Chapter 14

3 1 0
                                    

Kung ang mga ala-ala ay mabilis mabura, mas pipiliin kong ikulong ang bawat sandaling kasama ko siya.

After that one afternoon, I didn't give him my answer. I keep my mouth shut even though, I'm sure enough about my feelings. But I find it hard to just... give him my answer. Hindi na rin naman niya ako kinulit pagkatapos. Tinawanan pa nga niya ako, e.

"Anak! The result is finally out!" My heart beats fast when I saw my father rushing through my room holding a laptop. Kakalabas ko lang galing banyo kaya dali-dali akong tumakbo papunta sa kaniya.

"Did you see my name?" Kinakabahan kong tanong habang tutok na tutok sa harapan ng screen.

"Did she pass?" Mas nakaragdag pa lalo nang kaba nang pumasok si Mama sa kwarto.

"I'm still finding her name," Papa said while adjusting his glasses.

Inagaw ko kay Papa ang kaniyang laptop at ako na mismo ang naghanap sa pangalan ko. My hands were shaking, I'm fucking nervous, but I tried to compose myself. Hingang malalim, Alana Brielle!

717 Alana Brielle de Guzman

"Oh my gosh..."

Parang sandaling tumigil ang mundo ko matapos kong makita ang aking pangalan. Hindi ako makapaniwala! Did I really... passed the board exam?!

"You passed!" Both my parents shouted and happily embrace me.

Nakatulala parin ako sa harapan ng screen at paulit-ulit na binabasa ang pangalan ko roon. I really passed!

"Engineer na ako..." I whispered and covered my face when my tears started to stream down. Finally! My hardwork paid off! Hindi ako nagkamaling sumubok abutin ang pangarap ko.

When I remove my hands in my face, I saw my parents in tears while proudly looking at me. Naiiyak akong napangiti at niyakap sila parehas. Hanggang ngayon ay nanginginig parin ang buong katawan ko.

"We should celebrate this. Where do you want to go, anak?" I laugh when I saw my father being frustrated. Alam kong hindi rin siya makapaniwala.

"Pa, calm down," I shake his shoulder and scrunched my nose.

Marahan kong pinahid ang luha ko at pagkatapos ay tiningnan ulit ang pangalan ko sa screen ng laptop ni Papa. But one thing caught my attention.

"Oh?" My eyes widened when I saw his name. Is this real?! Nakapasa kami parehas?!

727 Racerian Asher Gomez

He passed! Ace passed the board exam, and so do I! We're now both engineer!

"Pa," my heart beats wildly inside. Nagulat pa sila nang bigla akong tumayo. "I need to go somewhere else. Mamaya na lang po tayo mag celebrate, okay? Ma," I face my mother, hesitant. "Wait for me, okay?"

"Where are you going?" Takang tanong ni Papa.

I bit my lower lip. "I-I'm going to see him," kaagad akong nataranta. "I'll be back later. Bye!" Hindi ko na napigilang tumakbo papalabas pagkatapos kong magpaalam sa kanila.

I drove my car fast to the direction where I could see him. Hindi ko maintindihan kung bakit ko ginagawa 'to. Basta ang alam ko, kailangan ko siyang puntahan.

Pampanga is not that too far away in Bataan. And I'm glad that there's no heavy traffic today. Habang papalapit ako sa destinasyong pupuntahan ko, mas lalo ring bumibilis ang pagtibok ng puso ko. Hindi ko na rin maintindihan kung ano ang mayroon sa tiyan ko ngayon. Parang may kumukiliti na ewan.

I heard my phone continuously ringing. I just let it ring and didn't bother to answer whoever it is. I just focus on driving my car on the way to that crazy man.

Promises are Meant to be BrokenWhere stories live. Discover now