Her Perfect Illusion [PUBLISHED UNDER PAPERINK PUBLISHING HOUSE]

Kabanata 12

Kabanata 12

"Saan na ba daw sila?" Hindi ko maiwasang magtanong ulit kay Lark sa sandaling ito dahil masyado nang matagal kaming naghihintay sa restaurant niya.

Ngayong araw niya ako ipapakilala sa mga kaibigan niya. Sa katunayan ay kanina pa kami naghihintay sa kanila. Ang sabi naman ni Lark ay malalate sila. Pero anong oras na ay wala pa sila. Sa tanang buhay ko ay ngayon lang talaga ako nainip sa paghihintay. I'm very patient person pero sa ganitong dalawang oras na kami naghihintay sa mga kaibigan niya ay hindi ko maiwasang mainis.

I heard Lark chuckled. Ipinatong niya ang kamay sa sandalan ng upuan ko at dumukwang palapit sa akin.

"Naiinip na ba ang baby ko hmm? Do you want to eat now? We'll order if you're hungry."

Ngumuso ako. "Kasi naman eh, matagal pa ba sila? Kanina pa tayo dito Lark, eh."

He shook his head as admiration danced in his eyes while looking at me. He poked my nose before placing a soft kiss on my lips. Inayos niya ang ilang nakaharang na buhok sa aking noo at iniipit ito sa tainga ko. He stared at my lips, dark ang intense.

"Wait a little more—"

"Lark Cervan— Ohh!" Biglang bumukas ang pinto ng VIP room kaya naitulak ko si Lark papalayo.

Kumunot ang noo niya. Sabay kaming lumingon doon. Nakita kong sabay-sabay na pumasok ang limang nagagwapuhang lalaki.

"You're here. Why are you took so long? My wife is fucking hungry!" malamig na wika ni Lark saka masamang tiningnan ang mga kaibigan.

Nanlaki ang mga mata ko. Hinampas ko si Lark. "Hindi ako gutom ah! Nambibintang ka naman diyan."

He lifted his head, shot his brow up and acted like he doesn't know what I am talking about. "Hmmm right."

Narinig kong sumipol ang mga kaibigan niya. Sabay silang tumawa at umupo sa sopang nasa harap namin. Muli akong napatingin sa kanila. Their good looking. Mahina akong natawa ng makitang itulak ng isang lalaki na medyo mahaba ang buhok ang lalaking may  koreano'ng buhok kaya muntik na itong mahulog sa kinauupuan. Nang maramdaman kong may nakatingin sa 'kin ay binalingan ko si Lark. Masama ang tingin niya sa 'kin animo'y may nagawa akong hindi niya nagustuhan.

"Bakit?" I asked.

"Stop looking at him." Sino ang tinutukoy niya? Iyon bang lalaking muntik ng mahulog o ang lalaking nagtulak? Nginusuhan ko lang siya.

"Ipakilala mo naman kami diyan sa asawa mo, dude," sabi ng lalaking nasa harap ni Lark. The man with uncanny pale black eyes smiled at me so smiled back.

Nakita ko sa gilid ng mata ko ang pagtaas ng kamay ni Lark. Nang tingnan ko, I saw that he gave his friend a dirty finger. Pinakyuhan niya ito kaya muli kong hinampas ang hita niya. Simula kagabi ay nakagaanan ko na siya ng loob. Kahit anong gawin ko sa kanya ay hindi na iyon awkward sa 'kin. Pabor sa 'kin iyon dahil hindi naman siya nagagalit.

"Wife!" Kunot ang noo niyang bumaling sa 'kin.

"What are you doing?"

"Nothing."

Umirap ako. "Nothing ka diyan."

"Guys! Respeto naman sa mga single dito. Dude, ipapakilala mo ba talaga kami o paiinggitin lang? We just cancelled our important meeting because you said you'll introduce your wife to us." Natigilan kami ni Lark nang magsalita ang lalaking may kulay purple na buhok.

Bumuntong-hininga si Lark. He put his arm around my shoulder at hinigit ako papalapit sa kanya. "She's Hyacinth Evans-Cervantes, my wife." Itinuro ni Lark ang lalaking kaharap niya gamit ang isang kamay. "Wife, he's  Kiervin Pagsuguiron. He owns the Pagsuguiron Industries."