Tied Me Up Mr. Stranger (On-going)

Eleven

One month, sa loob ng one month naging tahimik ang buhay ko sa mansion nila Rancho. About naman sa mama ni Rancho one month na din wala dito sa mansion dahil lumipad ito pumupunta ibang bansa upang asikasuhin ang kompanyan nila don sa dining area ang huling pag-uusap namin.

"Vera iha ano gusto mong kainin?

Tanong ni nanay Karen sakin, ngiti nalang ang naging tugon ko sa kanya. Naging malapit na ako sa mga tauhan nila dito dahil ang bait nila, pero minsan nakaramdam ako ng May nagmamasid sakin mula sa malayo at minsan nararamdaman ko na hindi ordinaryong tao mga tauhan dito at saka limang araw ko lang naririnig ang ingay tuwing sasapit ang ala-una ng madaling araw pagkatapos non ay wala na akong naririnig pa. It's totally stranges for me pero hind na ako nagtanong pa.

It's 7 am ng umaga kaya nandon sa kompanyan si Rancho kaya napasyahan kong bumisita sa sarili kong bahay dahil matagal mula ng bumisita ako don. Sempre nagpaalam ako kay Rancho dahil alam kong magwawala na naman sya pag nalaman nyang wala ako sa mansion nila.

Pumara nalang ako ng taxi sa labas ng bahay at saka sumakay na. Malayo palang sa bahay ay bumaba na ako dahil hindi na abot ng sasakyan don. Narating ko ang trangkahan ng bahay pero ilang metro pa ang lalakarin ko upang makarating talaga sa bahay ko. Habang naglalakad ako pinagmamasdan ko ang paligid ng bahay. Mga tuyong dahon na sa tingin ko ay lumang buwan ng hind nawawalisan, mga damo na subra tataas na malalaking agiw sa pader ng bahay, mga sirang bubong. It's literally haunted house but don't judge the house by its outlook.

Pumasok ako sa pintuan ng bahay kaya tumambad sa paningin ko ang mga sirang gamit, mga puting kumot na nakatakip sa mga ibang gamit dito sa loob. Pero hindi ko nalang ito pinansin at dumiretso sa isang pintuan na subrang nakakatakot ang itsura nito. Kinuha ko ang susi sa lalagyan pero hindi ito basta bastang makikita kong sino man. Nang bumukas ang pintuan ay tumambad sa paningin ko ang daanan pababa pero hindi maaninag dahil subrang dilim nito.

Tuwing aapakan ko ang hagdanan ay kusa ding bumubukas ang ilaw sa paligid. Ilang minuto ko pang lakad ay narating ko na ang isang pintuan masasabi kong malayo rin ang nilakad ko bago marating din ito. Nang makarating ako ay humarap ako sa isang gilid and I enter the code, nakita ko ang malawak na sala pero hindi doon nakatuon ang atensyon ko, pumasok ako sa isang pulang pintuan na hindi basta bastang makikita dahil magkakulay lang sa pader dito.

"You're 2 minutes late Ms. Vera"

Isang malamig nyang tinig ang narinig ko ng makapasok ako. Ngumiti nalang akong lumapit sa isang upuan sa tabi nya.

"I am?"

Inosenteng tanong ko sa kanya, narinig ko ang pagkairita sa boses nya kaya napatawa ako.

"He stupid"

Malamig nyang sambit habang pinapanood ang isang tao na pinapagalitan ang kanyang secretary dahil sa 20 million na ninakaw sa kompanyan nya.

"Yeah he is"

Natatawa kong sang-ayun sa sinabi nya. 20 million din ang nawala sa kanya hindi nya parin alam kung sino nagnakaw pero ako alam ko kong sino walang iba kundi ang kausap ko ngayon.

"Who this Pokemon?"

Kunot noong tanong nya habang tinuturo sa monitor ang dalawang tao na kasama nya.

"It his bestfriend"

Seryoso kong sagot sa kanya, wala akong narinig na sagot mula sa kanya.

"He will mad at me?"

Inosenteng tanong nya sakin habang doon parin ang buong atensyon nya.

"No he will not"

Agarang sagot ko dahil mainitin ang ulo ng isang ito, may pinagmanahan nga hahahha.

" He will not galit in that state?"

Napatawa ako sa accent nya she a pure English language kaya slang sya tuwing matataglish sya. She can't speak puro Tagalog.

Hindi ko na sya sinagot at sinusuklay ang mahaba nyang buhok at niyakap sya. One month din mula noong bumisita ako dito i really miss this one.

"I'm hungry"

Naka pout nyang sambit kaya napatayo ako at lumabas ng kwartong iyon. Sa ilalim ng lupa ang kinaroroonan namin malayo ito sa eksaktong lokasyon na kinatatayuan ng bahay na pinasukan ko. Hindi din basta basta ang bahay na ito sa ilalim ng lupa dahil may sarili itong swimming pool, gym, music room, sinehan kaya nga masasabi kong don't judge the house by its outlook.

Pumunta ako sa kusina at don ko nakita ang 20 na tauhan para sa kusina lang hindi pa kabilang ang ibang tauhan sa bahay na ito.

"Good morning everyone paki luto ng paborito kong pagkain tawagin nyo nalang ako pag tapos na ito"

Sabi ko sa kanila pareho lang kami ng paboritong pagkain at pumunta sa sarili kong kwarto saka don nagbihis ng damit na nababagay sa gagawin kong ito. Hindi ko namalayan ang oras ay pawis na pawis akong tumigil sa ginagawa ko at uminom ng tubig

After  non ay bumalik ako don sa dining area don ko sya nakita na lumalamon na ng pagkain halatang gutom na gutom nga. Malayo ang pangkilos nya sa sa edad nya, in age of 2 years old nagpa-practice pa sana itong magsalita at maglakad pero look at her she can speak 5 language, she know how to solve all classification of mathematics, she know how to hack someones bank account and Also good in IT, and she can read. She Psyche Ravias T— Gray 2 years old, She is my child and her father is Rancho Gray.

Alam ng parents ko about sa anak namin ni Rancho, alam din nila kong saan ko ito itinago. Malalaman din ni Rancho na may anak kami pero not now, I'm not ready.