7 bölüm. saklambaç💋💋🧛‍♀️

37.7K 1.9K 413
                                    

Furkan; son ders zili çalmadan;koridora çıktı.
bu sefer onu kaçırmayacaktı.

Öğretmenin kızmasına aldırış etmeden dışarı çıkması Ranayla ne kadar konuşmak istediğini belirtiyordu.

Ranada onunla saklambaç oynamaktan sıkılmıştı.

"Ne kadar ısrarcı diye düşündü"

Bir insanla mücadele etmek o kadar aptalcaydı ki.
bu konuya bir nokta koymalıydı.
Aslında pencereden çıkabilirdi.
Son zilin çalmasını sabırsızlıkla bekleyen o kadar kişi varken;
sonra bunu nasıl açıklayacaktı?

Ranaya gereken sadece hızdı.
Zil çalmasıyla beraber gitmeye hazırlanan kalabalık öğrencilerin arasından hızla geçmeyi başardı.

Furkan onu sadece bir anlığına görebilmişti.
"Olamaz ! yine mi kaçırdım.?diye hayıflandı.

Bunu anlaması gerekiyordu Rana konuşmak istemedikçe onunla konuşmak imkansızdı.
Rana nasıl bu kadar hızlıydı?
Furkan öfkesini onu dikizleyen Cansu dan aldı.

"Bana bakıp durma!"

Öfkesi bir türlü dinmek bilmiyordu. Bir kaç kıza daha bağırınca...

Gökhan arkadaşını uyardı:
"Rana yerine sinirini diğerlerinden alman pekte hoş değil."

"Benim bu kadar aciz gibi görünmeme sebep olan bir kızla baş edememem aslında hiç hoş değil"diye içinden geçirdi Furkan.

"Bir kız senle dalga geçiyor buna hala inanamıyorum.dedi Burak."

"İnanma zaten kimse benimle dalga geçemez."
Söylediği söze kendi de inanmadı.
Furkan
Basbayağı Rana ya yeniliyor gibiydi.

Gökhan gülerek;
"diğer kızların ahı tutmuş olmasın!.."

arkadaşlarının eğlence malzemesi olmak katlanabileceği bir şey değildi.O alay ederdi ama edilemezdi.yani geçmişte böyleydi.

Furkan;
Gökhana doğru öfkeyle baktı
Fakat hiç bir şey söylemedi. demek ki her zaman zayıf bir anını bekliyorlardı.
Arabasının şöförünü eve geri yolladı. sıkıldığı bir şeyler olduğunda herhangi bir sokakta yalnız yürüyerek düşünmeye çalışırdı.
Birden önünde Rana belirmişti.

"Artık Rananın hayalini mi görmeye başladım"..?
Rana karşısındaki popüler delikanlıya aynı hissizlikle baktı.

" Bütün gün saklambaç oynamaktan sıkıldım.

Furkan; hala yenemediği öfkesini dindirmeyecekti.
"O zaman saklanmasaydın.Belliki karşıma çıkmaya korktun."

Ranaya bu cümle oldukça gülünç gelmişti.
"Korkmak ? Haa haa ha"

Kahkaha attı ama kahkahası nedense fazla soğuk göründü Furkanın gözünde
"Gerçi korkuyor olsan şuan karşıma böyle tenha bir yolda çıkmazdın.!"

Rana yolun tenhalığı konusunda hiç hesap yapmamıştı.

- Kesin şuan telefonunda 155 tuşunu  basılı tutuyorsun ama cesur davranmaya çalışıyorsun."

"Benim telefonum yok."
dedi Rana.

Furkan Rananın elinde ki voltmenin 90 'lı yıllardan kaldığına emindi.

-"walkman ve kıyafetler de kesin ablanın galiba" diye dalga geçti.

Rana aynı soğuklukla;
"Benim ablam da yok."

Furkan bu uğursuz kızı nasıl sindireceğini düşünüyordu.

" Bak insan bana hiç yokmuşum gibi davransan sorunumuz bitecek "dedi Rana.

Soğuk kalpler sevebilir mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin