İs İt Love?

Sen Isıtsana Beni

Jeonguk geçen haftasonu  olduğu gibi bu haftasonu da Taehyung'un evine davetliydi.Artık rahatça birbirlerinin evlerine gidip vakit geçiriyorlardı.Jeonguk'u henüz ailesiyle tanıştırmadığı için,kendisine ait olan eve davet etmişti miniğini.

Jeonguk sevgilisinin evine ilk gittiği zamanlar hayranlıkla bakakalmıştı.Bir gün böyle bir evde,ısınma,giyinme ve yemek yeme derdi olmadan ,açlık çekmeden uyuyabilecek miydi.Bütün bunları çok istiyordu.Fakat kardeşinin amansız hastalığı bütün bunları yaşamasına engel oluyordu.Kardeşinin durumu gittikçe daha da ağırlaşıyor,ağırlaştıkça ilaçlar da pahalılaşıyordu.

Gece kulübünden ayrılsa da şuan bulduğu işten aldığı para da anca yetiyordu.Ama hiç değilse bir kömür sobası alabilecek gücü bulmuştu kendinde.Yemek sıkıntısı bile yaşamıyordu artık.Çünkü Taehyung'a beslediği yoğun duygular onu tok tutuyordu.Dolu dolu hissediyordu kendini.Bir yere gittiğinde,su içtiğinde,hatta uyumaya çalıştığında bile onu düşünürken buluyordu kendini.Ne ara bu kadar aşık olmuştu sevgilisine.Ne ara onsuz yaşayamayacak raddeye gelmişti.

Herşey yoluna girmiş gibi gözükse de kardeşi aklından hiç çıkmıyordu.Onu iyileştirmek ,tek temennisiydi.Para herşey değildir diyenleri ateşlerde yakmak istiyordu.Para herşey değilse neden kardeşini çıkaramıyordu hastahaneden.Neden hiç bir doktor para karşılığında değil de vicdanı el vermediği için kardeşini iyileştirme taraftarı olmuyordu.Madem ki para herşey değildi,neden günlerce açtı.Neden kışın titreye titreye uyamaya çalışıyordu.Neden giyecek bir eldiveni bile yoktu.

Jeonguk öyle bir raddeye gelmişti para farkında olmadan bütün hayatını kapsamıştı.Para içinde yüzmek değildi hayali.Ancak üşüttüğünde yakabileceği bir sobası,içini ısıtacak bir kahve,bir çorba istemesi,ancak bunlara sahip olamaması neden kadar zordu.Hayat onun gibilere neden adil davranmamıştı.

Çok şey istemiyordu.Ancak istediği o azıcık şeye bile sahip değildi.Yine de para uğruna bedenini satmamıştı.Onu buna zorlayan abisinin alacaklılarıydı.Bunu yapmazsa kardeşi de ölecekti.Kahrolası abisinin cezasını kanser kardeşine çektirmeye hakkı yoktu.Kendini feda etmişti.

Daha fazla para sahibi olmak için değil.Kardeşini hayatta tutabilmek ve lanet borçtan kurtulmak için kötü işlere bulaşmıştı.İnsanın kardeşi can çekişirken,üstelik elinde avucunda birşey yokken,başka ne yapabilirdi.Kimse onu bu yüzden yargılayıp,yadırgayamazdı.
Kardeşi için canını vermeye razı olan biri,yaşaması için bütün pisliklere bulaşmayı göze alabilirdi.

Ancak şimdi hayatına başka biri daha eklenmişti.En az kardeşi kadar değer verdiği birine sahipti artık.Onu kaybetmemek için bunca şeyi saklıyordu.İlişkinin başlarında Taehyung'a anlatmaya çalışsa da ,birşeyler araya girmiş ve buna engel olmuştu.Elbet bir gün anlatacaktı.Fakat şuan için bunları anlatmak sağlıklı bir karar değildi.Canından çok sevdiği sevgilesini kaybetmemek için bir süre daha susacaktı.

Taehyung yemek hazırlamak için mutfağa gittiğinde,Jeonguk'da peşinden gitmişti.Sevgilisini birşeyler yaparken izlemek fazlasıyla hoşuna gidiyordu.
Sevgilisini izlerken,telefonuna gelen mesajla irkilse de hemen eline alıp okudu.Mesaj en iyi ve tek arkadaşı olan Rowoon'dan gelmişti.

Rowoon:"Kayıt işleri tamam.Pazartesiden itibaren senin okulunda devam ediyorum :)"

Bu Jaonguk için şahane bir haberdi.Pazartesiyi nasıl bekleyecekti.Yüzündeki gülücükleri gören Taehyung sevgilisine gülümseyerek bakıp "Ne oldu birtanem?Mutlu görünüyorsun" Jeonguk heyecanla Taehyung'un yanına koşup  "Evett çok mutluyum sevgilim.Çünkü en iyi arkadaşım kaydını benim okuluma aldırmış" Taehyung'un kaşları çatılmıştı. "En iyi arkadaşın mı?" Taehyung haklıydı.Bildiği kadarıyla tek bir arkadaşı vardı. "Şey.Yani zaten bir tane arkadaşım var.O da Rowoon" Bu isim Taehyung'a tanıdık gelmişti.Son buluşmalarında Jeonguk,masadan sevinçle kalkıp gittiğinde bu ismi söylemişti. Taehyung bilmiyormuş gibi bakıp"Rowoon?" Diye sordu.Jeonguk onun bu kıskanç tavırlarına bayılmıştı.Ancak belli etmeyecekti.