37.bölüm Furkanın adımları....

22.1K 1.4K 111
                                    

Kararı biz mi yoksa kalbimiz mi veriyor?

Furkan bu gece ilk defa huzurlu uyumuştu.
Ümit vardı.
Rana onu sevicekti.
Onu anlamaya çalışmıştı
Eğer Ranayı kaybetseydi tekrar başkasını sevebilir miydi?
Düşüncesi bile moralini bozuyordu.

Rananın ilk aşkı olmadığı için defalarca üzülmüştü.
Önemli olan son aşk olmak değil miydi?

Hala kendine hayret ediyordu.
Aşk nasıl bir şeydi?
Biranda hayatına girmişti Rana.
Hiç çıkmıyacaktı.
Vampir olurum seni bırakmam demişti aslında vampir olmak istiyor muydu hiç düşünmemişti?
Tek bildiği ömrü yettiğince Ranayla bereber olmak istediğiydi.
Rana dün Furkana kapıyı araladığına hala inanamıyordu . Ertan'ın ölümüyle aşk ölmemişti.
Furkan ona iyi geliyordu.
kızıl ayda birleşen Ruhuyla kalbinin Furkan için attığını inkar etmesi boşunaydı.
İlk defa dudağından öpen insandı Furkan.
bunu bilse nasıl sevinirdi kimbilir?
Uzun seneler insanlarla beraber fakat onlara karışmadan yaşamıştı .
insanları sadece avı olarak gördüğünden duygularını bilmiyordu.
Furkan elinde çiçeklerle kapının önündeydi.

Şira sevinçle kızına seslendi;
- kocan kapıda.

Rana sinirle baktı annesine.
- Neden kocan diyorsun?

Şira umursamadı
-öyle değil mi?

Rana kapıyı açtığında gülleri ona uzattı.

- günaydın.

İnsanlar demek ki gül vermeye meraklıydılar.
Hızla gülleri aldı aceleyle vazoya koydu.

- neden bu kadar çok bana çiçek veriyorsun?

Furkan böyle bir soru yerine bana getirdiğin bu çiçekler için teşekkür ederim demesini bekliyordu.
yada elinden aldığı gibi kokluyacak sevgiyle ona bakıcaktı.
Ama ikiside olmamıştı.

-çiçekler bir bakıma sevdiğine verilir.
Kızlar çiçekleri çok sever.

Rana sürekli sevgiden bahseden Furkana karşı kayıtsız kaldığı için rahatsızdı.

-Sanırım ben çiçek sevmiyorum peki sen neden geldin?

Furkan içinden beni üzmeye mi çalışıyor ?
diye geçirdi ve pişman oldu.
çünkü Rana duymuştu.

- hayır neden seni üzmek istiyeyim ki?
meraktan sadece  soruyorum.

Furkan iç sesini bir kapatabilseydi
Ama olmuyordu
En karizmatik duruşunu takınarak
Rahatı ikna etmek istiyordu.

- seninle okula beraber gideriz diye geldim.

Rana dudak büzdü
- yavaş yolculuk etmekten hoşlanmıyorum.

Furkan ;
- hatırım için dedi.
Gözlerini Ranadan ayırmadan baktı.

Bu bakışlar Ranayı ikna etmiş gibiydi
Rana ona hayır diyemedi
Fakat
Furkanın  istekleri bitmek bilmiyordu.

-pekala dedi.

Furkan teşekkür ederken sarıldı Ranaya.
Rana tahmin ettiği halde izin verdi.

-alt tarafı bereber okula gidiceğiz diyerek ayrıldı Furkanın kollarından.
Bu kadar sevinmene gerek yok

- okuldan sonra içinde planlarım var diyerek muzipçe güldü.

Soğuk kalpler sevebilir mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin