-10-

57 7 12
                                    

1 hafta sonra,

Eylül bir haftadır odasındaydı..Yardımcıları Elif'e her şeyi odasına getirmesini söylemişti..Evde ne annesiyle ne de abisiyle konuşuyordu.Güney bir haftadır evdeydi çünkü Eylül'ü yalnız bırakmak istemiyordu..

Eylül sabah kalkıp okul kıyafetlerini giydi..Bugün okula dönmeye kararlıydı..Kim ne söylerse söylesin umrunda olmayacaktı..Eski Eylül olmaya devam edecek,kendisine her zamankinden daha güçlü bir maske koyacaktı..

Çantasına eşyalarını da koyduktan sonra mutfağa indi..Güney de oradaydı..

Güney:Günaydın..Hazırlanmışsın..Ben götüreceğim seni okula.

Eylül:Elif abla..Bana bahçeye hazırlar mısın kahvaltıyı?

Elif:Tamam canım..Beş dakika bekle..

Eylül:Tamam,bahçedeyim ben..

Eylül bahçeye çıkarken Güney de peşinden gidiyordu..

Güney:Beni duymuyor musun? Görmezden gelemezsin artık.

Eylül hiçbir şey söylemeden oturup eline telefonunu aldı.

Güney:Böyle yapamazsın Eylül.Şımarıklığın bir anlamı yok.Sinirlendirme beni.

Böyle olmayacak diyerek kalktı Eylül..En iyisi kahvaltıyı okulda yapmaktı..İçeriye geçip çantasını aldı ve evden çıktı..Şoför çoktan kapıda hazır bekliyordu.Eylül haber vermişti..

Selin aşağıya indiğinde Güney'i elleri ensesinde otururken görünce oğlunun yanına oturdu..

Selin:Güney..Ne oldu oğlum? Eylül nerede? Odasından çıkmış.

Güney:Okula gitti.

Selin:Konuşmadı mı seninle ?

Güney:Hayır.

Selin:Oğlum yapma lütfen.Konuştuk seninle.Bir şans vereceğini söyledin.

Güney:Olmuyor tamam mı.Elimde değil.Yıllarca yalanlarla büyüttünüz beni.Babam sandığım adam babam değil.Şimdi aynı şeyleri Eylül yaşıyor.Ve ben sizin yüzünüzden kardeşime yaklaşamıyorum.Duvarlar ördü bana.

Selin:Bunları sana yaşatmak istemezdim Güney..İnan bana..Eğer baban bizi terk etmeseydi..Bunlar olmayacaktı..Sen,ben ve baban güzel bir hayat yaşayabilirdik..Bende mağdurum..Yıllarca insanlara yalan söyledim..Kimsenin bizi tanımadığı yerde Ekrem ile evli olmamama rağmen evliyim dedim..Baban gibi Ekrem de kandırdı beni..Boşanacaktı..Boşanmadı..Yıllarca böyle yaşamak kolay mı sanıyorsun oğlum?

Güney:Ben artık hiçbir şey söylemiyorum size.Ben kardeşimi istiyorum tamam mı? Eski Eylül'ü istiyorum.Eğer onu tamamen kaybedersem kaybolurum ben.Eğer o kendi yolunu kaybederse de öyle..Birkaç insanın yaptığı hatanın bedelini o ödemesin istiyorum.Daha fazla üzülmesin istiyorum.Ama elimden hiçbir şey gelmiyor!

Eylül arabadan indiğinde derin bir nefes aldı..İnsanların bakışlarını umursamayacaktı..Ne söylerlerse de haklarından gelecekti..Giriş kapısında onu karşılayan Gökhandı..

Gökhan:Gözümüz yollarda kaldı güzellik..

Eylül:Geldim geldim..Naber?

Gökhan:Ben iyiyim de asıl sen nasılsın?

Eylül:Bomba gibi..

Gökhan:Ehh..Öyleyse içeriye girelim..

Eylül:Olur..Hadi..

Gökhanla yürümeye başladılar..

Gökhan:Gittim geldim neler olmuş ya? Yine herkes seni konuşuyor..

Eylül:Her zamanki gibi kankacım..

Gökhan:İyisin değil mi? Bak bir daha öyle şeyler duymayacağım..

Eylül:Merak etme..İyiyim ben..Eskisinden daha iyiyim..

Gökhan:O zaman çıkışta mekana gidiyoruz..

Eylül:Senin ve benim gelişimizi kutluyoruz yani ? Hı?

Gökhan:Anlaşıldı..Dönüşümüz baya olaylı olacak..

Eylül:Olması gerektiği gibi..

Gökhan:Hadi bakalım..Ders öncesi kahvaltı?

Eylül:Hayır demem valla..Çok açım..

Onlar kimseyi umursamadan sohbet ederken tüm bakışlarda ikisinin üstündeydi.Ama kimseden ses çıkmıyordu..Eylülden çekinirlerdi genelde..Hem okulun sahibinin kızıydı o..Hem de çok zengindi..Popülerliğiyle de biliniyordu..Eylül kimseden ses çıkmasada herkesin kendi hakkında konuştuğunu bilirdi..

Gökhan kantinden bir şeyler alırken Eylülde oturacak bir yer arıyordu ki kendisine seslenen Songül'e döndü..

Songül:Eylül?

Eylül:Ne var? Ne istiyorsun?

Songül:Ben şey..Konuşmak için..Aradım kaç kez ama açmadın..Evinize de gelemedim..

Eylül:Konuşmak? Sen ? Benimle ? Sen benimle ne konuşabilirsin ya? Şuna bak.Ne cesaretle?

Songül:Ama Eylül..

Eylül:Hiçbir şey değişmedi tamam mı? Hâla düşmanız.Ve öyle kalacağız.Peşimde dolanma!

Songül Eylül'ün üstüne gitmemek için daha fazla uzatmadı ve oradan gitti..Gökhan hazırlananları beklerken bu kez Eylül'ün yanına Serkan gelmişti.

Serkan:Eylül..Dönmüşsün..Günaydın..

Eylül:Günaydın kanka..

Serkan kendisini o kadar kötü hissetmişti ki..Eylül onunla artık konuşuyordu ama Serkan'ın istediği gibi değildi..Serkan Eylül'ü seviyordu..

Kaderimin ParçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin