Kabanata 6
Crush
My eye brows arched in confusion. I don't get it, though. What's her point? Anong, Alev did a great choice ang pinagsasabi niya? Meron na akong haka haka but I don't want to give deeper meaning into it. Ayokong umasa at magpakatanga.
"Okay, so I'll tell you why I was here, by the way."ani ni Trisha sa akin at lumapit sa maliit na sofa.
Umupo siya roon habang pinapasadahan niya ang buong silid ko. She doesn't look like a rich kid pero kung maayosan at maturuan maging pino ay masasabi kong swak siya para maging mayaman.
"I'm Alev's bestfriend—wag mong isipin na may relasyon kami—at hindi ako katulad ninyo na mayaman but I can act as one of you pero sa oras na ito I just want to be who I am and anyways, andito ako para sabihin sa iyo na pinapunta ako nk Alev para maging assistant mo at para ako na rin ang mag report tungkol kay Jameson."she uttered looking around my room.
Wait, what?
"Okay? Sandali, bakit ikaw instead na si Alev?"may bumahid na dismaya sa boses ko.
For a little while I think, why I was feeling desmay when I should be happy kasi hindi ko makikita araw araw ang mukha ng unggoy na yun. But, a part of me hope for something impossible. Hoping that Alev will the one who'll report all the not so good things about Jameson.
A small smile crept on Trisha's lips.
"Ang daming suliranin ni Alev sa ngayon laya kahit ayaw niya ay dapat niya yung unahin. Bakit ka naman dismayado? Crush mo siguro ang kaibigan ko 'no?"panunuya niya at ngumiti.
Crush? Huh? Asa pa siya. Gwapo nga si Alev pero hindi ko naman tipo ang mga katulad niya lalong lalo na ang isang mataas ang tingin sa sarili. Ayoko sa mga taong mapagmataas. I want a person with a guts to lower his pride. Ang marunong rumespeto at magpakumbaba. Ayoko sa mga taong hindi marunong magpakumbaba.
"Nah! I won't like your bestfriend. Ang isang katulad niya magugustuhan ko? Hindi pa ako baliw para magkagusto sa kaibigan mong yun."I denied.
"Sus, indenial ka pa."panunuya niya.
Am I too obvious? Well, atleast I denied it. I don't want her to gave a much deeper meaning into it kaya hahayaan ko na akong siya sa kung ano ang gusto niyang paniwalaan.
I cleared my throat.
"Bakit nga ba dapat ay pumunta ka pa sa bahay para sabihin sa akin ito? You could have wait in the campus why'd spend time to come here?"tanong ko ng makabawi.
"Well, I want to explore the Vegafria's Mansion."she said walking around my room.
Is that it? Gusto kong matawa para kay Trisha. Well, I just hope that I could have a good time with her as my reporter other than Alev. Did she never seen any house like this, did she? Siguro. Pero baka gusto niya lang makita kung gaano kayaman ang mga Vegafria sa bayan ng Nuevo. Our family tree was big. My late grandfather was been the elected Mayor as my Lola din.
Gaano nga ba kayaman ang mga Vegafria? Hindi ko alam dahil wala namang sinasabi sa akin si Lola noon. Ang alam ko lang ay mayaman kami. That's it. Wala na akong alam na iba maliban diyan and I think it's alright. Money doesn't mean to me, by the way. And, I'm not proud to be rich or atleast I'm not boastful?
Hindi ako ang tipikal na mayaman na gastos ng pera dito gastos ng pera doon. I was managing my own money too well. Ang mga naman ko kay mama na pera ay nasa bangko ko at ang mga properties na pinama din ng grandparents ko sa akin sa Maynila ay nanatili parin doon. I have no plans to sell it, anyway.
That's the only heritance I have so no. I'm not selling one or two of my properties. No. Not ever.
"Bakit? Nothing seems to be exploring here, 'no. Puno ng lungkot ang bahay na ito, Trisha, wala kang mahahagilap na saya."I spoke.
BINABASA MO ANG
Baka Balang Araw
General FictionPosted: February 17, 2022 - Status: On-going Ilang beses mo na bang natanong ang sarili mo kung hanggang saan mo kayang lumaban? Na baka balang araw kayo rin ang magkakatuluyan? Na baka balang araw mapansin niya rin ang pag-ibig mo? Ilang beses mo n...