Güney okulun içine girip banka oturmuştu..Eylül neleri öğrenmişti ki? Ne biliyordu? Kızgınlığı,öfkesi daha çok mu artmıştı? Kafası öyle karışıktı ki..Eylül kendisini tamamen kapatmıştı ona..Telefonunu çıkarıp Songül'ü aradı..
Songül'ün ağzından kelimeler bir anda dökülmüştü..Sırları birer birer herkes öğreniyordu işte..Hiçbir şeyi bilmeyen sadece Eylüldü..Serkan,Cemre ve Meral ise şok olmuştu..
Cemre:Ne diyorsun sen ya? Ne demek şimdi bu?
Bu sırada Songül'ün telefonu çalmıştı..
Songül:Güney?
Güney:Songül,ben bahçedeyim..Dışarıya gel.
Songül:İyi ama ders..
Güney:Umrumda değil! Gel buraya!
Songül:Tamam..Geliyorum..
Songül çıkınca Serkanlarda çıkmışlardı..
Meral:Nereye gidiyorsun? Heeey! Bekle! Bize bir açıklama yapacaks- Aa Güney değil mi o ?
Serkan:Neler oluyor ya? Cemre? Sen hiçbir şey bilmiyor musun gerçekten?
Cemre:Serkan,bin kere sordun.Bilmiyorum.Bende en az sizin kadar şaşkınım..
Cemre anasınıfından beri Eylül'ün en yakın dostuydu..
Güney:Siz niye geldiniz? Seni çağırdım ben Songül.
Songül:Peşimden geldiler ne yapabilirim.
Güney:Ben Songülle konuşacağım,gider misiniz?
Meral:Senin Songülle konuşacağın ne olabilir ki? Şimdi de Eylül'ün düşmanlarıyla mı görüşüyorsun Güney? Gerçi Eylül benim kardeşim dedi Songül ama..Ne demek istedi anlamadım ben.
Güney:Söyledin mi gerçekten? Yaptın mı bunu? Ben sana güvenmiştim.Eylül hassas dedim! Zaten her şeyi öğrendim dedi biraz önce de..
Songül:Ben hiçbir şey söylemedim yemin ederim..Ama onlar..Ağzından kaçtı..Eylül hiçbir şey bilmiyor ama..
Güney:Ne öğrendi o zaman bu kız?
Songül:Bilmiyorum..Ama günlerdir berbat halde..
Cemre:Nasıl yani..Siz gerçekten kardeş misiniz?
Güney:Hayır..
Songül:Evet..
Serkan:Evet mi hayır mı?
Songül:Eylülle evet ama Güneyle ben hayır..Güney Eylül'ün abisi..
Meral:Benim kafam karıştı..
Güney:Anlaşıldı..Siz de öğreneceksiniz her şeyi..Ama şuradan bir çıkalım..Başka kimsenin öğrenmemesi gerekiyor..Yani Eylülle konuşuncaya kadar..
Cemre:Güney..Eylül bizimle kavga etti..Çekip gitti..
Güney:Eylül seninle de mi kavga etti?
Cemre:Evet..Günlerdir çok kötü..Sınavlarıda çok kötü geliyor..
Güney:Ne oluyor bu kıza ya? Neyse..Siz çantalarınızı alıp gelin ben sizi arabada bekliyorum..
Songül:Tamam..Güney..Şey..Babam..
Güney:Burada mı?
Songül:Evet..Buraya gelirken gördüm..Toplantı vardı bugün..
Güney:Tamam.Sakın buraya geldiğimi söyleme..
Songül:Babam seninle konuşmak istiyor..
Güney:Benim onunla konuşacağım hiçbir şey yok Songül! Uzatma!
Güney yıllarca babası sanmıştı Eylül'ün babasını..Ve bütün gerçeği iki yıl önce öğrenmişti..O günden sonra da evi terk etmişti..
Onların hikayesi şöyleydi;
Selin hanım Güney'e hamile iken eşi tarafından terk edilmişti..Ve yolları Ekrem ile kesişmişti..Ekrem Selin'e ve karnındaki bebeğe sahip çıkmıştı..Güney'i kendi oğlu gibi sevmişti..Selin de kocasında bulamadığı sevgiyi Ekremde görmüştü..Ekrem,evlilik vaadi vermişti Selin'e..Ekremde aslında aşık olmuştu Selin'e ama bir sorun vardı..Ekrem Songül'ün annesi ile evliydi ve Selin'in bundan haberi yoktu..Ekrem eşinden boşanmak istediğini söyleyeceği gün eşinin hamile olduğunu öğrenmiş ve evliliğini bitirmemişti..Bu sırada Selin de hamileydi ve bütün hikayeleri burada başlamıştı..Ekrem Güney'i ve Selin'i koca bir villaya yerleştirmiş onların hiçbir eksiğini bırakmamıştı..Ara sıra ziyaret etmişti..Eylül büyümeye başlayınca bu ziyaretler artmıştı..Eylül de Güney de yıllarca bununla yaşamışlardı..Güney bütün gerçeği iki yıl önce öğrenince sorunlar daha çok büyümüştü..Ama hiçkimse gerçekleri Eylül'e söyleyememişti..
