Yıldızlara Doğru | Düzenleniyor

5.

İyi okumalaaar 🌻

Hastaneden döndüğümüzden beri babamla baş başa konuşmak için fırsat kolluyordum. Ancak o sanki benden kaçıyor gibiydi.

Belki henüz hazır değildir

Ben onu çok çabuk benimsemiştim. Bunda baba özlemimin payı büyüktü. Ama onun zaten 5 tane çocuğu vardı. Belki de yeni bir tane olması fikri gözünü korkutmuştu.

Korkuyorsa o kadar çocuğu yapmayacaktı ha yaptıysa da bir zahmet baksın

Ama annem bana bakmamıştı. Babam da annem gibi beni istememezlik yapar mıydı?

Kafamın içinde çok fazla soru vardı ve bu soruların cevabı olan adam benle yalnız kalmamak için resmen konakta köşe kapmaca oynuyordu.

Oturduğum yerde biraz daha yayıldım. Terastan tüm Urfa'yı görebiliyordum. Gözüm biraz aşağılara kayınca milletin harıl harıl çalıştığını gördüm.

Herkes dedemin benim şerefime vereceği davet için hazırlanıyordu.

Yanımda hissettiğim hareketlilikle o tarafa döndüm. Hazar abimi görünce tebessüm ettim.

O da bana gülümseyerek saçlarımı okşamaya başladı.

"Napıyorsun bakalım burada küçük hanım." Hazar abinin yanında da utku abi ve umut abinin yanındaymışım gibi rahat hissediyordum.

"Düşünüyordum öylesine sen niye gelmiştin." Yüzünü astı. Hata bende neden geldiğini sorguluyordum ki sonuçta dedesinin terası.

"İstenmiyor muyum yoksa burada. iyi peki gideyim o zaman."

Onu üzdüğümü düşündüğüm için telaşla elinden tutup kalkmasına izin vermedim. "Abi bir dur valla sadece şaka yapmıştım" Hazar abi donmuş bir şekilde bana bakıyordu.

Yanlış bir şey mi demiştim. Gerçekten şaka amaçlı takılmıştım bu kadar üzüleceğini bilseydim söylemezdim.

Kuzum seni buralarda bozuk para gibi harcarlar benden demesi

"Abi mi dedin sen bana" hazar abinin sorusuyla ona döndüm. Abi dediğim için kızmış mıydı?

"Evet ama istemezsen söylemem bir daha" dedim aceleyle. Bana adım atan tek kişiyi de kaybetmek istemiyordum.

"Saçmalama olur mu öyle şey tabi ki abi diyeceksin. Sadece şaşırdım hem ilk bana abi dediğin için diğerlerini kıskandıracağım."

Belki de sesli bir şekilde abi diye hitap etmem için erkendi. Ama zaten yaşı benden büyük olduğu için her türlü abi demem gerekiyordu.

Hazır Hazar abiyle samimiyeti arttırmışken babam hakkında bilgi alabilirdim.

"Şey peki diğerleri nasıllar? Nasıllar derken nasıl insanlar? Yani şey- uf ya batırdım demi" ona babamın neden benden kaçtığını soracaktım ama yine elime yüzüme bulaştırdım.

Hazar abi kahkaha atıp bana sarıldı. Bu adam da dokunmadan duramıyordu valla

"Çok tatlısın güzelim ama benden utanma. Ailen hakkında istediğini sorabilirsin çekinme ve aklındaki her şeyi sor "

Seni yiyebiliyor muyduk acaba

Hazar abinin kollarından hiç çıkmadan kafamı göğsüne yasladım.

Sen daha az önce erken mi abi dedim diye düşünmüyor muydun? Ne bu samimiyet kızım ikizler misin