🖤Lover under the bed🖤

𝕺𝖓𝖑𝖞 𝖒𝖊

نزدیک به یک هفته از مرگ بائو میگذشت . تو این یک هفته جونگین سعی میکرد به بهانه های مختلف از دیدن سونگمین امتناع کنه و خب اون پسر هم تا وقتی که صبرش هنوز تموم نشده بود اصراری به دیدنش نداشت . ولی روزی که صبرش تموم میشد ....
به دنبال رزی از یتیم خونه خارج شد و به سمت جایی که بائو دفن شده بود رفتن . ساعت پنج صبح بود و کلاغ ها با صدای بلند غار غار میکردن . رزی کنار سنگ قبر بائو نشست و پاهاشو تو بغلش کشید .

+ امروز حالت چطوره بائو ؟

اشکاش راهشون رو به گونه هاش باز کردن اما رزی تلاش می‌کرد با پنهون کردن صورتش بین دستاش ، اشک ریختنش رو هم پنهون کنه ‌.

لبخندی رو لباش نشوند و درحالی که تلاش میکرد جلوی قطرات اشک رو بگیره گفت : امروز خبر دادن که آقای لی مرده ... کنار جاده پیداش کرده بودن و مثل اینکه سرش کاملا متلاشی شده بود ... حالا خوشحالی نه ؟

نگاهش رو به جونگین که کنارش می‌نشست داد . از همیشه رنگ پریده تر شده بود و به زور به غذا لب میزد . زیر چشماش گود افتاده بود ، روی هیچ چیز تمرکز نداشت و وقتی صداش میکردن نمیشنید . انگار که کلا تو این دنیا نبود .

+ من و جونگین هم حالمون بهتر میشه ... اینو بدون که خیلی دوستت داریم باشه ؟

رزی اشکاشو پاک کرد و از جاش بلند شد ‌.

+ من تنهاتون میزارم ... راحت باشید

روبه جونگین گفت و از پسر فاصله گرفت . زیر درخت مورد علاقه بائو نشست و به آسمون خیره شد .

جونگین سرشو بین دستاش گرفت و محکم فشار داد .

+ بائو ...من متاسفم ... من متاسفم که باعث شدم از پیشمون بری ... متاسفم بائو... مرگ آقای لی هم تقصیر من بود .‌..

چشماشو شوکه باز کرد و به روبه روش خیره شد

+ یعنی من الان قاتل دو نفر به حساب میام ؟

چند لحظه به روبه روش خیره موند ولی زیاد طول نکشید تا خنده های بلند و عصبیش توجه رزی رو به خودش جلب کنه . دختر ترسیده به جونگین نزدیک شد و شونه های پسر رو تکون داد

+ جونگین ... جونگین اینطوری نکن منو میترسونی

اما جونگین بی توجه به روبه روش خیره شده و فقط میخندید . نمیتونست صدای رزی رو بشنوه. فقط یک صدا مدام تو سرش تکرار میشد " تو مقصر مرگ بائو و آقای لی هستی "

دستاشو چند بار محکم به سرش کوبید . صدای خنده های بلندش باعث شد بچه های یتیم خونه با نگرانی از اتاقشون بیرون بزنن و با دنبال کردن صدا ، جونگین رو پیدا کنن

+ رزی چرا همینجوری وایسادی ؟ برو جویون رو خبر کن

سوجین فریاد اما رزی هم انگار نمیشنید . با چشم های گشاد شده به جنگل روبه روش خیره شده بود و حتی پلک هم نمیزد . مارک با عجله وارد یتیم خونه شد و به سمت اتاق جویون رفت .