İs İt Love?

Beyaz Bir Melek Gibisin 🤍

"Ama Taehyung.Ailenin yanında giyebileceğim doğru düzgün bir giysim yok ki" dedi dudaklarını bükerek.Sevgilimi kendine çekip saçlarından öptüm. "O konuda endişen olmasın güzelim.Çıkıp beraber giyebileceğin birşeyler bakalım" Jeonguk'um mahçup bir şekilde parmaklarıyla oynayıp " Sana yük olduğumu hissediyorum hep" dedi.İşte yine en sinir olduğum şeyi yapıyordu.Bana yük olduğunu düşünmekten ne zaman vazgeçecekti bu minik tavşan? "Saçmalama lütfen henüz evlenmemiş olsak da bir aile sayılırız.Lütfen böyle düşünme beni üzüyorsun" Bu sefir darılma sırası bendeydi çünkü böyle düşünerek beni üzüyordu.Bana kıyamayacağımı biliyordum.Tavşan gözlerini pörtletip "Tamam tamam üzülme lütfen hadi gidelim" Ellerimden tutup hızlıca arabaya doğru yürüdü.

"Sevgilim yavaş ol.Hamilesin sen"  Bu kadar mutluyken başka şeyler düşünemiyordu bazen. "Şey yemek de yiyecek miyiz?" Dedi karnını tutarak. Meleğimin bu tatlı haline dayanamayıp kırmızı parlak dudaklarından öptüm. "Evet ama dışarıda yersek geç olur.Babam bizi bekliyor çoktan yemek hazırlatmıştır bile.Ama çok aç hissediyorsan atıştırmalık birşeyler alabilirim?" Muhtemelen evimizde hazırlanan nefis öğlen yemeğini düşlemiş olmalı ki- başını iki yana sallayıp itiraz etti. "Hayır hayır.Eminim evinizde şahane yemekler yapılmıştır.Alışverişimizi yapıp bir an önce gidelim" ellerini bir bebek gibi çırpıp.Daha kendisi bebekken nasıl bir bebek doğuracaktı.

Mağazaya girdiğimizde gözüme çarpan ilk şeyi elime almıştım.Bu uzun kazak meleğime çok yakışacaktı. "Hayatım bu nasıl?" Hayranlıkla bakıyordu elimdekine. "Ahh!Taehyung çok güzel buu!" Heyecanı güzel yüzüne yansıyordu.
"Öyleyse dene hemen sevgilim" hamile olduğu için zorlanabiliroi.Bu yüzden kabine onunla beraber girdim. "Oh!Ne yapıyorsun Taehyung.Çık lütfen" dedi pembeye dönen yanaklarıyla.Ne olmuş yani onun vücudunu ilk kez görmeyecektim ki. "Yapma Kookiee...İki ay  önce ince her ayrıntına kadar gördüm seni." Dedim flörtöz bir tavırla. Bu utangaç hali en sevdiğim halleriydi.

"Utanmıyor musun sen!" Dedi küçük yumruğunu bana vurarak.
Hiç düşünmeden "Hayır" dedim.Üzerindeki eski hodie'yi çıkarıp askılığa astım.Onu ilk kez çıplak görmüyordum ama her görüşümde kalbim böyle tekleyecek miydi?
Pürüzsüz beyaz teni bu kazaktan bile daha yumuşak ve beyazdı.Ancak şuan dikkatimi çeken tek şey çıkık karnıydı.Meleğimiz oradaydı.Hiçbir şeyden haberi olmadan öylece büyümeyi ve dünyaya gelmeyi bekliyordu.Benim de heyecanım gün geçtikçe büyüyordu.Daracık kabinde mümkün olduğunca dizlerimin üzerinde durup kulağımı sevgilimin karnına yasladım. "T-Taehyung napıyorsun?" Dedi şaşkın sesiyle.

Kötü bir niyetim yoktu.Yalnızca bebeğimin hareketlerini duymak istemiştim.Ama sanırım bunun için çok erkendi. "Şey belki de bebeğimiz orada sıkılıyordur ve babasına bir şey söylemek istiyordur diye duymaya çalışıyorum" kadife sesiyle attığı kahkahayı ölümsüzleştirebilir miydim? Veya telefonumun zil sesi olsaydı herkes güler miydi? Ne zamandan beri umrumdaydı başkalarının ne söylediği.