ နီရဲနေတဲ့ပေါင်တွေနဲ့ ကျောဘက်က ကုတ်ခြစ်ထားတဲ့အရာတွေ
ဖူးယောင်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေ အဲ့ဒါတွေအကုန်လုံးက သူဘာဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတာကို ညွှန်ပြနေတာ"

ချန်ယောလ်မျက်လုံးထဲမှာ မျက်ရည်တွေပြည့်တက်လာခဲ့သည်။ ဝီလ်က ချန်ယောလ်ရဲ့ ဂျောင်ဆူးကို ထိတွေ့ခဲ့မှာပေါ့။
ချန်ယောလ်တစ်ယောက်တည်း ထိတွေ့ခွင့်ရှိတဲ့နေရာတွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ထိတွေ့ခဲ့မှာပေါ့။
သူဂျောင်ဆူးကို နာကျင်အောင်လုပ်ခဲ့မှာပေါ့။ ဂျောင်ဆူးကို ဖျက်ဆီးခဲ့မှာပေါ့။

သူနာပြုက ချန်ယောလ်နားထောင်နေတာမြင်သွားတော့ ဆရာဝန်ပခုံးကိုပုတ်ကာ သတိပေးလိုက်ပြီး ဆရာဝန်က ချန်ယောလ်ဘက်ကိုလှည့်လာသည်။

"ချန်ယောလ်...ခဏလေး..."

ဆရာဝန်က စကားပြောဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့ ချန်ယောလ်က ဂရုမစိုက်ဘဲ အမြန်ပြေးထွက်ခဲ့သည်။ နှစ်မိနစ်လောက် ဒေါသတကြီးပြေးနေပြီးနောက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေဆီကနေ ဖုန်းတွေဆက်တိုက်ဝင်လာခဲ့သည်။ ဖုန်းမကိုင်တော့ ဝီလ်ကို သွားမပတ်သက်ရန် အသံဖိုင်တွေပို့ကြသည်။ ဒါပေမဲ့ ချန်ယောလ်က ထိုစကားတွေကို လိုက်နာမည်မဟုတ်ပါ။
ဝီလ်က ချန်ယောလ်ရဲ့အရေးကြီးတဲ့အရာအားလုံးကို အစိတ်စိတ် ချေမွပစ်လိုက်တာလေ။ ချန်ယောလ်အရိပ်တကြည့်ကြည့်စောင့်ကြည့်ခဲ့ရတဲ့ ဂျောင်ဆူးရဲ့မျက်လုံးတောက်တောက်လေးတွေကို အချိန်အကြာကြီး မှေးမှိန်သွားအောင် ဝီလ်က လုပ်လိုက်တာ။