IM MRS PADILLA -- SHE'S MY WIFE [KathNiel]

IMP 28

IMP 28

(A/N: May nagtanong nung last chap kung wala daw bang POV si DJ.. WALA PO. At hindi ho siya magkaka-POV. Yung POV nya nung first chapter ay yun na po ang first and last. Actually dapat wala talaga syang POV at all pero wala sa isip ko yun that time kaya sya nagka-POV. Why? Kasi ang story ho'ng to ay Point of view lang ni Kath. Kaya IM MRS PADILLA po ang title.)

(PS: I made an acct in ask.fm. Feel free to ask me there! :) @queenbernardo (ask.fm/queenbernardo) I'll be waiting! Enjoy the update btw.)

Lost.

~

Kath's POV

Hindi ko na alam kung anong nangyare pero nagising nalang ako na nasa eroplano.. kasama ko si Ate pati na din si Mama. Hindi ko alam kung nasaan sila Kuya Kevin at Papa.

Pabalik na siguro kaming Amerika,Kailangan ako ni Brae. Kahit ako na lang wag na lang ang Daddy nya. 

"Ilang oras na 'kong walang malay Ate?" Tanong ko kay Ate.

"14. Malapit na ding mag-land ang airplane. And please, Stay strong." Sabi nya. I just smiled weakly.

How can I be strong sa mga nangyayare?

DJ cheated.

My Father cheated.

At sa lahat ng alam ko hindi ko na alam kung pa ba dun ang totoo.

DJ. I love him so much kaya ganito nalang ako masaktan. Akala ko hindi nya sasaktan, akala ko ako lang pero puro akala lang pala yun. I am no princess and this is ain't fairytale. Ganito gaano ko sya kamahal hindi ko masisigurong hindi nya ko sasaktan. He said he love me but that's bullshit! Kase kung mahal nya ako, ako lang. Kung mahal nya ko hindi nya ko sasaktan.

Kung mahal nya ko...

Dapat hindi nya pinaparanas sakin ang sakit na 'to.

My Father, si Papa. Sinasabi ko sa sarili ko na pag may mamahalin akong isang lalaki gusto ko yung katulad ni Papa. Na mamahalin ako katulad ng pagmamahal niya kay Mama. Pero shit! All this years akala ko I have a perfect family. Mula pagkabata ko akala ko may masaya akong pamilya pero wala pala. Wala pa ako sa mundong 'to wala na kong pamilyang perpekto. Wala. Niloko lang nya si Mama. At wala pa sana siyang balak sabihin samin? Ilang taon na pala nya kaming niloloko.. 

Ilang taon na palang kinikimkim ni Ate Roanna ang lahat ng sakit..

Mahal nya kami? Kung mahal nya kami hindi na sya maghahanap ng iba para bumuo ng isa pag pamilya.

But he did. He fvcking did.

Napapikit na lang ako at hinayaang tumulo ang mga luha ko.

This pain is unbearable. I want this pain to stop.

Naramdaman kong naglanding na ang plane at pwede nang bumaba. Nanatili akong nakaupo.

I can't stand. I can't go to Brae like this. Ayokong panghinaan sya ng loob at makita nyang umiiyak ako. 

"We need to go, anak." Sabi ni Mama kahit bakas padin sa boses nya ang sakit ng nararamdaman nya.

"I don't think that I can go to Brae like this." Mahinang sabi ko kahit garalgal na ang boses ko.

"Kailangan, kath." Sabi ni Ate and she patted my back.

Tama siya. Kailangan. Brae needs me. My daughter needs me. 

I sighed at Tumayo na. They smiled at me weakly. 

Si Mama, Si Ate Roanna at Si Brae. Sila na lang ang meron ako. Hindi ko na ata kakayanin kung mawala pa sila sakin.

Bumaba na kami sa plane at sumakay na sa kotse. Tahimik lang ako buong byahe. 

Im sorry Brae. Hindi ko nagawang dalhin ang Daddy mo dito. I'm sorry if I failed you. Alam ko na kahit ilang araw mo palang nakakasama ang Daddy mo mahal na mahal mo sya. And I love him too. But what he did is too much. Too much to handle this time. Andirto naman si Mommy para sayo. And I promise that I will never leave you. Just please.

Please.. don't leave me too.

I sighed and wiped my tears. Brae would surely don't want to see me in tears. 

Nang makarating naman kami sa hospital, nakaalalay lang sakin si Ate Roanna habang papunta kung saang silid si Brae nung iniwan ko sya.

Nadatnan ko naman si Light naka sandal sa pader at may hawak na papel or something na puti.....

at umiiyak sya. Kaya nagfreak-out ako.

"What happened Light?" Tanong ko sakanya. Napatingin naman sya sakin.

"Im sorry, im sorry Kath." mahinang sabi ni Light.

"TELL ME WHAT THE HELL HAPPENED? BAKIT KA BA UMIIYAK?!" 

"Si B-brae. Wala na sya.. Wala na sya Kath."