KAYBOLMUŞUM...

4.Bölüm

Toprak ATASOY, yani 2. büyük abimiz.
27 yaşında. Bu da şirkette çalışıyor.

***
Kaan ile birlikte salona geçtik. Ve ben sırıtarak girdim. Ben bir yere giriş yaparken her zaman sırıtasım gelir.

Kaan ile birlikte Efe'nin yanına oturduk. Nil Hanım ve Hakan Bey bizi böyle görünce gülümsediler. Diğer abiler karşımızdaki koltukta oturuyordu. Toprak bize bakarak elini sıkıyordu. Diğerlerine baktığımda hepsi bi değişik bakıyordu. Noldu, siz bi kıskandınız sanki?

Kaan'a sarılıp göğsüne başımı koydum. Bu hareketime şaşırsada oda bana sarılıp saçlarıma öpücük kondurdu. Toprak sinirle yerinden kalkıp salondan çıktı.

Yandan göz ucuyla Efe'ye baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu. Ona kafamla dizime yatmasını işaret ettim. Oda anlamış olacak ki hemen başını dizime koydu. Bir elimle saçlarını okşamaya başladım. Hakan Bey'in sesiyle ona döndüm .

" Kızım seni Efeyle aynı okula yazdırmak istiyoruz. Hem orası bizim okulumuz. Tabi senin içinde uygunsa? " diye sordu. Benim için farketmezdi.

" Olur, benim için sıkıntı yok. " dedim.

Nil Hanım " Peki ya ne olmak istiyorsun, kızım? " diye sordu.

Bende hemen " Ben küçüklüğümden beri hep doktor olmak istemişimdir. O yüzden çok çalışıyorum. " dedim.

Kaancım beni göğsünden çekip " Demek sende doktor olmak istiyorsun. " dedi. Bende kafamla onayladım.

Beni göğsüne çekip " Kimin kardeşi be! " demişti. Böyle diyince bende kıkırdadım. Tabi Kaan'ın böyle demesine biraz bozuldular. Çokta tın!

Dizimde yatan Efe'ye baktım. Çoktan uyumuştu. Şöyle bi baktığımda Efe'nin çok yakışıklı olduğunu gördüm. Kimin kardeşi be!

Poyraz Efe'nin uyuduğunu görünce ayaklandı. Yanıma gelip Efe'yi kucağına aldı ve salondan çıktı. Bende arkasından bakakaldım. Lan, o çocuğu nasıl kaldırdı?

- Kör müsün? Adamı görmüyon heralde. MaşAllahı var.

Valla haklısın İçses.

Bende müsadere isteyip odama çekildim. Pijamalarımı giyip yattım.
...
Uyandığımda saatin 11.30 olduğunu gördüm. Susamıştım. Sürahiye baktığımda su olmadığını gördüm. Off be! Çok şanssızım. Şimdi bunu kim doldurcak?

- Tabiki de sen doldurcan.

Gece gece sen niye uyumuyon? Ama haklısın İçses.

Yataktan kalkıp odadan çıktım. Merdivenlerden indim. Pardon inmeye çalıştım. Uykulu olduğum için bazı basamakları görmüyordum. Neyseki düşmeden indim.

Mutfağa girip sürahıyi doldurmaya başladım. Sürahi dolarken bende suyumu içtim.

Yavaş yavaş merdivenden çıkmaya başladım. 2. kata çıkınca bi ses duydum. Bildiğim kadarıyla bu katta Demir, Barlas ve Efe kalıyor.

Boşverip tekrardan merdivenlere yöneliyordum ama yine bi ses duydum. Gidip bakmaya karar verdim.

Odaların kapısını tek tek dinledim. En sondaki odadan ses geliyordu. Biraz daha yaklaşıp dinlediğimde bu odanın Efe'ye ait olduğunu anladım.

Odaya girdim. Lann, içeri kapkaranlık. Hemen ışığı yaktım. Efe'ye baktığımda terlemiş olduğunu gördüm. Kabus görüyordu. Ve bi şeyler mırıldanıyordu.

Hemen sürahiyi masaya koyup Efe'nin yanına gittim. " Efe, hadi kalk. Kabus görüyorsun. Hadi kalk. " diyerek saçlarını okşadım. Böyle uyanmayınca bende sarsmaya başladım.