Hatemate Part Two (Lovestruck Series)

Chapter 20

041722 #HatemateWP Chapter 20

"Ikaw lang mag-isa?" tanong ni Mark habang pababa ako ng hagdan ng apartment.

Pagbabang-pagbaba ko, naramdaman ko nang hinihigit ni Deion ang strap ng backpack ko. Napalunok muna ako bago hubarin ang backpack ko at hayaan siyang bitbitin 'yon.

"Oo, uuwi 'yung kambal mamaya pagdating ni Jo dito," sagot ko sa tanong ni Mark. Inabot ko sa kaniya ang regalo kong kababalot ko lang kagabi. Sabi ko kay Je, hati na lang kami roon sa cake na ibibigay niya sa mismong birthday ni Mark. Nagi-guilty kasi ako ako na t-shirt lang ang regalo ko kay Mark (na hindi nga namin pinag-isipan) at ayaw ko ring masyadong gumastos si Je. Ang sinop pa naman n'un sa pera.

"Ano 'to?" tanong ni Mark at inalog-alog 'yung regalo ko sa kaniya. "Puwede na bang buksan?"

Umiling ako. Ayaw kong sa harapan ko niya buksan 'yon dahil di naman ako proud sa niregalo ko sa kaniya. "Sa birthday mo na mismo."

Napasimangot siya. "E di sana sa birthday ko na lang binigay."

"Niregaluhan ka na nga, ang dami mo pang sinasabi."

Sabay yata kaming napalingon kay Deion nang magsalita siya. Napakurap-kurap ako. Galit ba siya?

Tinawanan lang naman siya ni Mark. Bahagya akong siniko ni Mark kaya napalingon ulit ako sa kaniya. "Nasira after-school tulog niyan e. Ginising kasi namin ni Mags."

Ah, kaya pala. Tinandaan ko nang extra moody si Deion tonight kasi baka mamaya masabayan ko pa.

Sumulyap ako kay Deion habang naglalakad kami papunta sa kung saan. Sabi ni Mark may van daw kaming sasakyan e, so baka roon ang punta namin. Binalik ko agad ang tingin sa daan nang sulyapan din ako ni Deion. Hay, naku.

Kinalabit niya ako sa braso kaya nilingon ko ulit siya. "Bakit?" tanong niya.

Umiling ako. "Wala."

"Bakit nga?"

Napabuntonghininga ako. "Wala nga." Napatingin lang naman ako e.

"Tsk." Binalik ko ang tingin sa kaniya. Init agad ng ulo. "Okay."

"Galit ka na niyan?"

Nag-scrunch lang siya ng ilong at hindi na sumagot. Napailing na lang ako. Puwede naman niyang ibawi sa biyahe 'yung tulog niyang naudlot.

Pagdating namin do'n sa pinaradahan ng passenger van, naghintay pa kami ng ibang kasama. Nando'n na si Ate Maggie sa harapang row ng seats at pinuntahan agad siya ni Mark para kulitin kung ano'ng gift sa kaniya. Feel na feel talaga niyang birthday niya 'to.

Naiwan tuloy ako kasama si Deion. Niyakag niya akong pumasok na sa bulkhead seats ng van.

May mga nakasakay na rin naman sa van pero wala pa rito sa likuran, kaya medyo awkward kasi tahimik lang kami ni Deion. Well, siguro unlike no'ng mga nakaraang araw, ako na lang 'yung nao-awkward-an kasi nga . . .

Napabuntonghininga na lang ako. Gusto ko nang bawiin 'yung bag ko sa kaniya para di na lumala 'tong . . . basta. Pero di ko naman magawa dahil yakap na niya at alam kong wala nga siya sa mood kasi nasira ang tulog niya kanina.

Kinutkot ko na lang ang kuko ko habang naghihintay na magsipasok ang lahat sa van. No way na magsa-strike ako ng convo sa bad mood na Deion, 'no.

Busy akong kudkurin ang nail polish kong matagal nang chipped nang hagipin niya ang kamay ko. Kung nawalan ako ng control totally, baka nasapak ko siya sa mukha sa gulat. Akala ko kasi umiidlip na siya. Wala man lang siyang pa-warning. Di man lang isipin na baka super affected na ako kasi . . .