I remember, I tear apart our divorce papers at first, she didn't chase me. She ran away, I was drunk that night and I knew that she was pregnant because I followed her to the hospital and threaten her friend.
My world fall apart when I begged and confess my love for her but it was too late. She gives up, she's tired. She cried and I didn't do something. She turned her back, I got an accident and that's the painful scene for Indira.
I can't remember her, I couldn't talk to her properly. I'd ask for freedom and she give it to me. I've hurt her most painfully and that's for asking for our divorce papers when I could remember was my past.
Ipinagtabuyan ko siya, ipinakita ko sa kaniya na hindi ko siya kayang mahalin at kailanman hindi ko magiging asawa. Masakit na salita ang binitawan ko sa kaniya na siyang dahilan para sumuko at mapagod siya.
"Aalis ako, kainin mo mag-isa ang luto mo." I said, harshly.
Imbes na kainin ang agahan na niluto niya ay iniwan ko siya at pinagsabihan ng salita na kailanman ay hindi niya deserve.
I can't remember her that time, she was always around at sa bahay ko pa siya natutulog. Hindi ko gustong inuutusan niya ako at naiirita ako sa tuwing nakikita ko siya.
"Nasaan ang girlfriend ko?" tanong ko sa kaniya, kita ko ang bakas ng lungkot at sakit sa kaniyang mga mata.
I was an asshole na naging malamig ang turing ko sa kaniya. Nakita ko siyang umiiyak sa garden ng bahay, humahagulgol siya habang hawak ang kaniyang tiyan.
Imbes na lapitan ko siya ay mas inuna ko pa ang girlfriend ko which is Sophia na parte ng nakaraan ko.
Umaga iyon at ramdam kong may pumasok sa aking silid. At dahil katabi ko si Sophia sa aking kama ay hindi muna ako gumalaw o nagmulat ng mata. Naramdaman ko si Indira na bumulong sa akin at malinaw sa aking tainga ang mga katagang binanggit niya.
"I love you, Hunter. Mahal na mahal ka namin ng anak mo." bulong niya, basag pa ang tono nito. "Palalayain kita, hindi dahil sa hindi na kita mahal... pero papalayain kita dahil mahal kita at gusto kong sumaya ka, hindi man sa piling ko kahit sa piling na ng iba." Indira blurted out at naramdaman ko na lang na kinintalan niya ako ng isang mapagmahal na halik sa aking labi.
Nagmulat ako ng mata, tumulo ang luha sa aking mga mata. Bumangon ako sa kama at iniwan ko si Sophia. Lumabas ako sa aking silid at naligo sa kabilang kuwarto, sa mismong kuwarto niya.
I heard a car honk, sumilip ako sa bintana at nakita ko si Indira kasama ang lalaking manliligaw niya ngunit kaibigan lang pala niya. Pakana ni Arden ang lahat at may rason kung bakit niya iyon ginawa.
"Ginabi ka, ah?" malamig na tanong ko sa kaniya. Nakainom ako no'n at alam kong lasing ako.
"Hugging him, e? What's next? Sleeping beside him and have sex with him?" bakas ang pangunguyam sa aking tono. Nakita ko kung paano kumuyom ang kaniyang kamao.
"Tama nga siguro ako, you have men around you at talagang hindi ko anak ang dinadala mo-"
I shouldn't have told her that. Alam kong sobra ko siyang nasaktan, wala naman akong magagawa kung hindi ko siya maalala.
Iniwan niya ako, umakyat siya sa kaniyang silid. Nagpakalasing ako hanggang sa inumaga na. Umakyat ako sa silid niya at mahimbing ang kaniyang tulog.
Hawak ko ang divorce papers namin. Desidido ako na ipapapirma iyon sa kaniya para tuluyan na akong maging malaya at makasama ang girlfriend kong si Sophia.
"I don't want you to be my wife and I don't want you to be the mother of my child." sambit ko sa kaniya at kita ko ang pagkakadurog niya.
"I... I don't want to, Hunter," she said, pleading.
BINABASA MO ANG
AGENT SERIES#1: Her Agent Groom ( COMPLETED)
Romansa"You drag me in this hell, Indira. Your money? I can't accept that... All i want to do is cut the knot that connects us. You're just a job for me." "Remember, Ms. Winslet, trabaho kong bantayan ka pero hindi ibig sabihin niyon, mamahalin na rin kita...