Lemanın yaşamı geçirdiği trafik kazası sonucu tahmin etmediği bir şekilde değişmişti.
O şimdi on beş yaşında erkenden insanlığına veda eden bir vampir olmuştu.
Safkan biri tarafından vampire dönüşmek diğer vampirlerden daha güçlü olmaya sebepti...
Lemanın hayatını kurtarıp onun vampir olmasına sebep olan Ranaydı.Oysa lema; Ranadan nefret ediyordu .
Afrika dan gitmesine sevinmişti.
Ranaya minnettar olması gerekirken kıskançlık yüzünden nekadar çirkinleşmişti.
Bunun sebebi ise Abrahama olan aşkıydı.
Aslında Rananın yalnızca Ertanı sevdiğini biliyordu.
Ama artık Ertan yoktu.
Oysa Ertan yaşarken;
Ranayı öz ablası gibi severdi.
hiç yanından ayrılmak istemezdi.
Safkan olmak güçlü olmak demekti.
Aftikada beş tane safkan soyunu koruyan vampir aileleri vardı.
Bu vampirlerin en soylusu sayılan Şidan ise Rananın babasıydı.
Şidan adil ve merhametli bir mizaca sahipti.
Rananın unutamadığı sevgilisi Ertanla aynı soydular.Cinnov ise sert tabiatlı bir safkandı.
oğlu abraham tıpkı babası gibi güç ve mevki sahibi olmak için elinden geleni yapmaktan çekinmeyen tabiata sahipti...Abraham kendi gibi safkan olan Ranayla evlenip diğer soylara karşı daha güçlü olmayı ümit ediyordu.
Rananın Afrika ya dönmesine oldukça sevinmişti.
Afrikanın kavurucu güneşi vampirlerin gece avlanıp gündüzleri uyumasını sağlıyordu.
Rana lemayla beraber bir mağarada kalıyordu.
Lemanın ona karşı olan hislerini bilmesine rağmen hiç umursamıyordu.
Rana bu dünyada yaşıyordu ama sanki bu dünyanın bir parçası değildi.Lemada Rananın o sıcacık bakışlarını tebessümlerinin Ertanın ölümüyle soğuk ruhsuz bir hal aldığını biliyor düşündüklerine pişman oluyor sonra yeniden kıskanmaya başlıyordu.
Rana tek başına ava çıkmıştı.
Lema mağarada yalnızdı.
o sırada Abraham geldi.- Rana Nerede?
diye sordu kırmızıyı andıran gözlerin sahibi.Lema sevdiği adamın başkasını sormasına daha ne kadar katlanmak zorundaydı.
-Sana duygularımı açtım ve sen umursamadan bana Ranayı mı soruyorsun?
-Hareketlerim zoruna gidiyorsa defol git o zaman dedi kabaca.
Lema kalbine yakın hissettiği adamdan kaçıncı kırıcı sözü işittiğini unutmuştu..
-Ranayı mı soruyordun ?
söyliyim ozaman diyerek devam etti
Ertanın ölümünden sonra ruhu çekildi ve her gece ay ışığında ağlıyor.Söyledikleri yalan değildi.
- elbette unutacak dedi Abraham umursamayan bir tavırla.
Kıskançlık tüm bedenine hakim olmuştu adeta.
-en çok gün ağırırken sabah ışığında yanında Ertanla uyanamadığı için ağlıyor.anılarını tazelemeye gelmiş..
Abraham sinirle lemanın boğazını sıkarak
-Bak soysuz vampir kaybol gözümden.Lemayı mağaranın bir köşesine fırlattı.
-Benim sonsuza kadar vaktim var .
Ranada ona olan aşkımı en sonunda anlayacak dedi Abraham.Boğazının acısıyla oturduğu yerden bağırdı lema
-oda sonsuza kadar hayır diyecek.Abraham öfkeden küplere binmişti.
-Ertandan bile kurtulduysam.
Gerisi kolay soysuz.Ertan'ı öldürdüğünü itiraf ederek neyine güveniyordu?
Ona olan aşkına mı yoksa onu vampir yapan abla dediği Ranaya olan nefretine mi?
Gördüğü muameleler aşkını köreltmemişti.
aptaldı.
Abrahamın konuşmaları kalbindeki tüm umutları yok etmişti.
Gelecek te onu bekleyen şey kederdi.
Vampirler aşikare ağlamazdılar çünkü gözyaşları kandı.
Rana avlanmaktan döndüğünde lemayı ağlarken buldu.
Sormadan anlattı lema .
Ondan nefret ettiğini dahi söyledi. Vicdanı şimdi rahattı.
Ertan'ı safkan birisi öldürmüş ve sonradan vampir olan birisinin üzerine atmıştı.
Abraham dan intikamını alıcaktı.
ama o bugün değildi.
Rana çocukluğundan bu yana zaten abrahamdan hoşlanmazdı.
Hayatta hiç bir amacı olmazken;
Abrahamı öldürmek en büyük arzusu oldu.
Lema Rananın aşık olduğu adamı öldürceğine emindi.
Fakat söylediğine hiç pişman değildi.
yirmi yılını ona olana aşkla geçirmiş karşılığında hep kırılmıştı."beni reddettiğinde verdiği acıyı oda can vererek tadıcak.
başkasıyla olmasını görmektense ölmesi daha iyi"
Lemanın tutkusu ne zaman kine dönüşmüştü böyle
Sürekli soysuz denilmekten bıkmış usanmıştı.
Safkan vampir doğmadığı için Abraham onu vampir olarak görmüyordu görmiyecektide.
Ranaya karşı kıskançlık yaptığı için çok utanıyordu.Onu burada tutan hiç birşey kalmadı.
Lema bu aşk yüzünden elli yıldır acı çekiyordu.
hayatı sıradan bir şekilde geçiyordu.
yaşlanmıyordu güçlüydü ama sadece yaptığı hayvan avlamak ve Abrahamın aşkına karşılık vermesini ummaktı.
Bu aşk değil kendini yiyip bitirmekti.
Rananın yanında mutlu olduğu yılları düşündü.
sonrası sadece acı ve nefretten ibaretti.
Ve bu artık değişmeliydi....Rananın bu hayatta merak ettiği tek şey Ertanın katiliydi. Onuda öğrenmişti.
Amacına ulaşmak için güzel bir plan yapmalıydı.Lema uzun süredir yabani bir hayat yaşamıştı.
Neredeyse insan olmayı unutmuş gibiydi.
Şimdi ise yeniden insanlarla yakın temas ta bulunmak onun için zor olucaktı.
Ranayı çok özlediğini hissetti.
onu kıskançlık yüzünden boşuna terkettiği için kendine sinirliydi.- Ben sana kızgın değilim demişti Rana.
Lema Onun ilk ve tek vampiriydi.
Rananın tüm öfkesini Ertanın katiline sakladığından emindi.
Afrikadan ayrılıyordu.
Abraham kesin peşlerinden gelicekti.Aslında Abrahamdan korkuyordu,ama Rananın daha güçlü olduğunda gayet iyi biliyordu.
Bindikleri uçakta Lemanın iç sesinde etrafındaki insanları parçalamayı hayal ettiğini duyan Rana ,
Lemayı Abrahamdan kurtarmıştı ama insanları Lemadan nasıl koruyacaktı onu düşünüyordu.Okula beraber gittiklerinde Lemayı muhafaza etmek dahada zor olucaktı.
Lema insanların arasına katılmayalı çok olmuştu.
Annesinin hastaneden getirdiği kan stoklarına daha fazla ihtiyaçları olucağa benziyordu.Lema Rananın iç sesini duyduğunu bildiği halde Heyacanla sordu;
- Canlı insanlardan beslendin mi hiç abla?
Lemanın oldukça hevesli ve heyacanlı halini görünce
-Beslendim beslenmesine ama kimseyi öldürmedim yani kimseyi öldüremeyiz bunu aklından çıkarma!
Lema öldürmeden nasıl beslenir şimdi bunu düşünüyordu?
![](https://img.wattpad.com/cover/36122836-288-k489474.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk kalpler sevebilir mi?
VampirosSafkan vampir olan bir kızın Zenginlerin gittiği koleje gitmesiyle hikaye başlıyor Bu vampirin insanlara uyum sağlaması pekte kolay görünmüyor Benim kalbim senin gibi biri için acı çekiyor. Nasıl bu kadar aptal olabildim ki? Dedi Furkan.... Halbuki...