Entering The Wattpad World

Chapter 18

Title: Nashira in Wattpad world past?

"Let go of her arm," Ciel clicked his tongue but Cassian smirked.

"Nauna ako sa kanya," Cassian said while smirking.

Napatanga na lang ako at hindi alam ang gagawin. Hawak nila parehas ang braso ko na kaunti na lang ay mawawarak 'yon.

"Yung baba ko na lang ang warakin nyo, wag na iyan," Napasabi ko na lang kaya parehas na silang natigilan bago ako nila tingnan.

"What do you mean by baba?" Tanong ni Ciel sa akin habang hawak ang braso ko. Napatingin sya sa baba habang finifigure out kung ano ang sinasabi kong lugar.

Cassian seems to know what I was saying that his face became red and he unconsciously removed his hand to my arm.

He understood of what I say.

Ciel is still keep looking in the floor like thinking of what I said earlier. He's so pure.

"I-i Have to go!" Cassian said while his face is red. He ran away so I smirked. Coward.

"Hey, hey. Stop looking at the floor, Sir." I says with confident voice. He lift his head and looks at me. He realized that Cassian wasn't there anymore.

"Where did he go?"

"Away,"

"What do you mean by away? Inaway mo?"

"Away! Malayo! Jusko naman! CEO ka nyan ah?" Pang iinis ko kaya napaerap sya bago inayos ang  necktie nya. Kinuha nya ang itim na pang ipit at inipitan ang mahabang buhok nya. Bun.

He cough because I keep looking at him.

"Should we eat?" Asked Ciel. I pouted before nodding.

"Saan mo gustong kumain at ano ang gusto mong kainin?"

"Sa Mansion mo. Ikaw." Pang iinis ko pa sa kanya kaya napatingin na naman sya sa akin na may curiosity.

Magsalita ka wag kang ganyan.

"Anong ako? Pagkain ba ako?" Curios nyang tanong kaya napanguso ako dahil ang bobo naman nito maka-gets.

"Cannibal tawag sa pagkain ng tao diba?" Dagdag na tanong nya kaya napakamot ako sa ulo ko.

"Ewan ko ba kung kahapon ka lang pinanganak kaya ganyan knowledge mo. Para kang 10 years old sa ginagawa mo," Asik ko sa kanya kaya napanguso sya bago tingnan ang oras.

"Half day ka ngayon kung sasabihin mo ang ibig sabihin sa akin ng lahat nang sinabi mo kanina," Wika nya kaya lumawak ang mata ko.

This is the chance para malaman ko ang nangyari sa Nashira dati!

"Deal!"

"Do you need a paper like I'm going to sign it just to prove that I'm telling the truth?" He asked but I shook my head and look at the Clock wall. Realizing that it's already 1:00 pm so this is my chance!

Pero hindi ko akalain na pagsisihan ko ang pagsabi ng Deal.

"So where do we go? Like to eat?" He asked but I shook my head.

"I have something urgent to go! Like emergency!" Sigaw ko at pumunta sa office ko para kuhanin ang bag ko.

Napatingin na lang sya sa akin ng kakaiba. Nagpaalam ako sa kanya at tumakbo papunta sa Bus stop. Pauwi.

Nang makarating sa lugar ko ay tumakbo ako patungo sa Coffee shop. Binuksan ko 'yon kaya napatigil si Melanie na gumagawa ng kape.

"Oh, ang aga mo ata ngayon, Nashira?" Napahanga pa ang mukha nya kaya dumiretso ako patungo sa kanya.

"Hindi ba alam mo ang nangyari sa past ko? I have a flashback kanina so I need the truth!" Asik ko kaya 'yung ulo nya gumilid.

"Ikaw mismo nagsabi sa akin na wag na babanggitin ang nangyari dati," Usal nya at tumigil sa pag gawa ng order.

"I just want clarification about everything. I need to know the truth." I said with pleading tone. She looks at me weirdly before nodding. Gumawa muna sya ng kape namin at dinala ako sa dulo ng shop.

"You made me promise not to tell you again about your past because it always made you angry," She says so I sip in the coffee. She sighed before rubbing her temple.

"Your mom... is a criminal," Sambit nya kaya napabuga ako sa kape. Binigyan nya ako ng tissue kaya mabilis kong pinunasan ang labi ko.

"Whaaaat!?"

"Your mom kill people not only 1 but 30 peoples," She continued so I went blank. No way... no way I have a criminal Mom! Napahawak ako sa ulo ko dahil sumasakit 'yon.

"Your dad tries to get you back but your Mom kill them. She kill the whole Family of your father because she doesn't want you to leave her," She continue as if I didn't went blank. My mouth hang open.

"Unfortunately your Dad is still alive. He cheated on your Mom when they still together and have you. So your Mom run away but Your dad's family wants you so your Mom kill them,"

"That's... No way...!" Hindi makapaniwalang saad ko.

"Galit na galit ka ng malaman na nag cheat ang papa mo kaya sumama ka sa Mama mo. Nang gabing nakapasok ang papa mo sa bahay nyo ang unang ginawa ng Nanay mo is patayin ang lahat ng kasama ng tatay mo kaya natakot ang tatay mo at tumakbo palayo. Doon na nagsimulang pumatay ang Mama mo kaya sa takot mo pumunta ka sa akin." Dagdag nya at hinawi ang buhok nyang Wolf cut.

"Kinabukasan non. Pinatay ang Nanay mo ng mga pulis kaya sayo napunta ang galit ng mga tao. Hindi ka maka-alis sa lugar ko at iyak ka lang ng iyak. Galit na galit ang tao sa iyo dahil pumatay ang Nanay mo ng ganong kadaming tao. Tinawag ka nilang Criminal child."

Doon nagsimulang tumulo ang luha sa mga mata ko at ramdam ko ang sakit ng dibdib ko na ngayon ko lang naramdaman.

"Lahat ng kaklase mo ay binully ka. Lahat ng tao ay ayaw sa iyo na hindi ka makahanap ng trabaho. Buti na lang at nandoon ang tatay ni Ciel na syang kaibigan nang Mama mo. Binigyan ka nya ng trabaho." Mabilis na wika nya at pinunasan ang luha ko.

"Iyon na lang ang alam ko sa buhay mo..." Wika nya pero kalaunan napatigil ng makita hawak ko ang ulo ko. Ramdam ko ang pananakit no'n.

Iba't ibang pangyayari ang nagpakita sa mata ko.

I'm having Nashira flashback.