Karıştın Ruhuma | bxb

28/keltoş

Akın: Ne oluyor? Reha ile neden aynı yöne gidiyoruz?

Yaman: Soru sorma, sadece gel.

Akın: Yaman beni ürkütmeye başlıyorsun...

Yaman: Akın sence de çok uzamadı mı?

Akın: Ne uzamadı mı?

Yaman: Artık her şeyin ortaya çıkma zamanı değil mi?

Akın: Ne saçmalıyorsun?

Yaman: Reha ile farklı yolları kullanarak gel, konuma.

Akın: Neden beraber gelmemizde bir sorun mu var?

Yaman: Arka taraftaki uzun yoldan gel.

Akın: Neden beni geciktirmeye çalışıyorsun? Bu siktiri boktan durum can sıkmaya başladı.

Yaman: Akın sadece susup dediğim şeyi yap.

Akın: Reha neden telefonuna baktıktan sonra koşmaya başladı?

Yaman: Sana farklı yoldan git demedim mi?

Akın: Senin dediğin şeyi yapacağımı kim söyledi?

Yaman: Eğer yapmayacaksan geri dön.

Akın: Cidden bu kadar önemli bir durum mu?

Yaman: Önemli olmasa iki düşmanı aynı ortama sokar mıyım?

Akın: Konu sen olunca...

Yaman: Dediğimi yap.

Akın: Tamam da sus artık.

-

Reha: Bunu yapamazsın!

Yaman: Neyi?

Reha: Babamı açıklayamazsın.

Yaman: Daha babanın ne yaptığını bilmiyorsun bile. Bu yüzden boş yapma ve çabucak gel.

Reha: Neden Yekta ve Akın da geliyor?

Yaman: Gerçekten bunu soruyor musun?

Reha: Altına aldığın adam ve en yakın arkadaşımın bizi meselemiz ile alakası olduğunu düşünmüyorum.

Yaman: Birinci olarak sonunda biri Akın'ın pasif olduğunu fark etti, ikinci olarak bu bizim meselemiz değil aslanım.

Reha: Ne?

Yaman: Abi hepiniz cidden salaksınız, ne diye koşmaya başladın?

Reha: Yüzüne geçireceğim yumruk için sabırsızlanıyorum.

Yaman: Aynen.

-

Esen rüzgarın hafif bir şekilde okşayışı tekrar götürdü Yaman'ı o soğuk geceye. Karşısında duran adamın ayaklarından tutarken sigarasının sonundayken attığı kahkaha ile sadece ağlamaya devam etti. tek istediği yaşadığı evden kurtulmak için paraydı. Babasının şiddetinden, annesinin kahkahalarından kaçmak istemişti. Bu yüzdendi o gece pavyona gitme nedeni.

İçeride neler döndüğünü bile bilmeyen çocuğun karşısında durup onu baştan aşağı süzen adamın ne istediğini bile anlamamıştı. Sadece ana ayak uydurmuş, belinden ona yön veren adamla ilerlemiş ve her denilene onay vermişti. Bundandır belki de hak ettiğini bulmuştu. Adımlarını en köşedeki locaya yönlendiren adamın son kez yüzüne baktığında korkutucu gülümsemeden anlaması gerekirdi.

Locanın ortasında oturan ve kucağındaki kadınla ilgilenmek yerine ona dönen gözle kapının önünde donup kalmıştı çünkü bu adamı içten içe tanıdığının farkındaydı. Bu adamı gördüğü reklamları sayması bile bir elinin parmaklarını geçerdi.