-11-

55 8 4
                                    

Eylül Gökhan'la kahvaltının ardından sınıfa doğru geçerken köşedeki sınıfın kapısında arkadaşlarıyla duran Simge'yi görünce duraksadı.Simge'nin yanındakiler ikisi arasındaki bakışmayı görünce sınıfa geçmiş Simge de Eylül'e doğru gitmişti..

Gökhan:Ben sınıftayım Eylül..

Eylül:Tamam..

Gökhanda gidince ikisi kalmıştı..Bir süre sessizliğin ardından Eylül konuya girdi..

Eylül:Sağol.

Simge:Şey..Neden?

Eylül:Bana gerçekleri gösterdiğin için.Kimse senin yaptığını yapmadı.Herkes sakladı ve saklamaya devam etti.

Simge:Ama sen..

Eylül:Ben salak değilim önce bunda bir anlaşalım tamam mı?

Simge Eylül'e yaklaşıp sarılacak oldu ama Eylül onu eliyle durdurdu..

Eylül:Ama hiçbir şey değişmedi.Sen benim kardeşim değilsin ablan da hâla düşmanım.

Simge:Özür dilerim..Ben yaptığım şeyin senin intih-

Eylül:Benim seninle bir derdim yok.Bana yaklaşma yeter.

Simge sadece başını sallayabildi..Sonra da sınıfına gitti..Eylül de kendi sınıfına geçmişti..Her zamanki yerine oturdu.

Cemre:Hoşgeldin Eylül..

Eylül:Günaydın.

Cemre:Günaydın..İyi misin?

Eylül:Cemre,akşamda konuştuk.İyiyim ben.

Meral de arkasını dönmüş hâla kendilerince kızgın oldukları Eylül'e kaşlarını çatmıştı..

Meral:Merak etme kanka..Kendisi iyi..Bizi günlerce ağlattı sadece.

Eylül:Meral..Başlama istersen yine.

Meral:Ben bunu sana sürekli hatırlatacağım kankacım..Alış..Az ağlatmadın bizi hastane köşelerinde.

Songül sınıfa girine herkes sessizleşmişti..Eylül,Simge ve Songül'ün kardeş olduğunu bütün okul öğrenmişti..Songül Eylül'e bakmadan kendi sırasına oturdu..

Cemre:Bir haftadır böyle.Sessiz sessiz gelip oturuyor..

Eylül:Banane Cemre.Ne yaparsa yapsın.

Cemre:Tamam canım.Bir şey söylemedim.

Gökhan'da yan taraftan onlara sesleniyordu..

Gökhan:Çıkışta gidiyoruz değil mi?

Meral:Hahh Londradan döndün yine devam yani ? Senin yüzünden ders çalışamıyorum kanka.

Gökhan:Sende seviyorsun ki geliyorsun değil mi canım?

Meral:Ne yapıyım..Devasa bir havası var..Öyle güzel ki..Geleceğim tabiki..Özlemiştim..

Gökhan:Bende tam öyle düşünüyordum..

Eylül de arkasındaki Serkan'a döndü..

Eylül:Sende gel kanka..Bayadır gelmiyorsun..

Serkan:Bakarız Eylül.

Serkan içinden "bu çocuktan nefret ediyorum" diye geçiriyordu..Ve tabi Gökhan'a öfkeyle bakıyordu..

Cemre'de Eylül'ün kulağına eğilip konuştu..

Cemre:Bu kanka meselesi ne Eylül?

Eylül:Nasıl yani Cemrecim?

Cemre:Serkanla Gökhan'ı diyorum..Neler oluyor?

Eylül:İkiside benim arkadaşım..Serkanda öyle..Biz çocukluk arkadaşıyız ya küseriz de barışırız da..

Cemre:Seni bazen hiç anlayamıyorum Eylül..

Eylül:Aa bak hoca geldi..Hadi derse dön..

Güney kahvaltıyı bahçede yapıyordu..Günlerdir fakülteye gitmemişti..İçinden de gelmiyordu..Selin'in yanına gelmesiyle düşüncelerinden sıyrıldı..

Selin:Güney? Ne yapıyorsun burada?

Güney:Görmüyor musun anne?

Selin:Saatlerdir kahvaltı yapmıyorsun herhalde dimi oğlum?

Güney:Yapıyorum anne.O da mı suç?

Selin:Seninle tartışmak istemiyorum Güney.Gerçekten çok yoruldum.

Güney:İnan bende.

Selin:Ben sana bir şey söyleyecektim:

Güney:Söyle.Ne planladın da geldin acaba?

Selin:Biz taşınalım buradan..

Güney:Ne? Nereden çıktı şimdi bu?

Selin:Sen,ben,kardeşin..Yeni bir başlangıç yapalım..Başka bir şehire gidelim..

Güney:Ne saçmalıyorsun ya sen? Eylül'ün burada bir düzeni var..Arkadaşları var ona iyi geliyorlar..Zaten üniversite sınavına ne kaldı ? Yeni bir başlangıçmış..Bizi buradan götürerek yaptıklarını unutturamazsın anne.Sakın bundan Eylül'e bahsetme.Hâla kendisini toparlamadı.

Güney sandalyesini itip gitti..Nasıl bu kadar düşüncesiz olabiliyorlar diye düşünmeden de edemedi..

Eylül,Cemre ve Meral ile ders arasında kantine geçerken babasını görmüştü..O umursamasa da Ekrem ona sesleniyordu...

Meral:Eylül,baban..

Eylül:Duyuyorum Meral..Umrumda değil.Yürü hadi..

Ekrem:Eylül! Kime diyorum! Dur,konuşalım biraz!

Eylül'ün umrumda değildi..Herkes onlara bakıyordu..Ekrem de biraz hızlanıp Eylül'ün kolundan tuttu..

Ekrem:Dur diyorum sana.Niye dinlemiyorsun beni!

Eylül:Umrumda değilsin çünkü! Bırak kolumu.

Ekrem:Eylül..Sinirlendirme beni!

Eylül:Ne yaparsın ya sinirlenirsen? Döver misin beni? Kartlarımı mı iptal edersin? Ne yaparsan yap!

Ekrem:Eylül! Haddini aşma! Herkes bize bakıyor.Kendine gel!

Eylül:Gelmiyorum! Ne yapabilirsin? Zaten herkes bana değil sana bakıyor.Yaptıklarına bakıyor! Okulun sahibi gayrimeşru çocuğunu okulunda barındırıyor diyorlar..Hepsi susuyor çünkü benden korkuyorlar..Senden değil! Kendi kızlarını aynı okulda toplayan aralarına gayrimeşru çocuğunu da sokan zavallı bir adamsın sen! Benden uzak dur!

Ekrem öylece kalırken Eylül çekip gitmişti..Songül ve Simge de bütün olanlara tüm okul gibi şahit olmuşlardı..

Kaderimin ParçasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin