Nang mapagtanto kong mga tao nina Damien ang umaatake ay bigla na lang akong nanlamig dahil I'm in the middle of this mess, my family versus his family—his uncle and Belinda Salvador.
Habang nakatulala ay may tumama sa sasakyan naming bala na ikinagulat ko.
"Are you okay, Sebastian?!" Wyatt asked. Did he just called me with my first name? "Y-Yeah, I'm good," Sagot ko. Sinabi ko kay Damien na tinamaan na ng bala ang sasakyan namin.
Biglang tumawag si Chrystian sa kay Wyatt na nakaconnect ang phone sa sasakyan. "Where the hell are you now, Wyatt?" Sigaw ni Chrystian.
"W-We we're just starting to climb up the hill when suddenly their men followed us then started shooting!"
"We're halfway now, Chrystian. Don't worry," Medyo kumalma kong sabi nang may malakas na sabog na nagpadagundong sa sasakyan namin. We're still intact though.
"Lalabas kami, sasalubungin namin kayo halfway," Chrystian suddenly said then he dropped the call.
What the hell? Mas lalo lang gugulo nito. Now, I'm thinking our safety, Chrystian's and Damien's. Perfect. Tsk.
I texted Damien again hoping they'll somewhat back off.
To: Damien Harrison Juarez
Back off now, Damien!
He didn't reply though. "Malapit na ba tayo?" Tanong ko sa kanila. "Medyo malapit na po, Sir," Sagot nung isang pinoy na guard.
"Sebastian, duck your head now!" Sigaw ni Wyatt. "W-What?" Tanong ko pa nang natataranta na.
"I said duck your head now!" Sigaw na naman niya kaya ginawa ko na lang ito. Pagkagawang- pagkagawa ko yung sinabi niya'y may bumangga sa likod ng aming sasakyan. Damn! Masakit yun ah, nag-lock yung seatbelt ko eh tumama yung balikat ko.
"What the hell was that, Wyatt?!" Napasigaw na ako. "Tell your damn boyfriend to just back off, Sebastian," May diin niyang sabi kaya nagulat ako.
Tinawagan ko si Damien at ilang ring pa bago sumagot ito. "What the hell is your problem?! They just hit the back of our car and it almost broke my shoulders!" Pambungad kong sabi.
"Shit!" Sigaw niya. "Don't hit the black Land Cruiser on the main road!" Patuloy na sigaw niya at napansin ko ngang lumihis yung van sa likod namin.
Biglang may naaninag akong mga ilaw galing sa sasakyan sa aming harap na wari ko'y sina Chrystian. Damn, we're all doomed. This is war.
Nagsimula na ngang lumakas ang putukan at nagsibabaan na din ang iba though walang bumaba galing sa sasakyan na lulan ko. "Walang lalabas," Sabi nung isang guard ko.
"What's happening?! Can't we just call the police or swat?!" Tanong ko.
"No! No one will call them," Sigaw ni Wyatt. "And why is that?!" Napataas na din ang boses ko.
"Just don't call them," Matigas na sabi niya at matalim na tumitig sakin.
Nang may kinakalikot si Wyatt sa cellphone niya ay bigla na lang akong lumabas sa sasakyan. "Sebastian!" Sigaw niya ngunit nakalabas na ako, rinig ko pa ang mga malalakas niyang mura.
Madaming sasakyan. I don't know who owns who, all I know is I'm walking towards the right way—to the mansion.
Rinig ko ang walkie talkie nilang nagsasabi na lumabas ako ng sasakyan namin.
Nang napalayo na ako sa kinaroonan nina Wyatt ay gulat na gulat ako nang may humablot sakin at tinakpan ang aking bunganga upang hindi makasigaw.
"Shut up!" Bulong niya nang nagpupumilit akong tumakas at nasiko ko siya.
![](https://img.wattpad.com/cover/285032641-288-k57300.jpg)
BINABASA MO ANG
Mistake of a Heartbeat
RomanceWhat happens when your heart beats erratically? Does that mean you already have a heart condition? Or is it the brain who commanded your heart to feel that way? Is it just a mistake of a heartbeat? But what if it isn't your heart nor brain that make...