NAGISING AKO sa familiar na amoy kaya naman dahan-dahan kung minulat ang aking mata at agad ding pumikit dahil sa sinag ng ilaw na nag pa silaw sa akin.
Nang maisip ko kung anong nangyari agad akong tumayo sa pag kakahiga na siyang pinag sisihan ko.
"O-ouch!" Agad kung tinignan kung ano ang na ka saksak sa aking kamay kaya naman na pa irap ako.
My baby?
Tinignan ko ang aking impis na tiyan at na alala ko ang pag durugo, gusto kung mag wala pero baka ayus naman na ang baby ko.
Tumingin ako sa pintuan ng bigla itong bumukas at na kita ko si sean na may dalang pag kain.
"Hey.... Thanks god your awake baby." Turan niya at tinulungan akong umayos ng upo sa kama.
Baby? Baby mo muka mo.
"Asan ang anak ko?" Tanong ko at kita ko naman ang pag iwas niya ng tingin kaya naman kinabahan ako.
"Sean. Nasaan ang anak ko!?" Humawak pa ako sa kaniyang braso at kita ko ang kaniyang pag buntong-hininga.
"Please calm down? Baka ma-pano ka na naman hindi ka pa daw tuluyan na magalin-" I didn't give him any emotions. I'm just asking where is my unborn child. Is she/he okay?
"Why can't you answer my question?" Mahinahon na turan ko at kita ko naman ang na luluhang mata niya. I Know the answer. And it's fucking hurt.
"I told you save our child." Para akong naging tuod, hindi ko alam ang gagawin ko. Bakit hinayaan niyang mawala? Wala ba siyang pakialam o ayaw niya lang mag ka anak sa akin dahil may anak na sila ni kate!?.
Great! Bakit hindi ko ba na isip yun!
I look at him with disappointed look.
"Leave." Turan ko kaya naman na ngunot ang kaniyang noo.
"W-why? Kaylangan kitang al-"
"I said. Leave. Mr Buenaventura." I want to end everything.
My connection with him, our relationship. Our engagement.
Hinubad ko ang singsing na ibinigay niya at bakas sa kaniyang muka ang sakit ngunit pinipigilan niya lang dahil sa kalagayan ko ngayon.
"N-no Monica please? We can fixed this baby..." Bigla siyang lumuhod habang hawak ang aking kanang kamay.
"Wala na tayong dapat ayusin." Malamig na sagot ko. Sobra sobra na yung sakit na binibigay niya sa akin. Pati ba naman ang pagiging ama sa anak ko hindi niya ginawa. Lagi na lang ba si kate? Kung si kate naman pala ang mahal niya bakit hindi iyon ang inaya niyang mag pakasal.
I need my parents, i really need mom and dad right now. I'm so weak.
Mag sasalita sana si sean ng biglang bukas ulit ng pinto at kita ko ang aking mga magulang na nagaalala ang mga muka.
"Oh my gosh, my princess what happened? Sean what happened to my daughter?" Sunod sunod na tanong ni mommy pero si daddy tahimik lang at masama ang tingin kay Sean.
"T-tita.... Na.." na wala na ata ang pagiging matapang niya lalu na sa business, tumitiklop siya pag dating sa pamilya ko.
"I loose your grandchild mommy daddy." Walang pag-aalin langan na turan ko.
Bumalatay ang gulat sa muka ng aking magulang pero na gulat ako ng kuwelyuhan ni daddy si sean.
"You Bastard! Hindi ba sinabi kung alagaan mo ang anak ko!? Hindi mo din sinabi na buntis siya! Lahatng kalokohan mo. Buenaventura. Pinalampas ko! Ang pananakit mo sa anak ko pinalampas ko! But this. Handa akong patayin ka sa harap niya dahil sa kapabayaan mo!" And with that he Punch Sean.
" Hon! Calm down please. " Pag awat ni mom. I'm thinking of my child I lose her/him. I'm sorry baby I didn't protect you. Mag kikita din tayo.
" Dad. Stop! " Sigaw ko kaya naman mukang na tauhan si daddy.
Tinignan ko ang muka ni sean pero wala akong maramdaman na awa sa kaniya. I love you so much but that so much it's hurting me right now.
" I want to go home dad. Tapos na kami. " Turan ko habang na ka tingin sa kaniya. Tatayo sana siya ng pigilan siya ni daddy.
" If that's what you want sweetie" lumabas si mom dahil siya ang mag babayad ayaw akong iwan ni daddy.
" Stay away from my daughter Buenaventura. Pinag sisihan kung pinag ka tiwala ko siya sayo. Simula ngayon lahat ng connection mo sa pamilya ko ay inaalis ko na." Ngayon ko lang na kita si daddy maging seryoso lalu na sa akin. Sanay akong simple lang siya but i didn't imagine this side of him.
" Dad... " I want to cry. Tinignan ako ni daddy ng may awa sa kaniyang mga mata.
"Kumalma ka muna po." Nandito pa din si Sean hindi siya umaalis sa sahig tulala lang siya.
"Sean. I'm happy for the both of you. Marry her she deserves that, she's carrying your child don't make her as your mistress. The child will think that he/she's a mistake of his parents." Turan ko at siya naman pag pasok ni mommy na wala din emotion sa muka, alam kung galit sila kay Sean.
Tumingin lang sa akin si sean na tila nag mamakaawa, i love this man but he's hurting me na ayoko na pati sa sarili ko ma wala na yung pag mamahal. Hanggat maaari mag titira ako ng para sa sarili ko.
"M-monica.... please let's talk?" Mahina pero dinig naman namin ang sinabi niya kaya binigyan ko siya ng isang pekeng ngiti.
" Tama na Sean...ayoko na pagod na akong makinig sa mga kasinungalingan mo, kung nung una na papaniwala mo ako pero hindi ko na hahayaan ulit na mangyare yun, Sean. Buhay ng anak natin. NATIN. sean hindi mo ba pinapahalagahan yun?bakit?ano bang ginawa ko.kulang pa ba yung pag mamahal na binibigay ko?!i give everything. Lahat naman binibigay ko. Pero bakit buhay ng anak natin yung sinalalay mo!na wala yung anak ko ng dahil sayo!i planned to surprise you! But heck! Ako yung na surpresa mo. You are cheating on me!kung mahal mo naman pala siya bakit hindi siya yung inaya mo mag pakasalan,Sean isa akong anak ng mga kilala business man and woman pero di ko akalain na isang gago lang mananakit sakin. I do fucking love you!mahal na mahal kita kaya gusto kitang pakasalan. Pero bakit maspinili mo akong saktan?" Inalo ako ni mommy sa likod dahil sa mga hikbi ko.
"Stop it sweetie wag kana munang mag pa stress, Sean please leave my daughter alone. She needs to heal." Tumango naman si Sean at nag aalangan pang lumabas ng hospital room.
"Dad... Mom... Umalis na po tayo dito.... Ayoko na dito please," i pity my self because of what happened, i didn't even see my child. I didn't even carry him/her I'm sorry my angel.
BINABASA MO ANG
I fall In Love To Our President |✓ COMPLETE|
Romancewhen you really love someone, no matter how many people try to despise you, you can still weigh how much you really love each other. and that's what happened to Sean and Monica they were tested by their destiny. "I...... I think he don't deserve me...