KAYBOLMUŞUM...

3.Bölüm

Poyraz ATASOY , yani en büyük abimiz olur kendileri.
29 yaşında. Şirkette çalışıyor.

Hepsini tanıttıktan sonra en beğendiniz hangisi yoruma yazın, olur mu?

***
Kaan ATASOY'dan

Öykü tabağına az koyup yiyordu. Nedenini merak etsemde soramazdım. Nede olsa henüz karışmaya hakkım yok. Anneme sorduğumda her zaman böyle yediğini söylemişti. Onlarda nedenini bilmiyormuş. Diyet yapıyo desem zaten zayıf.

Bugün biraz yorgun görüküyordu. Acaba gece iyi uyuyamadı mı? Hafiftende yüzü terlemişti.

Masadan kalkarken bir anda gözleri karardı. Bunca yıllık tecrübeme göre şuan bayılacaktı ( mesleği doktor ). O düşmeden hemen yerimden kalkıp onu tuttum. Herkes ayaklanmıştı.

" Öykü beni duyuyor musun? " dedim ama cevap vermedi. Gözleri açık ama bilinci yerinde değil.

Annem ağlamaya başlamıştı. Babam " Oğlum noluyor, nesi var?" dediğinde " Baba sanırım kriz geçiriyor. Hemen hastaneye götürmemiz lazım." diyince babam hemen arabayı hatırlattı.

Öykü'yü hemen kucağıma aldım ve arabaya bindirdim. Allah'ım lütfen kötü bi şey olmasın. Daha yeni buldum kardeşimi.
...
Öykü'nün test sonuçlarını elime aldım. Tabi ya! Bende niye bu kadar az yiyo demiştim. Meğerse şeker hastasıymış. İyi de niye bizden sakladı ki?

Benimkide sorumu, ben olsam bende söylemezdim. Şimdi bunu annemle babamada açıklamam gerek. Odamdan çıkıp Öykü'nün odasına doğru gittim.

Odaya girdiğimde annem Öykü'nün elini tutmuş , hala ağlıyordu. Babam da belli etmemeye çalışmasada gözleri doluydu. Efe sandalye de oturmuş öylece Öykü'ye bakıyordu. Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım.

" Öncelikle sakin olun. Çok kötü bişeyi yok. Öykü, şeker hastasıymış. O yüzden yediklerine çok dikkat ediyormuş. Bundan sonra ona özel yemek listesi hazırlicam. " diye açıklama yaptım.

Annem " Durumu nasıl kötü mü? " diye sordu. Bende " Merak etme normal şeker hastaları ama yediklerine çok dikkat etmeli. Sanırım 10 yaşındayken bir şeker krizi geçirmiş. Ondan sonrada sinir hastası olmuş zaten. " diyerek açıklama yaptım.

Babam " Peki ya  bu kriz niye olmuş? " diye sordu. " Vücuduna gereğinden fazla şeker girmiş. Hani bizim geldiğimiz gün var ya o gün biz birlikte  dışarıya çıkmıştık. O zaman bir poşet çikolata almıştı. Onlardan fazla yemiş. Ama bundan sonra çok dikkat edicez. " diyerek tekrardan açıklama yaptım.

" Ne ilaçlar yazacaksın? " diyerek tekrardan soru sordu babam.

" Zaten ilaç ve insülin kullanıyormuş. Bişe yazmama gerek yok. Bunları kullansın yeter. Bide yediklerine dikkat edeceğiz. " dedim ve odadan izin isteyerek odadan çıktım.

Odama geçip Toprak abimi aradım. Aslında oda gelmişti ama sonra Öykü'ye kıyafet almak için eve gitti. Sonuçlar çıkınca ara demişti. İlk çalışta açtı.

" Alo, abi sonuçlar çıktı. Öykü şeker hastasıymış. Ama merak etme durumu gayet iyi. Yediklerine dikkat etmesi gerek. Zaten ilaç ve insülin kullanıyormuş. Özel yemek listesi hazırlicam. " diyerek ona da açıklama yaptım.

Abimde " Tamam, aslanım. Ne gerekiyorsa yap sen. Bende geliyorum zaten. " dedi. Tamam diyip telefonu kapattım. Öykü uyanana kadar bende ona liste hazırlamaya karar verdim.
...
Öykü'den devam<3

Sesler duyuyorum ama henüz gözümü açamıyom. Bi dakika en son bayılmıştım demi ben. Acaba öldüm mü?

- He gerizekalı öldün. Hatta şuan tabuttasın. Nerde olabilirsin tabiki de hastanedesin.