Kabanata 17

11 1 0
                                    

Kabanata 17

Rumors

Mahimbing a tulog ko sa gabing iyon. Para bang hinihele ako sa aking pagtulog. Tila ba parang may musikang tumutugtog sa aking mga tainga na nagpapanatili sa akin sa pagtulog.

I really heard Alev singing for me. Hindi ko maintindihan kung ano ang kinakanta niya sa akin pero isa iyong napakagandang himig na narinig ko. He made my heart beat so fast. He electrify my whole body. And, he sent shivers through my veins.

Kung ano man itong nararamdaman ko I need to get rid of it. Hindi pwedeng manatili ako. Ayokong mag baka balang araw kami rin sa huli 'cuz theirs nothing between us. It's just a one time spark.

Sa isip-isip ko gusto ko naman itong nadadama ko at hinahayaan ko naman itong lumago ng lumago pero... ano naman ang magiging kahihinatnan ko kapag mas lalo pa itong umusbong? Would it be worth it? Would it be worth keeping for? Would this feeling keep fighting for?

Sometimes, things were not really worth fighting for. We are fighting for something that was not for us, or was not meant to be ours. It's just a waste of time and patience.

I woke up floating in a cloud nine. Hindi ko mawari nung paggising ko ay ganito na agad ang naramdaman ko. Maybe, I was really that attracted to Ale Sagala.

Whatever.

Madilim pa ang buong paligid. Sa tantiya ko ay alas singko pa lang ng umaga. I need to prepare for today. May pasok na naman ulit after that weekend. Wala na ring bakas ng Alev Sagala sa buo kong silid. Maybe, he was out when I fell asleep.

I take a bath. I change my clothes and then pit some makeup. Inalis ko na rin ang eye glasses ko at pinalitan ng contact lens for I to be look attractive.

Matapos kong maghanda ay bumaba ako sa kusina. Alas-sais impunto na. I sat on the kitchens island counter.

"Ano hong agahan natin, Manang?"tanong ko sa kasambahay na anak sa pagluluto.

"Hotdog, bacon, lettuce, ham, cheese, toasted bread, and eggs po, Ma'am."sagot ng kasambahay sa akin."Ihahanda ko na po yung agahan ninyo, Ma'am, tsaka ho, kakarating lang kaninang madaling araw ni Sir Lander galing Viejo daw ho."imporma niya sa akin bago ako iniwan at hinanda ang agahan ko.

Si kuya galing Viejo? Akala ko ba noong nakaraan nagpaalam siya sa akin na pupunta daw siya ng Conception? Eh, ba't galing siyang Viejo? Sino naman ang kasama niya?

Naputol ang pag-iisip ko ng pumasok sa loob ng kusina si kuya na nakabihis na rin ng pang senior niyang uniform.

He enters the kitchen and plant a kiss on my forehead.

"Good morning, princess."bati niya sa akin bago kinuha ang isang tasa ng kape at ininom.

"Where have you been this weekend, kuya?"I asked suspiciously.

He cleared is throat.

"I... I went to... to Concepcion."hirap niyang sagot sa akin and I know that he was lying to me.

Hindi siya galing Concepcion!

"Really?"pinandilatan ko siya.

"Would you think that I could lie to you, princess?"kumot noo niyang balik tanong sa akin.

Nagkibit balikat ako.

"I don't know. I don't know your capacity, kuya, and duh! Everyone could lie, 'no."I rolled my eyes.

"Silly."he smirked.

"Sabi kasi ni Manang galing ka daw ng Viejo pero sabi mo naman galing Concepcion ka. Saan ka ba talaga pumunta, Lander Emmanuel Vegafria?"

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 02, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Baka Balang ArawTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon