Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
🌸 🫶 Başlangıç Tarihiniz 🫶 🌸
••• Bu Bir Giriş Bölümüdür. ~ (Yayımlanma Tarihi: 13.08.2022) •••
İnsanlar, yapısal olarak ikiye ayrılırlar. Bazılarına bir gerçek sunulur ve onlar ömürlerini kendilerine sunulmuş o gerçek ile özdeştirir ve hayatları bununla geçirirler, bazıları ise o gerçeğe müdehale ederek değiştirir ve yeniden bambaşka bir gerçek yaratırlar.
O hangisi mi? O, bu hikayede tek ve diğerlerinden ayrık olan.
O, Münferit.
🐺
Kulağındaki kulaklığı küçük bir dokunuşla aktifleştirirken art arda 3 kez vurduğu kapıya kısıktığı koyu kahveleri ile bakarken saniyeler içinde açılan çelik kapı yüzünde ufak, ruhsuz bir gülümseme oluşmasına sebep oldu. Karşısındaki bu görüntü, bir namussuzu daha ortadan kaldıracağı için güne güzel başladığının bir işareti olmalıydı. Elini ensesindeki saçlarına atarak serseri bir hareketle sağa sola karıştırdı ve sessiz derin bir nefes aldı. İşte geçireceği güzel dakikalar şimdi başlıyordu. Karşısında orta boylu, kirli sakallı, yaklaşık 30-35 yaşlarında bir adam vardı. Biraz dikkatle bakıldığında alnının kenarında belli olan dikiş izi, kapıya yasladığı bileğindeki yanık ve gözünün kenarındaki kırmızı et beni ile adamın doğru kişi olduğunu kanıtlar nitelikteydi.
Başını hafifçe sağ yana eğdi ve elindeki alet çantası ile birlikte tuttuğu beyaz kağıda kısa bir bakış atarak sanki aradığı kansızın o olduğundan emin değilmiş gibi, "Seyit Cengiz. Daire 6. Doğru mu?" diye sordu. Adamın kaşlarının kuşku ile havalandığını ve gözlerinin kısıldığını fark ettiğinde çenesini saran kirli sakallarını hafifçe kaşıyarak yüzüne çok küçük bir gülümseme yerleştirdi.
"Kimsiniz?" Adamın yüzündeki ifadede hiçbir değişiklik olmasa da ses tonundaki tedirginliğin farkındalığı gülümsemesinin biraz daha büyümesine sebep oldu.
Başını hafifçe eğerek aşağı yukarı salladı. Önünde arsız arsız kendisine bakan bu kansızın bu topraklar sayesinde hayatta kalmasına rağmen yine bu topraklara ihanet ediyor ve bu da yetmezmiş gibi canımızdan dan daha değerli olan kadınlarımızın, kızlarımızın namusumuza göz dikiyor olması şerefsizlikten, haysiyetsizlikten başka bir şey değildi. Kendisini dinlediğini bildiği timinin, adamı paketlediği an burada olacağını da adı gibi biliyordu ancak bu konu bu kadar kolay kapanmamalıydı. İçindeki öfke her bir vatan haini için aynı ölçüdeydi ancak namussuzlara karşı öngörülemez bir öfkeye ve içinde durmadan harlanan bir ateşe sahipti. Görev emri nedeniyle ruhunu bedeninden ayırmadan bırakmak zorunda olsa da, canını çıkarma raddesine getirmeden asla bırakamazdı.
