Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Jeno telefonuna bak"
çığlığı eşliğinde koltuktan kendini atan arkadaşı ile ürktü Jeno. Ne olduğunu anlayamadan telefonu eline tutuşturulmuş, hareleri o gizemli çocuğun cevabına kaymıştı.
'kıskanmış'diye geçti kalbine yakın civarlardan. yüzünde arsızca yayılan tebessüm ürpertti bedenini. geceden kalma uyuşuk zihni kendine gelirken sorguladı, bu hoşuna gitmemeliydi, öyleyse neden hala gülüyordu?..
"neden yapıyor bunu?"
kendi kendine söylendi genç oğlan lakin dibinde duran arkadaşı duymuş, adeta kahkaha atmıştı. başını Jeno'nun dizlerine yaslayıp yanaklarını sıktı.
"acaba neden kıskanır bir insan? bana kalırsa bu tanıdığın biri jeno-ah. belki özgüveni yoktur bu yüzden bu yolu seçmiştir."
renjun'un dudaklarını büzüştürerek ürettiği teoriler güldürdü arkadaşını. belki de gerçekten gözünün önünde olan ancak cesareti olmayan biriydi? belki de ipuçları bile vardı lakin göremiyordu bulanık gözleri?
" bir fikrim var Jeno. Onu zorlamaya ne dersin?"
"hm?"
sehpanın üzerindeki cips tabağını kucağına alarak bağdaş kurdu küçük olan. dünyanın en lezzetli şeyini yiyormuşçasına keyifle çiğnerken hainlik barındıran bakışları onu sanki film karakteriymiş gibi bir edaya büründürdü.
"ona bir oyun oynayacağız ve çok geçmeden karşına çıkacak. şayet seni seviyorsa..."
***
bahsettiğim gibi sonunda kısa bölüm attım 🤦🏻♀️😏
nasıl gidiyor sizce fic? yorumlarınızı bekliyorum 🖤🌈
bölümü bebeğim Midd-Nightt için atıyorum, bölüm için ağlamasına dayanamam 🥺
