HEAVEN
My forehead creased when i saw Sir Uno infront of my door the morning i woke up. My eyes roamed on his bare chest, wala siyang suot na pang-itaas kaya kitang kita ang magandang katawan.
My throat almost went dry. He has a model like body.
Ano ba naman to? Ang aga-aga pa kung magbalandra ng katawan, wagas!
Nakita ko rin ang nakabenda niyang tiyan at ang mumunting bahid ng dugo duon.
"What is it, Sir?" tanong ko at nilakipan iyon ng lamig.
He touched his nape like he's shy or what.
"Do you like me now?.
" he asked making my heart raced again.
My brows knitted. "No. " sagot ko na ikinanguso niya.
"What?!." he exclaimed. "Nagpray naman ako kay Lord ah?! "
Napailing na lang ako at iniwan siya duon para magtungo sa kusina. Ngayon ako nakaramdam ng gutom, hindi nga pala ako nakakain ng hapunan kagabi dahil sa nangyari.
"Bakit hindi ako pinakinggang ni Lord?"
Narinig kong bulong niya habang sumusunod sa akin. Tumigil ako kaya napatigil din siya.
"Irarampa mo talaga yang katawan mo? " kunot nuong tanong ko "Hindi lang ikaw ang tao dito sa penthouse mo. "
Sir Uno look at his body before smirking. "Okay lang yan. Ikaw lang naman ang makakakita. " he said.
"Anong tawag mo kay Ate Pilar?" may bahid ng inis kong tanong.
He smirked even more. Gwapo sana siya kapag ginagawa niya iyon pero naiirita ako.
"Sanay na yun. " balewalang wika niya.
Sanay? So ibig sabihin araw araw siyang rumarampa na walang pang-itaas?!
"Magdamit ka. " mariin kong utos.
"Ayoko, mainit. " aniya pero may ngisi sa mga labi, halatang nang-aasar.
"Magdamit ka sabi eh!. " hindi ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko. Huli na nang mapagtanto ko ang nagawa.
He chuckled. "Fine, don't be mad. Magdadamit na ako. " aniya at tumalikod. "So possessive eh.... " dagdag niya na tumawa pa.
"I-I'm not! " nauutal kong saad.
He glanced at me before climbing up the stairs. Malaki ang ngisi niya na ikina-inis ko. He even have the guts to winked at me.
Ano ba Heaven? Kailangan mong rendahan yang puso mo!. Kawawa ka kapag nahulog ka sa bitag niya! You'll end up crying.
"Oh? Bakit magkasalubong yang mga kilay mo? May meet-up ba?" tanong ni Ate Pilar nang makita ako.
"Wala, Ate. " sagot ko.
Humagikgik siya. "Kulang ka siguro sa ano..."
Nanlaki ang mga mata ko at agad nag-init ang mga pisngi ko. Mas lalong humahikgik si Ate Pilar dahil sa reaksyon ko.
"A-Ano...ano bang sinasabi mo, Ate?!" nauutal kong tanong.
"Oh! Nauutal ka pa!" tawa niya. "Sabi na eh...kulang ka talaga sa ano!"
"A-Ate...stop it! " pulang pula na siguro ang mukha ko.
Humagikgik siya bago itinaas ang kamay. "Kulang ka sa tulog." Aniya na may malaking ngisi. "Anong oras na kayo dumating, diba? Sigurado akong kulang ka sa tulog. "
Napalunok ako at nag-iwas ng tingin.
Kulang nga yata ako sa tulog dahil king anu-ano ang naiisip ko. Nakakahiya tuloy kay Ate Pilar.
